آرای یهودیان

این روزها بحث انتخابات آمریکا به طور جدی در محافل سیاسی مطرح شده و کارشناسان و صاحب نظران به تحلیل شرایط موجود می پردازند اما زاویه ای که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است نقش یهودیان و لابی های صهیونیزم ها در این انتخابات می باشد. مطلب ذیل ضمن تشریح این مسأله، نشان می دهد که هر یک از دو رقیب انتخاباتی آمریکا، چگونه برای کسب بیشتر آراء یهودیان، حقوق حقه مردم فلسطین را فراموش کرده و قول همکاری و مساعدت بیش از پیش را به یهودیان و صهیونیست ها می دهند.
در «وست پالم بیچ فلوریدا» (Vest Palm Beach) رودی گالیانی در حالی که خوشحال به نظر می رسید ضمن انتقاد از اظهارات سناتور جان کری درباره جنگ عراق، با ابراز احساسات گسترده حضار روبه رو شد، شهردار سابق نیویورک، نکته مهمی در جهت انتخاب دوباره بوش اشاره کرد:
«او در مقابل تروریسم ایستاده و به ایستادگی اش ادامه خواهد داد و این که چقدر او را مورد تمسخر قرار دهند اصلاً مهم نیست. او می داند که تروریست ها فقط در برابر زور سر تعظیم فرو می آورند.»
در پایان هم گالیانی دستانش را به نشان درخواست از مردم در هم قفل کرد و گفت:
«لطفاً خواهش مرا بپذیرید، اجازه بدهید این انتخابات هم مثل انتخابات گذشته نزدیک و فشرده برگزار شود.»
درست در همان زمان و کمی آن طرف تر در مرکز همایش های پالم بیچ ،کری مشتاقانه به دنبال کسب آرای یهودیان بود. او برای حضار در مورد زمانی که بر فراز اسرائیل پرواز می کرد و از بالا شرایط حساس این کشور را می دید که توسط کشورهایی مانند مصر و اردن احاطه شده است، صحبت می کرد. بعد از پایان جلسه نیز، کری به طور خصوصی و در حدود یک ساعت با گروهی متشکل از حدود ۶۵ نفر از سران و رهبران جامعه یهود ملاقات کرد. او در این دیدار بر حمایت دائمی از اسرائیل تأکید کرد و تأسف شدید خود را از آنچه که آن را موقعیت خطرناک اسرائیل در اثر سیاست خارجی غیر محتاطانه بوش دانست، ابراز کرد. بعد از بحث درباره مسائل مختلف خاورمیانه، کری به سؤال های مختلفی از وضعیت تأمین اجتماعی تا بحث در مورد دیوان عالی ایالات متحده پاسخ گفت: نان ریچ یکی از نمایندگان ایالت فلوریدا که کری را برای صریح تر بودن در مورد مسائل زنان تحت فشار قرار داده بود، می گوید:
«فکر می کنم این خیلی جالب است که کسی که قصد رئیس جمهور شدن دارد، زمانی را برای ملاقات با یک گروه نسبتاً کوچک از رهبران یهودی به منظور شنیدن، نظرات آنان اختصاص دهد. شما می توانستید احساس کنید که او واقعاً به صحبت های آنها گوش می داد.»
