موساد از آغاز تاكنون
مأموریت جهانی موساد
از نخستین روز برپایی اسرائیل، نقش سازمان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی موساد در ابعاد گوناگون مشخص شد. این دستگاه اطلاعاتی، پیش از این که یک دستگاه محلی و محدود به سرزمین‌های اشغالی فلسطین باشد، مأموریت جهانی داشت.
البته پیش از برپایی رژیم صهیونیستی در سال 1948 و تأسیس موساد، محافل وابسته به آژانس جهانی یهود و سازمان‌های وابسته به صهیونیسم بین‌الملل، هیئت‌های اطلاعاتی و کارشناسی گوناگونی را به فلسطین که آن زمان زیر قیمومیت استعمار انگلیس قرار داشت گسیل می‌داشتند. این هیئت‌ها مأموریت داشتند منابع آب، جمعیت، جغرافیای سیاسی و سایر عوامل موجود را شناسایی و گزارش خود را در اختیار آژانس یهود قرار دهند.
هدف جاسوسان صهیونیستی در سراسر دنیا
همچنین محافل صهیونیستی برای قانونی جلوه دادن حقوق تاریخی ملت یهود در سرزمین فلسطین و متقاعد کردن کشورهای مختلف جهان، به همکاری و کمک به مهاجرت یهودی‌ها به این سرزمین و نیز دریافت مجوز از سازمان ملل متحد برای تأسیس اسرائیل به جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات از کشورهای گوناگون جهان پرداختند. جاسوسان وابسته به محافل صهیونیستی مأموریت داشتند از کشورهای گوناگون جهان اطلاعات جمع‌آوری کنند. هدف آنها این بود که موضع هر یک از دولت‌های مؤثر در صحنه بین‌المللی را مورد ارزیابی قرار دهند و نقاط ضعف دولت‌های آن روز را شناسایی کنند، تا از طریق قدرت‌های بزرگ بر آنها فشار وارد آورند و تعداد بیشتری از نمایندگان سازمان ملل متحد را به نفع برپایی اسرائیل بسیج کنند. صهیونیست‌ها جمع‌آوری شده به منظور بازیچه قرار دادن مناسبات بین‌المللی و دامن زدن به اختلافات و تنش بین دولت‌ها و کشورهای شرق و غرب، استراتژی خاصی وضع کرده بودند.
دستگاه‌های اطلاعاتی اسرائیل
با گذشت زمان، بسیاری از سرویس‌های جاسوسی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی یک کاسه شدهاند، هم اکنون در اسرائیل چهار دستگاه امنیتی و اطلاعاتی فعال هستند که عبارتند از: 1- سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل «موساد».2- سازمان امنیت داخلی اسرائیل «شین بت».
3- اداره اطلاعات نظامی ارتش «امان». 4- سازمان «شاباک» مخصوص تجسس در حوزه گروه‌های مبارز و شخصیت‌های فلسطینی.
خطرناک‌ترین این سازمان‌ها، دستگاه جاسوسی موساد است که فعالیت‌های جنجالی آن در سطح بین‌المللی و همچنین تبلیغاتی که محافل صهیونیستی درباره آن به راه انداخته‌اند، این سازمان را تشکیلاتی مخوف و ترسناک جلوه داده است. با این همه، موساد در طول تاریخ خود با شکست‌ها و ناکامی‌های فراوانی مواجه بوده که در ادامه به آن می‌پردازیم.
شگرد موساد برای جمع آوری اطلاعات
یکی از شگردهایی که موساد در آغاز راه خود در پیش گرفت، تلاش برای رخنه به درون سرویس اطلاعاتی و امنیتی کشورهای جهان و جمع‌آوری اطلاعات دقیق و حساس بود. رژیم صهیونیستی با جمع‌آوری و بهره‌برداری از این اطلاعات، بخشی از آن را در اختیار کشورهای دوست همچون آمریکا، انگلیس، آفریقای جنوبی و برخی کشورهای اروپایی قرار می‌داد، چرا که می‌خواست از یک طرف خود را توانمند نشان دهد و از طرفی با این کشورها پیمان‌های نظامی و سیاسی منعقد کند.
