اهميت آب در استراتژي صهیونیست ها

اهميت آب در استراتژي صهیونیست ها

مساله آب در خاورميانه با چند واقعيت انكارناپذير مواجه مى باشد. از يكسو اينكه منطقه خاورميانه جزء مناطق كم آب دنيا مى باشد، و با توجه با اينكه رشد جمعيت آن از بالاترين نرخهاى رشد جمعيت جهان مى باشد مصرف آب روبه تزايد است ، از سوى ديگر با پايين رفتن سطح آبهاى زيرزمينى و بالا رفتن ميزان نمك آبهاى موجود و آلودگى روز افزون آنها، مساله آب به يكى از چالشهاى جدى و خطرناك منطقه تبديل شده است .
كشور تركيه كه يكى از كشورهاى غنى در زمينه آب است و با وقوف به اين مساله و اهميت آب در معادلات آينده منطقه با كشورهاى همجوار خود عراق و سوريه كه آب مورد نياز خود را از دو رود بزرگ دجله و فرات كه از كوههاى تركيه سرچشمه مى گيرند تامين مى كنند، سر ناسازگارى پيدا كرده است .
تركيه براى كنترل آب در منطقه طرحهاى وسيعى را در چارچوب پروژه بزرگ آناتولى (P.A.G) گاپ به مورد اجرا گذاشته است كه اجراى اين طرحها به طور مستقيم امنيت و رشد اقتصادى دو كشور همسايه تركيه را تحت تاثير قرار مى دهد و تنشهايى را بين اين كشورها به وجود مى آورد. رژيم تركيه در تفكر نوين اقتصادى خود به آب ، به عنوان يك منبع ارزساز و صادراتى مى نگرد. از طرفى اجراى اين پروژه ها مى تواند به تقويت رژيم صهيونيستى منجر مى گردد.
به عنوان نمونه مى توان به پروژه ماناوگات كه در چارچوب طرح بزرگ آناتولى گاپ اجرا خواهد شد اشاره كرد. با تكميل اين پروژه كه مجرى آن يك كمپانى كانادايى است آب از رودخانه ماناوگات نزديك آنتاليا Antalya به كشورهاى نيازمند حمل خواهد شد. و اسرائيل نيز يكى از كشورهاى دريافت كننده آب خواهد بود كه در صورت اجراى اين پروژه ، مشكل شديد آب آشاميدنى و كشاورزى رژيم صهيونيستى بكلى مرتفع خواهد شد. رژيم صهيونيستى كه آب مصرفى خود را در حال حاضر از طريق درياى مديترانه و با استفاده از دستگاه هاى آب شيرين كن به بهاى هر متر مكعب 2 دلار و 60 سنت تهيه مى كند در صورت اجراى اين پروژه بهاى هر متر مكعب آب مصرفى اسرائيل به حدود 87 سنت كاهش خواهد يافت .
به طور كلى آب با استراتژي رژيم صهيونيستى ارتباط نزديكى داشته و خواهد داشت . مساله آب براى اين رژيم ، فراتر از يك موضوع مربوط به توسعه ، مساله اى مرتبط با موجوديت اين كشور است و از عوامل بنيادى ادامه طرح صهيونيسم در منطقه مى باشد. اسرائيل به طور كلى در انديشه تسلط بر منابع آبى اعراب است و برقرارى ارتباط بين اين رژيم و حكومت تركيه كه به سبب بهره گيرى از منابع فراوان آبى خواهان نقش فعالى در آينده منطقه است ، مى تواند براى اعراب بويژه سوريه و عراق كه بيشتر آب مورد نيازشان را از خاك تركيه تاءمين مى كنند خطر آفرين باشد و منابع آبى كشورهاى عربى را نيز با خطر روبرو سازد. اسرائيل تامين نيازهاى آبى خود را در اولويت سياستهاى تجاوزكارانه خود قرار داده است و كنترل بر منابع آب رود اردن و كليه سفره هاى آبى كليدى را به عنوان حداقل نياز امنيتى خود تلقى مى كند و حتى در صورت عقب نشينى از اراضى اشغالى در فكر تسلط به منابع آبى اين منطقه مى باشد و در واقع بدون حل مشكلات آب ، تدابير امنيتى محال خواهد بود. اين بدان معنى است كه اسرائيل براى حفظ منابع آبى هر اقدامى انجام خواهد داد؛ بنابراين ، چنين تحليلهايى باعث شده است كه كارشناسان مسائل خاورميانه بر اين اعتقاد باشند كه اگر در دهه آينده جنگى ميان اعراب و اسرائيل روى دهد، به احتمال زياد اين جنگ بر سر منابع آب خواهد بود.