موشه زيمرمن، تاريخنگار يهودي: رابطة ميان يهود و سرزمين فلسطين «ساختگي» است

«موشه زيمرمن» دربارة ورود تحريككننده رهبر ليكود، اريل شارون، به حرم شريف مسجدالاقصي در مهر 1376، ميگويد: «شارون ميدانست كه اين كار سراسر جهان اسلام را به غليان واميدارد.»
زيمرمن دربارة «تبعيض اداري» نسبت به فلسطينيان ساكن سرزمينهاي اشغالي سال 1948 نيز، به عنوان نمونه، اشاره ميكند كه: «ميزان هزينهاي كه دولت براي هر فرد عرب در نظر ميگيرد، بسيار كمتر از يك فرد يهودي است.» همچنين رژيم صهيونيستي، فلسطينيان را در آن مناطق كاملاً از وظايف حساس اداري و مزاياي آنها، دور نگه ميدارد.
«موشه زيمرمن» كه يكي از چهرههاي برجسته جريان تاريخنگاران جديد اسرائيلي به شمار ميرود، ميافزايد: «شكاف بين يهوديان و عربهاي اسرائيل در سالهاي اخير به شدت افزايش يافته است.» و «اسرائيل به شكل روزافزوني خود را دولت يهودي و ديني ميخواند.»
وي تأكيد ميكند كه بيش از يك ميليون عرب در چهارچوب اين دولت، به طور كامل از مفهوم شهروندي دور هستند.
زيمرمن در مصاحبهاي كه روزنامة سويسي «بوند» منتشر كرد، به پيامدهاي پديدة «تظاهر ديني» در محافل يهودي اشاره ميكند و به ويژه تأكيد ميكند:
«هنگامي كه فردي غيرمذهبي (لائيك) مانند يهود باراك، نخستوزير اسرائيل، ميگويد: نميتوان از مقدسات چشمپوشي كرد، روشن ميشود كه همة ما در گرو نيروهاي ديني هستيم.»
اين تاريخنگار برجستة اسرائيلي دربارة اماكن مذهبي يهودي در فلسطين، تأكيد ميكند كه: مقدس بودن بسياري از اين اماكن (براي يهوديان) كاملاً ساختگي است. وي به قبر حضرت يوسف اشاره ميكند كه يهوديان آن را براي خود مقدس ميدانند و ميگويد اين قبر هيچ تقدسي ندارد.
زيمرمن هشدار ميدهد كه رژيم صهيونيستي كه اكثريت آن را افراد لائيك تشكيل ميدهند، به استراق سمع كساني ميپردازد كه به خدمت سربازي نميروند. اين اشاره او به بخشهاي افراطي است كه از سربازي اجباري در ارتش اشغالگر معاف هستند. به اعتقاد او اشاعة ادعاهاي ساختگي دربارة مقدس بودن برخي اماكن و آثار تاريخي فلسطين براي يهوديان، در حقيقت با هدفِ «نشخوار كردن تاريخ است تا مهاجرت يهوديان به فلسطين، بازگشت به سرزمين مقدس نام نهاده شود.» و با هدف ايجاد ارتباط ديني ميان اين سرزمين و يهودياني كه از سراسر جهان به اسرائيل ميآيند.
موشه زيمرمن تأكيد ميكند اين انديشه، مانع اساسي در راه تحقق صلح با فلسطينيها است؛ و ميگويد:
«همين انديشه سبب شده كه ملتي اسرائيلي بيايد و سرزميني را (در كرانة غربي يا نوار غزه) براي خود ـ به رغم آن كه براي امنيت كشورش اهميتي ندارد ـ جدا كند. و تا وقتي كه اين سرزمين، مقدس به شمار ميآيد، نميتوان اسرائيل را از آن بيرون كرد.»
وي ميافزايد:
«من بسيار هراسناكم كه نكند براي مجبور كردن اين ملت به رفتار مسالمتآميز، به يك فاجعه نياز باشد.»