مشهورترین عملیات موساد
یکی از مشهورترین عملیات‌های موساد در آغاز دهه پنجم قرن بیستم، رخنه این سازمان به درون حزب کمونیست شوروی بود. آنها موفق شدند متن سخنرانی خروچف - دبیرکل حزب کمونیست شوروی- را چند روز پیش از قرائت آن در کنگره حزب کمونیست به دست آورند و آن را به سرعت به آمریکا بفرستند. این سخنرانی، جنبه تاریخی داشت و نشانی بود از بروز تحولی بنیادین در سیاست‌های داخلی و خارجی آن روز شوروی. چرا که خروچف در آن سخنرانی سیاست‌های ژوزف استالین - رهبر پیشین شوروی - را مورد انتقاد قرار داده بود. آمریکا در پی دریافت متن سخنرانی رهبر شوروی به اهمیت و توانایی سازمان موساد پی برد و همکاری با موساد را آغاز کرد.
بازی دوگانه در مراکش
سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی می‌کوشید با فروش یا مبادله سری اطلاعات محرمانه مربوط به کشورهای گوناگون جهان، روابط بین‌المللی را بازیچه اهداف خود قرار دهد. اسناد تاریخی نشان می‌دهد که این سازمان علاوه بر حضور فعال در صحنه سیاسی کشور مغرب، نقش اساسی در ترور «محمد پنجم»، پادشاه پیشین مغرب و نشاندن فرزند او، «حسن دوم» بر تخت پادشاهی داشت. حسن دوم در ازای خوش‌خدمتی موساد به یهودیان مغرب اجازه داد به فلسطین اشغالی مهاجرت کنند. این سازمان در دهه ششم قرن بیستم نیز به کمک حسن دوم شتافت و «المهدی‌بن برکه»، آن شخصیت ملی‌گرا را که از بزرگترین مخالفان رژیم پادشاهی مغرب به شمار می‌رفت در پاریس ترور کرد.
نقش موساد در دامن زدن به اختلافات بین شیوخ عرب خلیج فارس
همچنین اسناد و مدارک فراوانی از نقش موساد در عراق و نیز دامن زدن به اختلافات و کشمکش بین شیوخ عرب خلیج فارس از طریق انتشار اطلاعات ضد و نقیض وجود دارد. نقش این سازمان در ترور «آلدو مورو» - رهبر بریگادهای سرخ ایتالیا - از کسی پوشیده نیست. این سازمان با این شیوه‌ها، خود را به عنوان یکی از سازمان‌های تروریستی مخوف و ترسناک جهان به جهانیان شناسانده است.
شاید خوانندگان بپرسند: آیا سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی کشورهای عربی که بیش از شش دهه با اسرائیل در حال جنگ و درگیری بوده‌اند و نیز بسیاری از سازمان‌ها و جنبش‌های فلسطینی که با اسرائیل مبارزه می‌کرده‌اند، حریف سازمان «موساد» نبوده‌اند؟ چرا اخبار و گزارش‌هایی مستند از موفقیت جاسوسی و اطلاعاتی کشورهای عربی و سازمان‌های فلسطینی در رویارویی با موساد در کتابفروشی‌های جهان عرب دیده نمی‌شود؟ چرا موساد هرچند مدت یک بار به نویسندگان و روزنامه‌نگاران اسرائیلی اجازه می‌دهد درباره نقش پلیسی و اقدامات ماجراجویانه و تروریستی این سازمان مطلب بنویسند؟
اهداف موساد از افشای برخی اطلاعات و اسرار سوخته
در پاسخ به این پرسش‌ها باید گفت که موساد با افشای برخی اسرار و اطلاعات سوخته، اهداف ذیل را دنبال می‌کند: 1- در افکار عمومی دنیا تبلیغ می‌کند که یک سازمان قوی است و توان انجام هرگونه عملیاتی را در مناطق گوناگون جهان دارد.
2- با این گونه تبلیغات، در افکار عمومی کشورهای عربی رعب و وحشت ایجاد می‌کند تا به مردم این کشورها القاء کند که هیچ سازمان امنیتی حریف موساد نمی‌شود.
3- موساد با انتشار برخی اطلاعات سوخته و بی‌ارزش به جاسوسان خود در گوشه و کنار جهان روحیه می‌دهد تا راهشان را ادامه دهند.
4- این تبلیغات، نوعی بازاریابی برای فروش اطلاعات و یا نشان دادن اعلام آمادگی برای همکاری با برخی دولت‌های ضعیفی است که برای چیره شدن بر مخالفان خود به اطلاعات و کمک خارجی احتیاج دارند.
