«بگين» ستون اصلي حاكميت سياسي اسرائيل

«مناخم بگين» سياستمدار اسرائيل از ستونهاي اصلي حاكميت سياسي اسرائيل ظرف سالهاي نيمه دوم قرن بيستم بود.اواز زماني كه وجود صهيونيستها در جغرافياي خاورميانه تنها در حد چند گروهك آدمكش و تروريست خلاصه مي‌شد، و هرگز چيزي به نام دولت اسرائيل در فلسطين اشغالي وجود نداشت، از اركان اصلي نظام آتي صهيونيستي محسوب مي‌شد. بگين طي 50 سال تاريخ فعاليتهاي سياسي خويش يك شاخص براي ترسيم ماهيت نظام حكومتي اسرائيل بود. تاريخ جنايات، تروريسم، تخريب، آدمكشي، قتل، غارت و شكنجه در اسرائيل با تاريخ حيات سياسي بگين ارتباط ناگسستني دارد و با آن عجين شده است.
بگين كه بمدت نيم قرن ستون فقرات حاكميت سياسي دولت صهيونيستي بود، در 16 اوت 1913 ميلادي در شهر بندري «بريست ليتوفسك» در منطقه بالتيك كه در آن زمان بخشي از خاك لهستان بود، بدنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات متوسطه وارد دانشگاه ورشو شد و در رشته حقوق از اين دانشگاه فارغ‌التحصيل گرديد. او در سال 1942 به فرماندهي سازمان يهودي «ايرگون» كه كار انتقال يهوديان به فلسطين اشغالي را برعهده داشت انتخاب شد و در 1948 جنبش سياسي موسوم به «هروت» را كه منعكس‌كننده افكار و اعتقادات وي و همفكرانش بود پايه‌ريزي كرد. بگين در 1949 عضو «كنست» (پارلمان اسرائيل) شد، در 1967 وزير مشاور در امور خارجي و در 21 ژوئن 1977 نخست‌وزير رژيم صهيونيستي گرديد. او اين سمت را تا 1982 حفظ كرد. بگين در دوران نخست‌وزيري خود با كمكهاي اطلاعاتي گسترده سازمانهاي جاسوسي موساد و سيا و بهره‌گيري از دستگاههاي ارتباط جمعي غربي و صهيونيستي كه در اختيارش بود توانست انور سادات رئيس بزرگترين كشور عربي يعني مصر را بفريبد و خود در بيت‌المقدس ميزبان وي گردد. پديده‌اي كه خشم عموم مسلمين جهان را برانگيخت و سادات را در آتش قهر انقلابي مسلمانان هشيار و بپاخاسته مصري سوزانيد.
بگين با استقبال از ورود انور سادات حاكم مصر در 1977، زمينه انعقاد پيمان كمپ ديويد را در 1978 فراهم آورد و به دريافت جايزه صلح نوبل نائل گرديد. طرح توسعه شهركهاي يهودي‌نشين، طرح الحاق جولان به قلمرو رژيم صهيونيستي، طرح انتقال پايتخت اسرائيل از تل‌آويو به بيت‌المقدس تجاوز سراسري نيرو‌هاي صهيونيستي به لبنان در بهار و تابستان سال 1982 و پيشروي آنان تا بيروت و بالاخره قتل عام ساكنين فلسطيني در اردوگاه صبرا و شتيلا، مهمترين رخداد‌هاي دوران 5 ساله نخست‌وزيري مناخم بگين محسوب ميشود.
بگين در سالهاي پس از استعفاي خود دچار نوعي بيماري جنون شد و هنگام مرگ فاقد تعادل رواني بوده است. او بعد از سادات، بعنوان دومين شاخ كمپ ديويد بود كه شكسته شد و در نهم مارس 1992 در پي يك حمله شديد قلبي در سن 79 سالگي در گذشت.