صهیونیسم در خطر است!

 ممکن است که ما خود را در وضعیتی بیابیم که راه حلی در پیش نداشته باشیم و این وضعیت برای صهیونیسم خطرناک است . شاید با نگاهی گذرا به صحنه منطقه و حتی بین المللی که آمریکا بر آن حاکم است ویهودیان نیز در اوج دوران شکوفایی خود هستند، این عبارت اندکی ساده لوحانه به نظر برسد، اما این سخن گفته من نیست. این عبارت را  یسرائیل حسون  معاون سابق رئیس شاباک (سازمان امنیت رژیم صهیونیستی) در گفت و گو با رادیوی ارتش این رژیم بر زبان آورده است. از نظر او، حل مسئله با نسخه های امنیتی که از 30 سال پیش تاکنون ادامه دارد، تنهایک بازی بوده و هیچ فایده ای برای رژیم صهیونیستی نداشته است. او اعتراف می کند که محاصره، ترور، کشتار، تخریب و مجازاتهای دسته جمعی هیچ توفیقی در خاموش کردن شعله های مقاومت فلسطین نداشته است. از نظر او،  شاباک  در بعد تاکتیکی در  مبارزه با تروریسم موفق بوده است، اما از خاموش کردن شعله های تند مقاومت نه تنها ناکام مانده، بلکه حتی آن را تقویت هم کرده است.
شکست و رسوایی صهیونیستها در سرکوب مقاومت به اوج خود رسیده و مته  افراط گرایان صهیونیست  که در بهره گیری از روشهای سنگدلانه سرکوب مقاومت فلسطین به شدت افراط به خرج می دهند، در مواجهه با مقاومت و شکستن عظمت آن به سنگ خورده است. موشهیعلون کهیکی از پایه های اصلی دستگاه امنیتی صهیونیستها به شمار می رود از سیاست شارون که به صورت افراطی از محاصره مناطق مسکونی فلسطینیان بهره می گیرد تا برای شکستن اراده فلسطینیان بهای مقاومت آنان را در برابر اشغالگران به حداکثر برساند، به شدت انتقاد می کند.یعلون اعتراف کرده است که این سیاست مقاومت را شدت می بخشد. او مقاومت را راهی برای انتقام گیری بیشتر می داند، زیرا ـ به نظر او ـ  اسرائیل  نتوانسته است دلها و عقلهای فلسطینیان را به دست آورد و در قانع ساختن آنان به اینکه مقاومت فایده ای ندارد، ناکام مانده است. او اعتراف می کند که در زمینه آسیب رساندن به آگاهی و فهم و درک فلسطینیان شکست سختی به رژیم صهیونیستی وارد شده است.
البته چهیعلون به چنین چیزی اعتراف بکندیا نه، حقیقت همین است، زیرا اقدامات وحشیانه ای که صهیونیستها در فلسطین و بر ضد ملت فلسطین به آن دست می زنند، تنها شعله ور شدن آتشی است که هر چه از آن بگذرد به نقطه انفجار نزدیک تر می گردد. این همان سناریوی وحشت انگیزی است که رهبران صهیونیسم به شدت از آن واهمه دارند و سازمانهای امنیتی آنان نیز چندین سناریو برای مقابله با آن تهیه کرده اند.
آنچه میزان تنشهایی را که اظهاراتیعلون ایجاد کرده است، بیشتر می کند، این است که این سخنان با تأیید غیر منتظره سلوان شالوم وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی و ایهود اولمرت معاون نخست وزیر و وزیر بازرگانی صهیونیستها ویکی از ارکان حزب لیکود مواجه شد. اولمرتیعلون را فردی می داند که بسیار مسئولیت پذیر و از شخصیت متعادلی برخوردار است.
علت دیگر اهمیت این اعترافات آن است که این سخن از ماشین جنگی رژیم صهیونیستی بیرون آمده است و افسران بلندپایه رژیم صهیونیستی در جلسه ای که به منظور تجلیل از برخی فرماندهان در دفتریعلون برگزار شد، بر لزوم اعطای تسهیلات بیشتر به فلسطینیان برای  جلوگیری از انفجار بشکه باروت در برابر صهیونیستها  تأکید کردند و این اظهارات اندکی پیش از اعترافاتیعلون صورت گرفته است.
اظهارات غیر منتظرهیعلون شارون را به شدت خشمگین کرد، زیرا این سخنان پیامی بود که حاکی از به لرزه افتادن قواعدی است که کابینه شارون بر آن بنا شده است، زیرایعلون، موفاز و شارون پدران معنوی سیاست امنیتی رژیم صهیونیستی در عصر جدید محسوب می شوند. در نتیجه، اظهاراتیعلون شاهدی از درون کابینه صهیونیستها بر شکست این سیاست تلقی می شود. موفاز وزیر جنگ صهیونیستها پس از این اظهاراتیعلون، او را به شدت توبیخ کرد.