علت سهل انگاری دولت‌های عربی در مقابله با شگردهای رژیم صهیونیستی
اما چرا دولت‌های عرب برای مقابله با تبلیغات و شگردهای رژیم صهیونیستی و دامن زدن به نوعی جنگ روانی از طریق افشای موفقیت‌های جاسوسی خود در برابر موساد اهمیت قائل نیستند و میدان رقابت و جنگ اطلاعاتی و جاسوسی را برای تبلیغات صهیونیست‌ها خالی گذاشته‌اند؟
علت اصلی این سهل‌انگاری در این نهفته است که این دولتمردان از ضرورت دشمن‌شناسی و گسترش آگاهی عمومی نسبت به مسائل امنیتی و ایمن‌سازی جامعه از خطر نفوذ جاسوسان دشمن، شناخت کافی نداشته و برای تبلیغات، به ویژه در زمینه مقابله با ترفندهای موساد ارزش چندانی قایل نبوده‌اند. شاید یکی از دلایل کم‌توجهی نهادها و سازمان‌های اطلاعاتی دولت‌های عربی به این مسئله، نداشتن موفقیت‌های بزرگ و چشمگیر در رویارویی با عملیات موساد باشد. شاید این کشورها در این زمینه دستاورد قابل ملاحظه‌ای نداشته‌اند که قابل چاپ و نشر بوده باشد. دولت‌های عربی به جز مصر، برای تبلیغات، اطلاع‌رسانی و گسترش آگاهی عمومی و همچنین مصونیت جامعه خویش از خطر عوامل نفوذی و جاسوسان اسرائیل، اهمیت قایل نبوده و نیستند.
نگارش کتب پلیسی و جاسوسی و ساخت فیلم توسط مصر در جلوگیری از نفوذ موساد
مصر از بزرگترین کشورهای عرب است که چهار بار با اسرائیل جنگیده. دولت آن کشور بیش از سایر دولت‌های عرب گرفتار جاسوسان موساد بوده و در مسئله اطلاع‌رسانی و گسترش آگاهی عمومی از دیگر کشورهای عربی جلوتر است.
در سال‌های گذشته به برخی کشورهای عربی مسافرت کردم و از نمایشگاه‌ها و کتابفروشی‌های بسیاری بازدید کردم، اما درباره فعالیت دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشورهای عربی در رویارویی با عوامل جاسوسی موساد به منابعی که توسط نویسندگان عرب تألیف و یا گردآوری شده باشد، دسترسی پیدا نکردم. آنچه یافتم کتاب‌های ترجمه‌شده‌ای بود از منابع اسرائیل، تنها دولت مصر است که به منظور مصون داشتن جامعه از رخنه جاسوسان اسرائیل با هدف اطلاع‌رسانی و گسترش آگاهی عمومی و بالا بردن ضریب مصونیت و امنیت جامعه، به برخی از افسران بازنشسته سرویس‌های اطلاعاتی خود اجازه داده است که درباره مسائل اطلاعاتی و امنیتی مطالبی را در قالب نگارش کتاب‌های پلیسی و جاسوسی و نیز ساخت فیلم و سریال تهیه کنند تا مردم آگاه شوند که دشمن با چه شگردهایی جاسوس استخدام می‌کند، با افراد مشکوک چگونه باید برخورد کنند و چگونه باید مراقب باشند تا قربانی فریب دشمن نشوند.
استفاده موساد از یهودیان مهاجر برای جاسوسی
مسئولان موساد در اظهاراتشان تأکید کرده‌اند که یکی از نقاط قوت اصلی این سازمان را جوامع یهودی کشورهای گوناگون جهان تشکیل می‌دهند. کارگزاران موساد به راحتی می‌توانند عوامل و نیروهای مورد نیاز خود را از درون این جوامع گزینش کنند. نظر به اینکه یهودیان ساکن فلسطین اشغالی نیز از بین جوامع یهودی کشورهای مختلف جهان به این سرزمین مهاجرت کرده‌اند و با زبان و فرهنگ مردم کشور زادگاهشان آشنا هستند بیش از یهودیانی که در فلسطین متولد شدهاند می‌توانند به موساد خدمت کنند. مهاجران یهودی اروپایی که دو یا سه گذرنامه در اختیار دارند و با چند زبان آشنا هستند، زودتر از دیگران به استخدام موساد در می‌آیند. این افراد هنگام مهاجرت به فلسطین اشغالی هویت و تابعیت پیشین خود را حفظ می‌کنند. اصولاً موساد برای اعزام جاسوس به کشورهای گوناگون از جمله جمهوری اسلامی ایران، لبنان و سایر کشورهای عربی از افرادی بهره‌برداری می‌کند که چند تابعیت دارند. چرا که این افراد برای اعزام به کشورهای مختلف به شرکت در دوره‌های آموزش زبان و لهجه و هنجارهای اجتماعی کشور محل مأموریت بی‌نیاز هستند.