هر دو گروه دلایل خوبی برای شنیدن دارند. اگرچه یهودیان فقط ۴ درصد کل رأی دهندگان را تشکیل می دهند اما معمولاً در نتیجه نظرسنجی ها تأثیرگذار هستند. یهودیان در ایالت های کلیدی مدنظر رقبای انتخاباتی از جمله فلوریدا، اوهایو و پنسیلوانیا متمرکز شده اند. ۵ امتیاز جابه جایی در فلوریدا- ایالتی که علیرغم خوش بینی های گالیانی، تفاوت پیروزی ممکن است باز هم ناچیز باشد- می تواند به معنی بیشتر از ۲۰۰۰۰ رأی باشد. در سال ۲۰۰۰ بوش تنها ۱۹ درصد از رأی یهودیان نسبتاً دموکرات را به دست آورد و این در حالی بود که ال گور ۷۹ درصد باقیمانده را کسب کرد(ریگان در انتخابات ،۱۹۸۰ ۳۸ درصد آرای یهودیان که بالاترین رکورد جمهوری خواهان در کسب آرای یهودیان است را به دست آورده بود.) اما به نظر می رسد این بار میزان آرای یهودیان به نفع کاندیدای جمهوری خواه بیشتر از دوره قبل باشد، چرا که با حمایت های خلل ناپذیر بوش از آریل شارون، جمهوری خواهان تصور می کنند که بتوانند بر قسمت عمده ای از کارت های الکترال دموکرات ها تسلط پیدا کنند. آدام هانسر (Adam Hanser) رئیس اتئلاف یهودیان فلوریدا در حمایت از بوش، می گوید:
« ما می توانیم اختلاف چشمگیری را در انتخابات امسال ایجاد کنیم. ما در حال واداشتن دموکرات ها به دفاع از آرایی هستیم که به طور سنتی از آن حزب دموکرات بوده و در عین حال برای آنها بسیار ارزشمند و تأثیرگذار بوده است. »
ریکی بلک (Ricki Black) که در یک خانواده دموکرات در نیویورک بزرگ شده است در انتخابات ۲۰۰۰ رأی خود را به ال گور داد. اما او درست بعد از سخنرانی گالیانی و صحبت های او مبنی بر رأی دادن به بوش، به یکی از طرفداران حزب جمهوری خواه تبدیل شده است. بلک ۴۵ ساله می گوید:
« ۱۱ سپتامبر همه چیز را عوض کرد. الان بحث تروریسم از همه مباحث مطرح شده مهم تر است. »
ژرگ(Greg) همسر ۵۰ ساله او هم معتقد است که:
«ما یا باید با نبرد آرماگدون مواجه شویم و یا این که با تروریست ها بجنگیم. »
این زوج آمریکایی معتقدند که بوش ثابت کرده است که می تواند با عملکردی قاطعانه و با استفاده از نظرات مشاورین با تجربه و کاردان به رهبری خود ادامه دهد.
نظرسنجی های اخیر نشان داده اند که همفکران ریکی بلک در حال افزایش هستند. در نظرسنجی کمیته یهودیان آمریکا که اواخر سپتامبر منتشر شد، کری ۶۹ درصد از آرای یهودیان را به دست آورده است در حالی که بوش ۲۴ درصد را از آن خود کرده است. آمار بوش ۵ درصد از عملکرد او در سال ۲۰۰۰ بهتر است، اما از آمار نظرسنجی همین کمیته در ماه دسامبر ۷ امتیاز کمتر است. نکته نگران کننده دیگری نیز برای بوش وجود دارد. ۵۲ درصد از افراد این جامعه آماری رهبری بوش را در مبارزه علیه تروریسم مردود دانسته اند، ۶۶ درصد رهبری وی را در جنگ علیه عراق تأیید نکرده اند و ۵۷ درصد هم فکر می کنند که تهدید تروریست ها در اثر این جنگ ها افزایش پیدا کرده است.اما به نظر نمی رسد جمهوری خواهان منصرف شوند. آنها در گردهمایی ملی در نیویورک اعلام کردند که تصمیم دارند رأی دهندگان یهودی را به سمت خود جذب کنند. سناتور سام براون بک در یک سخنرانی برای گروهی از یهودیان ارتدوکس، بوش را به خاطر رد کردن خواسته فلسطینیان مبنی بر« حق بازگشت»به موطن اصلیشان، ستود. جمهوری خواهان جزوه پرزرق و برقی را منتشر کردند که برای جلب آرای بیشتر، بوش را « دوست جامعه یهودیان آمریکا » توصیف کرده بود و شامل مجموعه ای خسته کننده از جلسات، اعلامیه ها و سیاست هایی در جهت ارتقاء اوضاع جامعه یهودیان آمریکا بود. آنها نمایندگانی مانند گالیانی و ادکوخ را برای مطرح کردن هر چه بیشتر حمایت های رئیس جمهور از اسرائیل برگزیده اند تا مثال رئیس جمهور را به عنوان رد کننده مذاکره با یاسر عرفات و کسی که اسکان دائم یهودیان در کرانه باختری را به رسمیت می شناسد، معرفی کنند، گروه هایی نظیر اتئلاف یهودیان جمهوری خواه جلسات بحث و مناظره ای را ترتیب داده اند و ایمیل هایی را در حمله به بعضی اظهارنظرهای کری نظیر توصیف او از دیوار حائل اسرائیل به عنوان« مانع صلح »، ارسال کرده اند. این گروه احتمالاً در دیگر فعالیت هایشان از پست مستقیم و آگهی های تبلیغاتی ای که رأی دهندگان یهودی را هدف گرفته باشد نیز استفاده خواهند کرد.
