صهیونیست ها و تحریف هولوکاست

همه ساله روز ۲۷ژانویه که توسط صهیونیستها ، روزجهانى «هولوکاست» نامگذارى شده و طى آن گروه هاى مختلف یهودیان افراطى وابسته به صهیونیسم جهانى با برگزارى برخى مراسم اقدام به بزرگداشت آن مى کنند. آنها با این مراسم تلاش مى کنند تا اقدام صهیونیست ها در« تحریف تاریخ» را در افکار عمومى طرح کنند.
واقعه هولوکاست چندى پیش به صورتى جدى توسط «محمود احمدى نژاد» رئیس جمهورى اسلامى ایران مورد تردید قرار گرفت، ابراز تردید نسبت به واقعه هولوکاست از سوى برخى اندیشمندان خارجى نیز مطرح شده است .
هنگامى که در سال ۱۹۹۹میلادى «دیوید ایروینگ» نویسنده و مورخ سرشناس انگلیسى در دو کتاب تاریخى خود به نام «خاطرات گوبلز» و «جنگ هیتلر» با ارائه اسناد و شواهد متقن و محکم ماجراى «هولوکاست» را زیر سؤال برد، صهیونیستها تلاش وسیعى را براى خنثى کردن آن آغاز کردند.
صهیونیستها دریک اقدام هماهنگ و با ابعاد وسیع تلاش کردند اعتباردیدگاه این مورخ انگلیسى که با اسناد معتبر ادعاى کشتار شش میلیون یهودى به دست هیتلر در جریان جنگ جهانى دوم را خدشه دار ساخت، زیر سؤال ببرند. در نتیجه این تلاشها دستگاه قضایى انگلستان ایروینگ را تحت تعقیب قضایى قرار داد.
در فاصله کوتاهى از زمان چاپ دو کتاب توسط ایروینگ و استقبال زیاد مردم ازاین دو کتاب، صهیونیست ها اقدام به انتشار کتابى با عنوان«خاطرات آدولف آیشمن» کردند که در آن به تشریح وقایع ساختگى درجریان هولوکاست پرداختند.
اندک پژوهش هایى که پیرامون هولوکاست انجام شده،با واکنش تند صهیونیست ها و دولت هاى حامى آن رو برو شده است.
تحقیق درباره هولوکاست به معناى «بدنام کردن یهودیان» نیست، بلکه به منظور آشکار کردن یک خطا و تحریف تاریخى و بازنگرى در نوشته هاى تاریخى در این زمینه انجام شده است . حدودیک سال پیش ایروینگ، در مصاحبه اى طولانى با یک نویسنده آمریکایى که متن آن مصاحبه در هفته نامه «آبزرور»چاپ لندن منعکس شد، تصریح کرد:
نهادهاى وابسته به صهیونیست ها در کشورهاى مختلف از جمله، «مجمع مقابله با بدنام کردن یهودیان»، «مرکز سایمون وینزنتال» ،«شوراى نایبان یهودیان انگلیس»، «کنگره یهودیان اتریش»، «کمیته یهودیان آمریکا»، «شوراى نواب یهودیان آفریقاى جنوبى» و شمارى دیگر از مؤسسات در نقاط مختلف به سمپاشى علیه او سرگرم هستند.
این سخنان نشان مى دهد که صهیونیست ها تا چه میزان به هولوکاست و افشاى حقایق مربوط به آن حساس هستند وحتى تحقیقات علمى دراین زمینه رانمى توانند تحمل کنند.
صهیونیست ها از طریق نمایش فیلمى به نام«پرونده شیندلر» در پى طرح هولوکاست در افکار عمومى جهانى بودند.
این فیلم ماجراى سوزاندن و خفه کردن یهودیانى را به تصویر کشیده بود که درجریان جنگ جهانى دوم در اردوگاهى به نام «آشویتس» بسر مى بردند.
