فلسطين و دزدان چراغ دار!!!

فلسطين و دزدان چراغ دار!!!

در آن هنگام مسئله فلسطين يك مسئله اسلامي بود و كليه كشورهاي اسلامي نسبت به سرنوشت اين كشور احساس مسئوليت مي كردند و براي آزادي آن تلاش مي نمودند، گرچه بسياري از اين تلاشها با نفاق رهبران عربي به شكست مي انجاميد مانند دستور رهبران عراق به عقب نشيني سربازان عراقي از جبهه جنگ با رژيم صهيونيستي به بهانه جدي نبودن ساير كشورهاي عربي براي آزاد سازي فلسطين!!! و سازش سادات رئيس جمهور سابق مصر به بهانه مذاكره براي رسيدن به صلحي عادلانه و ايجاد همزيستي مسالمت آميز با صهيونيستها!!! كه صد البته اين اهداف تا كنون محقق نشده زيرا كه نه رژيم صهيونيستي يك رژيم صلح طلبي است و نه مردم عرب و مسلمان به زندگي مسالمت آميز با صهيونيستهاي متجاوز و پيمان شكن، تن مي دهند.

بهر حال مسئله فلسطين عامل وحدت بين مسلمانان بود. و همه خود را در قبال آن مسئول مي دانستند. ولي پس جنگ شش روزه رژيم صهيونيستي با اعراب و تصرف بخشهاي وسيعي از سرزمينهاي عربي توسط اين رژيم متجاوز، كشورهاي عربي متولي اصلي مسئله فلسطين شدند، وحتي در جنگ رمضان حماسه ها آفريده شد اما به سرعت خط سازش و خيانت وارد صحنه شد و خون سربازان مجاهد را لوث كرد و شعبده بازان و فريبكاران، دولت مصر را به دامان سازش با صهيونيستها انداخت، در حاليكه مردم اين كشور هرگز راضي به عقب نشيني از جنگ نبودند و تا كنون نيز از بوجود آمدند روابط مسالمت آميز بين دو كشور مصر و رژيم صهيونيستي امتناع مي ورزند.

ساير كشورهاي عربي و اسلامي براي اعتراض به اين وضعيت با كشور مصر قطع رابطه سياسي كردند، و مخالفت علني خود را با سازش اعلام كردند. اما پس از مدتي، اين كشورها بدون آنكه در مواضع مصر در برابر رژيم صهيونيستي تغييري حاصل شود، روابط خود را با مصر تجديد كردند و به شكل عجيب و حيرت آوري براي سازش با رژيم متجاوز صهيونيستي، مسابقه دادند.

اما از آغاز دهه هشتاد قرن گذشته و با شروع مذاكرات اسلو و مادريد، به تدريج مسئله فلسطين از شكل عربي خارج و به صورت يك مسئله بين فلسطينيان و رژيم صهيونيستي در آمد و در جريان مذاكرات جديد نيز تنها طرف صهيونيستها و سخنگوي يگانه فلسطينيان در جهان سازمان آزادبخش فلسطين به رهبري جنبش فتح معرفي شد و ديگر گروهها مي بايستي در چارچوب اين سازمان از آرمان فلسطين دفاع كنند. و باز هم قضيه فلسطين محدود تر شد.

آنگاه پس از پيروزي جنش اسلامي حماس در انتخابات سراسري مجلس ملي فلسطين و تشكيل دولت حماس در اين كشور، و با به وجود امدن اختلاف بين حماس و فتح و جدايي غزه از كرانه باختري و با به راه افتادن جنگ سي و سه روزه بر عليه حماس در غزه ومواضع ذليلانه اعراب در برابر اين جنگ خانمان سوز و ... مسئله فلسطين بسيار محدودتر شد.

اما امروزه با ايجاد فتنه اي در داخل خود غزه به نام تشكيل (( إمارة فلسطين اسلامي ... در چارچوب بيت المقدس )) توسط سلفيهاي متعصب به رهبري دكتر عبد اللطيف ابو موسي كه بين طرفداران خود به ابو النور مقدسي معروف است، بازهم تلاش مي شود فلسطين را با چالش جديدي مواجه كنند.

در چنين شرايطي اگر دولت اسماعيل هنيه اين گروه سلفي را رها كند، بهانه اي به دشمن صهيونيستي داده تا براي مبارزه با مسلمانان تند رو و طرفدار القاعده ، مجدداً به غزه حمله كند. و اگر با آنها وارد جنگ شود ، حماس را به برادر كشي متهم مي كنند.

اما دولت آگاه حماس با شناخت مناسب با اين گروه متعب كه به نام دين آب به آسياب دشمن مي ريزد و قدرت و توان دولت حماس را صرف مبارزه با خود مي كند، به مقابله پرداخت. در حاليكه دشمن صهيونيستي از يك سو و طرفداران محمود عباس از سوي ديگر به جنگ فرسايشي با اين جنبش اسلامي، ادامه مي دهند.

جالب توجه است كه برخلاف بسياري كه مشكل اين گروه متعصب را به خارج از غزه نسبت مي دهند، سخنگوي حماس، اساس اين حركت را انحرافات فكري مي داند و هيچ ربطي به خارج از كشور نمي داند.

در پايان لازم است اين سؤالات مطرح شود كه تا كي بايد اين دزدان چراغ دار وارد خانه فلسطيني شوند و به غارت تواناييها و امكانات، آن هم به بهانه دفاع از مردم فلسطين، به پردازند و كشورهاي عربي و سلامي هيچ عكس العملي از خود نشان ندهند؟ تا كي بايد فلسطين فداي شعارهاي ملي گرايانه سازش كار يا شعارهاي ديني افراطي شود؟ چرا ارباب خرد و دانشمندان عربي و اسلامي حقايق را براي مردم عرب و مسلمان روشن نمي كنند؟ آيا با سركوبي اين گروه افراطي فتنه هاي ديگري در راه آزاد سازي قدس وجود دارد؟ اين فتنه ها چيست؟ راه حلها كدام است؟.

جواب صريح و شفاف اين سؤالات براي بسياري از اعراب و مسلمانان مهم و كارگشا مي باشد . لذا پيشنهاد مي شود اندشمندان غيرتمند جمهوري اسلامي ايران كه پيشرو دفاع از آزادسازي فلسطين عزيز مي باشند ، با همكاري متفكران ساير كشورها ي اسلامي مانند تركيه و مالزي جبهه اي براي روشنگري و تنوير اذهان جهانيان تشكيل دهند . و راه حلهاي عملي و كاربردي به جهانيان ارائه نمايند .