حیمی شلیف از تحلیلگران مسائل سیاسی در رژیم صهیونیستی و کارشناس مسائل استراتژیک با انتشار مقاله ای در روزنامهیدیوت آهارانوت بر این تصور تأکید می کند و اظهاراتیعلون را نشانه شکست استراتژی کابینه شارون و دلیلی بر آغاز شکاف در ارکان رهبری کنونی صهیونیسم پس از مأیوس شدن آنان از امکان دستیابی به پیروزی در جنگ بر ضد فلسطینیان، می داند.
کابینه شارون از طرف جبهه دیگری نیز تهدید می شود که مقاومت فلسطین آن را به وجود آورده است. این جبهه کاهش شدید رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی است. روزنامهیدیوت آهارانوت با انتشار گزارشی با نام   فقر و فقرا بیشتر می شود  آورده است که تعداد کسانی که تا سال جاری میلادی به زیر خط فقر رسیده اند به بیش از 3/1 میلیون نفر رسیده که نیمی از آنان را کودکان تشکیل می دهند و این امر نشان دهنده افزایش 20 درصدی کسانی است که در زیر خط فقر زندگی می کنند.
به گفته دکتر اسحاق کدمان رئیس شورای ملی سلامت کودکان در رژیم صهیونیستی،  اسرائیل  در زمینه وضعیت کودکان به کشوری جهان سومی تبدیل شده است. این دولت با سیاست شکست خورده اش در زمینه های اقتصادی و اجتماعی، کودکان را نابود کرده است و آینده آنان و جامعه (صهیونیستی) را نیز از بین می برد. زبولون اورلیو وزیر رفاه اجتماعی صهیونیستها نیز در همین راستا تأکید می کند که  وضعیت به شدت خطرناک است و این وضع بهیک انفجار اجتماعی منجر خواهد شد. فقر جامعه  اسرائیلی  را با خطر شدیدی مواجه ساخته است. پس از انتشار این گزارش، فراکسیونهای احزاب میرتس و شاس اعلام کردند که لایحه عدم اعتماد به کابینه را به کنیست تقدیم خواهند کرد. ایلییشای رئیس فراکسیون حزب شاس اظهار داشت،  منطقی نیست که کودکان  اسرائیل  گرسنه باشند و کابینه وضعیت آنان را درک نکند.
روزنامه عبری زبان هاآرتص در سرمقاله روز 31/10/2003م. خود با نام  گفته های رئیس ستاد ارتش  آورده است، رهبران از ناراحتی و آشفتگی محافل نظامی ناشی از ناکامیهای مکرر در عملیاتهای خود که آخرین آنها در عینیبرود و نتزاریم اتفاق افتاد، آگاه شده اند. در این سرمقاله بر لزوم گشایش افق سیاسی تأکید شده است، زیرا به نظر نویسنده آن حل و فصل مسائل با روشهای امنیتی شکست خورده است و هشدارهاییعلون این مسئله را تأیید می کند. این سخنان درخواستی بی پرده و صریح و مخالف با استراتژی کابینه لیکود که حاضر نیست در برابر  تروریسم  بهایی سیاسی بپردازد و در زیر فشار مقاومت و پیش از نابودی آن مذاکرات را آغاز کند، محسوب می شود.
صحنه نبرد انگشت به دندان گزیدن میان دو طرف نشان دهنده آن است که درد صهیونیستها هر لحظه به شدت افزایش مییابد و کار به آنجا رسیده است که تأثیرات آن حتی در اذهان  بازهای لیکود  و ماشین جنگی سنگدل و به شدت تندروی آن نیز رسوخ کرده است. نمود عینی این درد در بعد سیاسی، اخبار منتشر شده در برخی رسانه های صهیونیستی درباره این مطلب است که موفاز با درخواست قریع تماسهایی را با رهبران میانی تشکیلات خودگردان آغاز کرده است تا شاید راه فراری از این بن بستی که صهیونیسم در آن گرفتار شده است، بیابد. برخی از رسانه ها نیز اشاره کرده اند که تلاشهای موفاز واکنش سیاسی فوری وی به انتقاداتیعلون است.
همه علایم حاکی از آن است که شارون به شدت در تنگنا قرار دارد و شکاف در ساختار کابینه او روز به روز بیشتر می شود. نظرسنجیها نیز حاکی از کاهش شدید محبوبیت شارون است. شارون طبق عادت برای نجات از این وضعیت به روش حرکت سریع به جلو روی آورده است. او اکنون تنها دو گزینه در پیش رو دارد،یا به راه انداختن گردبادی نظامی در مرزهای شمالییا سوار شدن بر قایق کابینه قریع و ورود به فاز سیاسی با منطق خاص خودش. تحرکات سیاسی برخی از مسئولان رسمی فلسطینی در واشنگتن و مسکو و جاهای دیگر و توجه برخی پایتختهای منطقه ای و در رأس آنها قاهره به این تحرکات، انتخاب گزینه دوم را محتمل تر می کند. پس آیا قریع شارون را از این وضعیت نجات خواهد داد؟