ایروینگ در پاسخ به این فیلم عنوان کرد: برخلاف ادعاى صهیونیست ها ، در اردوگاه «آشویتس» هیچ زندانى یهودى با گاز از بین نرفته و حمام گازى که در فیلم «پرونده شیندلر» نمایش داده مى شود بکلى جعلى است و اساساً در سقف حمامهاى آشویتس یا اتاقهایى که ادعا مى شود اتاق گاز بوده، هیچ سوراخى براى انتشار گاز وجود نداشته است.
این مورخ انگلیسى اضافه مى کند، عمده زندانیانى که در این اردوگاه جان سپردند به واسطه ابتلا به بیمارى «تیفوس» در گذشته اند و اجساد آنان به جهت جلوگیرى از انتشار ویروس، در محفظه هاى مخصوص که در اروپا رواج دارد و جایگزین خاکسپارى جسد به شمار مى آید، به خاکستر بدل شده است.
برخى از مدارک نشان مى دهد که مشخص مى کنند، اتاق گازى که اکنون در اردوگاه آشویتس بازسازى شده و به چشم مى خورد در واقع در سال ۱۹۴۸ (۳سال پس از پایان جنگ دوم جهانى) به عنوان محلى براى جلب توریست ساخته شده است.
به اعتقاد ایروینگ، شمار کل یهودیانى که در طول دومین جنگ جهانى در اردوگاه آشویتس مرده اند حداکثر به ۱۰۰هزار بالغ مى شود که بیشتر آنان در اثر بیمارى درگذشته اند و شمارى نیز تیرباران یا به دار آویخته شده اند.
براساس شواهد و اسناد دیگرى که در دست است مى توان گفت که شمار کشته شدگان یهودى در دیگر اردوگاههاى نازى ها، از این نیز کمتر بوده است و به این ترتیب رقم شش میلیون قربانى یهودى صحت نداشته و کاملاً جعلى است.
ایروینگ در بخشى از کتاب خود عنوان کرده که صهیونیستها واژه انگلیسى «هولوکاست» (holocaust) را که به معنى کشته شدن دسته جمعى یا قتل عام است، براى خود قبضه کرده اند و اجازه نمى دهند هیچ نویسنده اى این واژه را در مورد کشتارهایى که در نقاط مختلف جهان و در طول تاریخ واقع شده، نظیر کشتار مردم در «سدن» در جنگ دوم جهانى که در اثر بمباران متفقین صورت گرفت و یا مرگ و میرهاى گسترده مانند کشته شدن شمار زیادى از مردم ایرلند در جریان قحطى اوایل قرن ۲۰و یا نسل کشى مسلمانان بوسنى هرزگووین توسط صرب هاى صربستان و همینطور کشتار وسیع مردم فلسطین توسط رژیم اشغالگر قدس، مورد استفاده قرار دهد.
آنچه که درباره صحت گفته هاى دیوید ایروینگ مى توان گفت این است که وى در سال ۱۹۹۲با استفاده از آرشیو اسناد شوروى ( پس از فروپاشى این کشور) اقدام به نوشتن کتاب خود به نام «خاطرات گوبلز» و افشاى دروغ بزرگ صهیونیست ها کرد و قرار بود که این کتاب به صورت سلسله مطالبى در هفته نامه «ساندى تایمز» به چاپ برسد اما یک هفته پس از اولین چاپ، ضمن قطع ناگهانى و مبهم ادامه مطلب در این نشریه، سردبیر این نشریه نیز به طرزى مرموز از کار برکنار شد.
ایروینگ دراین باره گفت: هدف او از این تحقیق نشان دادن یک دورغ تاریخى توسط صهیونیست هابود و دفاع او از این مطالب، دفاع از حق آزادى بیان و دفاع از حقیقت است و اگر با اسناد متقن به او نشان دهند که اشتباه کرده است او حاضراست از ادعاى خود دست بردارد، هر چند که مطمئن است در تحقیقات خود به خطا نرفته است.