موافقتنامه‌های امنیتی بین موساد و غرب برای نفوذ در کشورهای اسلامی
عامل دیگری که دست جاسوسان موساد را برای فعالیت همه جانبه در کشورهای عربی و اسلامی باز می‌گذارد، وجود موافقتنامه‌های همکاری مشترک امنیتی و جاسوسی سری بین کشورهای غربی با رژیم صهیونیستی است. بسیاری از کشورهای غربی بر اساس این موافقتنامه‌ها به کارگزاران موساد اجازه داده‌اند در کشورشان فعالیت کنند، مشروط بر اینکه این فعالیت‌ها خشونت بار نباشد. این کشورها برای دسترسی به اطلاعات دست اول همه گونه امکانات و تسهیلات را در اختیار موساد قرار می‌دهند اما در بسیاری مواقع دیده شده که این سازمان برای تجسس در کشورهای غربی به همکاری آنها نیاز ندارد و با امکانات خود وارد عمل می‌شود.
استفاده موساد از گذرنامه‌های آلمانی برای جاسوسی در ایران
در این زمینه لازم است به دو مورد از تسهیلاتی که دولت آلمان در اختیار جاسوسان موساد قرار می‌دهد، اشاره کنیم:
1- چندی پیش پایگاه اطلاع رسانی فسلطینی‌های ساکن در اراضی اشغالی سال 1948 به نقل از روزنامه آلمانی «کلنر شتات انتسایگر» گزارش داد که سرویس‌های اطلاعاتی آلمان در چارچوب همکاری 50 ساله بین طرفین، گذرنامه‌های آلمانی در اختیار جاسوسان موساد قرار می‌دهند تا این افراد برای انجام مأموریت در مناطق حساس خاورمیانه به ویژه در ایران از این گذرنامه‌ها استفاده کنند. یکی از مقام‌های بلندپایه و پیشین سرویس اطلاعاتی آلمان به روزنامه مزبور گفت که جاسوسان موساد برای مسافرت به ایران و شناسایی موقعیت تأسیسات هسته‌ای در ارتباط با حمله هوایی احتمالی اسراییل به این تأسیسات از گذرنامه‌های آلمانی بهره‌برداری می‌کنند.
2- همچنین روزنامه لبنانی الاخبار در شماره روز 22 سپتامبر سال 2007 گزارش داد که مأموران امنیتی لبنان یک جاسوس اسراییلی به نام «دانیال موسی شارون» را که تابعیت آلمانی دارد در بخش شیعه نشین جنوب بیروت شناسایی و دستگیر کردند. نامبرده پیش از دستگیری یازده بار در عرض دو سال به لبنان مسافرت کرده و در این مدت با برخی افراد نیروی انتظامی لبنان روابط دوستانه برقرار کرده و پول در اختیارشان قرار داده است. راز این جاسوس اسراییلی در پی اجرای تحقیقات دامنه دار پلیس لبنان برای کشف علت کشته شدن یک جوان شیعه در بخش جنوبی بیروت فاش شد.