دموکرات ها هم برای عقب نماندن از جمهوری خواهان برنامه های حمایت از یهودیان را به اجرا گذاشته اند. آنها هفتگی ایمیل هایی را برای ۱۰۰۰۰ نفر از حامیان یهودی خود می فرستند و به طور منظم کنفرانس هایی را با رهبران جامعه یهودیان برگزار می کنند. نمایندگانی همچون سناتور جولیبرمن و کامرون برادر جان کری که به آیین یهود گرویده است به صورت شبکه ای در حال مسافرت به سراسر کشور و صحبت در کنیسه ها و مراکز بازآفرینی مذهبی هستند. آنها حمایت از اسرائیل را- که مورد توافق هر دو طرف رقابت است - از جانب کری تضمین می کنند و موقعیت کری را در مورد مسائلی که به طور سنتی یهودیان را به دموکرات ها پیوند داده است برجسته می کنند، مواردی نظیر حمایت از حقوق حفظ جنین، عدالت اجتماعی و جدایی دین و دولت.
اما این تلاش ها چه نتیجه ای خواهد داشت؟ تقریباً هیچ کس قبول ندارد که یک مرزبندی جدید و گسترده در آرای یهودیان به وجود آید. ولی به هر شکل دو طرف در حال نبرد بر سر کسب آرای رأی دهندگان اندکی هستند که می توانند تأثیر تعیین کننده ای در سطح ایالت های دارای رقابت فشرده داشته باشند. جک روزن رئیس کل کنگره یهودیان مستقل آمریکا می گوید:
« من معتقدم که بوش نسبت به آماری که منتشر شده، از حمایت بیشتری از طرف جامعه یهودیان برخوردار است. بسیاری از یهودیان به سیاست های بوش در مورد منازعه فلسطینیان و اسرائیل اعتماد دارند. »
نکته دیگر آن چیزی است که استیون ویندمولر از کالج اتحادیه عبرانی(Hebrew Union) در لوس آنجلس از آن تحت عنوان گروه های متغیر در جامعه نام می یرد. از آن جمله می توان به چند مورد اشاره کرد: افزایش در تعداد خانواده های ارتدوکس جوانی که بیشتر به حزب جمهوری خواه تمایل نشان می دهند؛ سیل مهاجرین یهودی محافظه کار، و یک گروه نسبتاً بزرگ از افراد مستقل که ممکن است به خاطر نگرانی های امنیتی تصمیم گیری کنند.
گروهی هم این بحث را مطرح می کنند که دموکرات ها از تحولات اخیر آسیب زیادی نخواهند دید به محض این که کری ملاک تعیین کننده« حمایت از اسرائیل » را دارا باشد، رأی دهندگان یهودی می توانند توجه خود را به سمت مسائل دیگری که برای آنها در درجه دوم اهمیت قرار دارد، مثل بحث نامزدی های دیوان عالی کشور، معطوف کنند. میشل آدلر رئیس فدراسیون یهودیان مستقل میامی می گوید:
در مورد موضوعات مطرح شده در جریان مبارزات انتخاباتی، دموکرات ها مطمئناً حمایت فراوانی را از جانب جامعه یهودیان کسب می کنند، چرا که جامعه یهودیان یکی از جوامعی است که هنوز از این که با عنوان لیبرال شناخته شود، ابایی ندارد.
همچنین با وجود حمایت های بوش از اسرائیل، کنت والد از دانشگاه فلوریدا معتقد است یهودیان اساساً نسبت به بعضی سیاست های خارجی دولت بوش از جمله به خاطر عقب نشینی از فرایند صلح خاورمیانه و افزایش تنش های منطقه خاورمیانه با شعله ور کردن جنگ در عراق، بی اعتمادند.
علاوه بر این او مطرح می کند که بسیاری از یهودیان نسبت به اعتقاد بوش به وحدت حقوق مسیحیان و مسأله اسرائیل، بدبینانه برخورد می کنند و آن را بهانه و مستمسک بوش برای دستیابی به منافع شخصی اش می دانند.