جداى از ایروینگ، اندیشمندان و متفکران دیگرى نیز به بررسى عملکرد صهیونیست پرداختند.در این میان «روژه گارودى» فیلسوف، ادیب و مرد سیاست اهل فرانسه است که وى نیز به دلیل فعالیت هاى تحقیقى خود براى بر ملا کردن ماهیت صهیونیست ها همواره توسط دولت فرانسه مشکلاتى برایش ایجاد شد.
گارودى که تحصیل کرده شوروى است در سال هاى ۱۹۴۰تا ۱۹۴۳میلادى و در جریان جنگ جهانى دوم به عنوان اسیر در اردوگاه اسراى جنگى زندانى بود.
پس از آن مدتها نیز به عنوان سناتور و نماینده پارلمان فرانسه مشغول به خدمت بود.وى پس از سالیان متمادى تحقیق و تفحص پیرامون ادیان، در سال۱۹۸۱میلادى به اسلام گروید و مسلمان شد. دولت فرانسه وى را به دلیل فعالیت علیه صهیونیست ها و به اتهام «یهودى ستیزى» و چاپ مقاله هاى متعدد در این زمینه محاکمه کرد.
گارودى در کتاب معروفش به نام «پرونده اسرائیل و صهیونیسم سیاسى» با ارائه تحلیل هاى مستند، ضمن تعریف صهیونیسم مذهبى و سیاسى به افشاى خطوط فکرى و سیاسى صهیونیست ها پرداخت.
نژاد پرستى، اسطوره سازى و جعل و تحریف تاریخ به خصوص تاریخ مربوط به هولوکاست، اعلام آشکار برنامه هاى توسعه طلبى و غصب سرزمین هاى بیشتر، بى اعتنایى به اصول و ارزش هاى انسانى و جهانى، و نیز عدم پایبندى به حقوق بین الملل از جمله مواردى است که گارودى در کتاب خود براى صهیونیست سیاسى برشمرده است.
وى در بخشى از تحقیق خوداصولى را به عنوان نمونه از طرز تفکر صهیونیست ها بیان مى کند و مى گوید: یهودیان مى گویند ما در سراسر دنیا یک قوم هستیم و یک قوم را تشکیل مى دهیم و این ما هستیم که همواره در همه جا و همه وقت تحت آزار و ظلم بوده ایم بنابراین ما هرگز نمى توانیم با اقوام دیگر ادغام شویم و با آنها زندگى کنیم.
گارودى با اشاره به سخنان «ژرسوم شولم» از نویسندگان یهودى که گفته بود، «هولوکاست و اسرائیل دو روى یک واقعیت تاریخى هستند»، تصریح مى کند:
از این هولوکاست، که به نام آن، نه تنها موجودیت اسرائیل، بلکه هر نوع باج گیرى سیاسى توسط رهبران آن را مشروع جلوه گر مى کنند، سوء استفاده هاى کلانى شده است.«یهودیان سعى مى کنند به هولوکاست رنگ و لعابى مذهبى بدهند غافل از آنکه اگر جنایت هیتلر واقعیت نیز داشته باشد، این حرکت یک حرکت سیاسى بوده نه مذهبى. در بین کشته شدگان سه میلیون لهستانى غیر یهود، بیش از ۶ میلیون اسلاو و صدهاهزار غیر نظامى غیر یهود کشته شدند که یهودیان سعى کرده اند که همه این کشته شدگان را به نفع خود مصادره کنند، هر چند آنها مرگ دیگران را مقدس نمى دانند! پس به چه علت باید مرگ، براى فقط یک بخش از بشریت خصوصیتى «مقدس» داشته باشد و براى دیگران اینگونه نباشد؟» بنابراین مى توان با بهره گیرى از تحقیقات محققانى همچون ایروینگ و گارودى و دهها اندیشمند دیگر، زمینه اى را فراهم ساخت تا محققان و متفکران دیگر بتوانند فارغ البال از مسائل سیاسى به تحقیق پیرامون این تحریف تاریخى بپردازند و درنهایت دستاوردهاى خود را در قالب مجموعه اى در خصوص هولوکاست منتشر کنند.