تلاش برای دسترسی به گذرنامه‌های غربی با تطمیع یا توافقنامه
این اولین بار نیست که موساد برای اجرای عملیات جاسوسی و تروریستی در کشورهای گوناگون از گذرنامه کشورهای غربی با موافقت صریح دولت آن کشورها و یا جعل گذرنامه آنها بهره برداری می‌کند. مأموران دولت لبنان هنگام جنگ‌های داخلی این کشور در دهه هفتم قرن بیستم اعضای یک شبکه جاسوسی اسراییل را شناسایی و دستگیر کردند که اعضای آن گذرنامه کانادایی همراه داشتند. همچنین در سال 1996 گروه تروریستی موساد در عملیات ترور نافرجام خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در پایتخت اردن از گذرنامه کانادایی استفاده کرده بود. جاسوسان موساد در سال 2004 نیز کوشیدند مسئولان محلی یکی از شهرهای «کوشر» زلاندنو را فریب داده و به گذرنامه‌های این کشور دسترسی پیدا کنند. این تلاش لو رفت و جاسوسان اسراییلی به مدت شش ماه در آن کشور زندانی شدند. روزنامه آلمانی کلنر شتات انتسایگر نوشته است که تفاوت حوادث زلاندنو با واقعه اعزام جاسوسان موساد به ایران با گذرنامه آلمانی در این است که جاسوسان اسراییلی قصد داشتند با زور و فریب به گذرنامه‌های زلاندنو دسترسی پیدا کنند، در حالی که سازمان اطلاعات آلمان در چارچوب همکاری دیرینه با موساد و با علاقه و تمایل قلبی گذرنامه در اختیار جاسوسان اسراییلی قرار داده است.
ترور با هدف تفرقه افکنی بین گروه‌های سیاسی
نکته دیگر این است که سازمان موساد از نظر تاریخی توسط کادر و عناصر باقی مانده سازمان‌های تروریستی صهیونیستی «ارگون» و «هاگاناه» تأسیس شده است. عناصری که پیش از پیدایش اسراییل در سال 1948 در سرزمین‌های اشغالی فلسطین فعالیت سری داشتند و فاجعه‌های بی‌شماری همچون قتل عام مردم روستاهای «دیر یاسین» و «کفرقاسم» را به وجود آورده بودند. آنها تجربه و تخصص وصف ناپذیری در عملیات تروریستی داشته‌اند. همچون ترور «الکونت فولکی برنادوت» نماینده دبیرکل سازمان ملل متحد در قدس در روز هفدهم سپتامبر سال 1948 و نیز برخی افسران و مسئولان نیروهای سازمان ملل در هتل ملک داود قدس. در حقیقت ترور، قتل و خونریزی کار اصلی جاسوسان و کارگزاران موساد است. آنها دو هدف را در عملیات تروریستی دنبال می‌کنند: یکی اینکه گمان می‌کنند با ترور مبارزان فلسطینی و عرب، دشمنان اسراییل را از سر راه خود برمی‌دارند، دوم اینکه می‌کوشند تا از طریق ترور افرادی خاص به اختلافات و درگیری‌های موجود بین کشورهای جهان و گروه‌های مختلف سیاسی دامن بزنند.
تشدید اختلافات داخلی پیش از اجرای عملیات تروریستی
کارگزاران موساد گاهی اوقات افرادی را ترور می‌کنند که به هیچ وجه عامل تهدید اسراییل نیستند، بلکه هدفشان فتنه انگیزی و جنگ افروزی بین کشورها و سازمان‌های گوناگون و بحران آفرینی در منطقه است.
بر این اساس موساد نقش چشمگیری در دامن زدن به اختلافات و فتنه انگیزی بین گروه‌ها و سازمان‌های فلسطینی داشته و دارد تا آنها را گرفتار جنگ و کشمکش‌های داخلی کرده و از مبارزه اصلی منحرف سازد. آنگونه که امروز بین جنبش‌های فتح و حماس در سرزمین‌های اشغالی شاهد آن هستیم.
مثال دیگر این است که کارگزاران و عوامل تروریست موساد 24 ساعت پیش از حرکت به سوی بیروت که از طریق دریای مدیترانه و با هدف ترور 3 تن از مسئولان فلسطینی در مرکز پژوهش‌های فلسطین واقع در خیابان فردان در غرب بیروت بود، بین گروه‌های فلسطینی مستقر در لبنان جنگی خونین و درگیری‌های ساختگی به راه انداختند. در اوج این درگیری‌های ساختگی، تروریست‌های ارتش رژیم صهیونیستی به سرکردگی ایهود باراک نخست وزیر پیشین شامگاه نهم آوریل سال 1973 وارد بیروت شده و 3 مسئول فلسطینی به نام‌های کمال عدوان، کمال ناصر و ابویوسف النجار را ترور کردند. آنها پس از این اقدام به راحتی با قایق‌های خود که در ساحل بیروت در فاصله 500 متری منتظرشان بودند به فلسطین اشغالی بازگشتند. فلسطینی‌ها ابتدا گمان کردند که 3 مسئول فلسطینی توسط جناح‌های متخاصم و در ادامه درگیری‌های خودی کشته شدهاند.
اما بعدها معلوم شد که درگیری‌های ساختگی و ترور مسئولان یاد شده کار موساد بوده تا سرپوشی باشد برای آمدن موساد به بیروت و انجام این اقدام تروریستی علیه مسئولان یاد شده باشد. در حقیقت عوامل رژیم صهیونیستی با این اقدام از یک طرف توانستند گروه‌های فلسطینی را به جان هم بیندازند و از طرف دیگر در درون دولت لبنان بحران سیاسی ایجاد کنند. در نتیجه این اقدام صائب سلام - نخست وزیر وقت - در اعتراض به سهل انگاری نیروهای امنیتی در جلوگیری از ورود گروه تروریستی موساد از سمت خود کنار گیری کرد.
جاسوس آمریکایی موساد، پرورش مار در آستین
در ارتباط با جاناتان پولارد، جاسوسی آمریکایی موساد، دولت آمریکا به رغم تقاضاهای مکرر رژیم صهیونیستی تاکنون حاضر به آزادی وی نشده است. لازم می‌دانم به این نکته اشاره کنم که بین واشنگتن و تل آویو، موافقتنامه‌های همکاری امنیتی برای کمک و پشتیبانی از همدیگر وجود دارد. هر اندازه روابط طرفین نزدیک و صمیمانه باشد، دولت آمریکا در چارچوب چنین موافقتنامه‌های امنیتی، هرگز به جاسوسان موساد اجازه نمی‌دهد درون ارتش و دستگاه‌های امنیتی و حیاتی آن کشور رخنه کند و جاسوس بگمارد. دولت آمریکا همه گونه اطلاعات نظامی و سیاسی در اختیار رژیم صهونیستی قرار می‌دهد، اما تاکنون شنیده نشده که اطلاعات حیاتی که به امنیت ملی و تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌های آمریکا به ویژه آن که به مسائل خاورمیانه ارتباط داشته باشد، در اختیار اسرائیل قرار داده باشد. پولارد - کارمند ستاد نیروی دریایی آمریکا - که به استخدام موساد در آمد، مأموریت یافت اطلاعاتی را که تاکنون فقط در انحصار دولت آمریکا بوده است، جستجو و جمع آوری کند.
برخی شکست‌های موساد در تحولات منطقه
موساد در تلاش برای دسترسی به این گونه اطلاعات، می‌خواست موضوع دولتمردان آمریکا را در برخورد با مسائل خاورمیانه و در ارتباط با گفت‌و گوهای صلح اعراب و اسرائیل دریابد. بنابراین، پولارد می‌کوشید به خطوط قرمز در روابط واشنگتن و تل آویو تجاوز کند و به اطلاعات مربوط به امنیت ملی آمریکا دسترسی یابد. این داستان نشان می‌دهد که دامنه فعالیت‌های رژیم صهونیستی، به کشورهای مخالف و دشمن آن رژیم محدود نیست و عوامل موساد بر ضد منافع کشورهای هم پیمان اسرائیل، همچون آمریکا نیز جاسوسی می‌کنند.
این سازمان در زمینه جمع آوری اطلاعات محدود، ترور مبارزان فلسطینی و برخی شخصیت‌های عرب، رخنه به برخی سازمان‌ها و جنبش‌های انقلابی و گماشتن جاسوس در کاخ برخی پادشاهان عرب موفقیت‌هایی داشته است، اما در حوزه برخی مسائل و تحولات راهبردی منطقه با شکست‌های جبران ناپذیری مواجه بوده است. به طور مثال در جنگ ماه اکتبر سال 1973، به رغم اینکه شاه حسین طرح جنگ اعراب را برای اسرائیلی‌ها فاش کرد، تحلیل‌گران و کارشناسان موساد هرگز نتوانستند به زمان دقیق آغاز جنگ پی ببرند. به اسرائیلی‌ها اطلاع رسیده بود که اعراب قصد دارند با اسرائیل وارد جنگ شوند و شکست جنگ ژوئن سال 1967 را جبران کنند، اما تحلیل‌گران موساد اعتقاد داشتند که اعراب توانایی حمله به اسرائیل را ندارند. به هر حال مصر و سوریه جنگ اکتبر را آغاز کردند و کارشناسان موساد، پس از جریان جنگ به اشتباه خود اعتراف کردند.
بزرگترین شکست استراتژیک موساد
ناتوانی رژیم صهیونیستی از درک آنچه که در مغز یاسر عرفات و خلیل الوزیر - مرد شماره دو ساف - می‌گذشت، به عنوان دومین شکست راهبردی موساد به شماره می‌رود. با وجودی که سازمان‌های گوناگون اطلاعاتی اسرائیل، عوامل نفوذی فراوانی در درون تشکیلات و سازمان‌های مبارزه فلسطینی کار گذاشته بودند، اما نتوانستند از قبل به نقشه‌های ابو عمار و ابو جهاد و بسیاری از رهبران جنبش مقاومت فلسطین پی ببرند. به همین دلیل نتوانستند از پیشرفت و تحول مقاومت فلسطینی و در نهایت بروز انتفاضه جلوگیری به عمل آوردند.
شکست فاحش رژیم صهونیستی در جنگ با حزب الله لبنان که در روز 12 اکتبر سال 2006 آغاز شد و 33 روز ادامه یافت، بزرگترین شکست استراتژیک موساد به شمار می‌آید. شکست آشکار و جبران ناپذیر ارتش رژیم صهیونیستی در این جنگ که همه مسئولان و فرماندهان نظامی اسرائیل به آن اعتراف کردند، شکست‌های پی در پی شبکه‌های جاسوسی موساد را در رخنه و نفوذ به درون حزب الله لبنان جلوه‌گر ساخت. نه فقط موساد، بلکه همه سرویس‌های جاسوسی و اطلاعاتی اسرائیل نیز نتوانستند امکانات، توانمندی‌ها، میزان آمادگی رزمی، اندیشه‌های نظامی و طرح حزب الله را پیش از جنگ و هنگام جنگ شناسایی کنند.
نتیجه جنگ اطلاعاتی حزب الله با موساد
بالعکس، حزب الله در جریان این جنگ توانست بسیاری از شبکه‌های جاسوسی فعال موساد، در لبنان را یکی پس از دیگری شناسایی و اعضای آنها را دستگیر سازد و بدین وسیله ضربه‌ای جبران ناپذیر به رژیم صهیونیستی وارد آورد. شناسایی این شبکه‌ها نشان داد که اسرائیلی‌ها در هنگامه جنگ، برای دریافت کمترین اطلاعات از توانایی نیروهای حزب الله در جنوب لبنان و در بخش شیعه نشین جنوب بیروت تا چه اندازه به تلاش‌های مذبوحانه دست زده‌اند. آنان جاسوسان خود را به صورت ناهماهنگ و نامنظم به مناطق درگیری و بمباران شده گسیل می‌داشتند که به راحتی در دام نیروهای امنیتی حزب الله می‌افتادند.
شناسایی و دستگیری شبکه‌های گسترده جاسوسی اسرائیل در لبنان، حجم باور نکردنی فعالیت‌های موساد در لبنان را آشکار ساخت.
شگرد غیر انسانی موساد در رابطه با جاسوسان بیگانه و غیر یهودی
سرویس‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی از ملیت‌های گوناگون مقیم لبنان و همچنین کارگران و پیشخدمت‌های آسیایی و آفریقایی و عربی ساده لوح و از نیز پیروان طوایف و مذاهب گوناگون لبنانی بهره برداری می‌کردند. به ذهن هیچ کس نمی‌رسید که چگونه این افراد بی گناه در دام شبکه‌های گسترده موساد گرفتار شدهاند و نیروهای امنیتی حزب الله چگونه توانسته‌اند پس از شناسایی آنها، ابزارهای پیشرفته الکترونیکیشان را ضبط و مصادره کنند. رویدادهای گذشته نشان داده که یکی از شگردهای زشت و غیر انسانی موساد در رابطه با جاسوسان بیگانه و غیر یهودی این است که در صورت دستگیری این عده، به راحتی از آنان چشم پوشی کرده، اما به هر قیمتی جاسوسان یهودی را زیر چتر حمایت خود می‌گیرد. مسئله‌ای که اوج گرایش‌های نژاد پرستانه صهیونیست‌ها را آشکار می‌سازد.