شیوه هایی از به رسمیت شناختی اسرائیل از سوی پهلوی ها
از وزارت امور خارجه اسرائيل شرحي به بنده نوشته‌اند كه در تاريخ 29 ژوئن 1948 [7 خرداد 1327] اداره كل پست اسرائيل تلگرافي به اداره كل پست ايران نوشته و تقاضاي مبادله پستي بين دو كشور را نموده ولي تاكنون جوابي دريافت نداشته است. رونوشت نامه مزبور به پيوست تقديم مي‌گردد.
از مديركل پست اسرائيل هم نامه‌اي رسيده و صورت [فهرست اسامي] شهرهاي اسرائيل را كه مي‌توان نامه براي آن جا قبول كرد فرستاده‌اند كه رونوشت نامه مزبور و ضميمة آن را نيز تلواً ملاحظه مي‌فرمائيد.
دو روز قبل [18 شهريور 1328] كه در وزارت امور خارجه اسرائيل بودم اين مطلب را مجدداً عنوان كرده و تقاضا داشتند همان‌طور كه رابطه تلگرافي بين ايران و اسرائيل برقرار است ارتباط پستي هم برقرار شود و اضافه نمودند[:] در حال حاضر كه سرحدات كشورهاي عربي بر روي آنها بسته است، مي‌توان پست عادي را از راه تركيه به اين جا فرستاد و پست هوايي را با هواپيمايي انگليسي كه هفته‌اي يك بار از تهران به لندن مي‌رود و در جزيره قبرص [قبرس] توقف مي‌كند از راه قبرص به اجا ارسال كرد.
مستدعي است مقرر فرمايند از هر جوابي كه بايد به حضرات داده شود بنده را مستحضر فرمايند. در همين ارتباط نامه‌اي از وزارت امور خارجه به همراه نامه نماينده مخصوص ايران در اسرائيل براي وزارت پست ارسال مي‌شود.
در پاسخ به اين مكاتبات، وزارت پست و تلگراف و تلفن ايران در مهرماه سال 1328 طي نامه‌اي به وزارت امور خارجه در اين باره كسب تكليف مي‌كند. متن نامه وزير پست و تلگراف و تلفن به وزارت امور خارجه چنين است:
پيرو نامه شماره 350661 مورخ 23/6/1328، متمني است با مراجعه به گزارش شماره 574، مورخ 20/6/1328 سركنسولگري شاهنشاهي در بيت‌المقدس به عنوان آن وزارت، تكليف اين وزارت را معين فرمايند كه به مراجعاتي كه مي‌شود طبق مقررات بين‌المللي صدور جواب مقتضي ميسر باشد.
وزارت امور خارجه در آذرماه سال 1328، در پاسخ به اين نامه وزارت پست و تلگراف نوشت:
پاسخ به نامه شماره 9053رك-61/4295 مورخ 27/7/28 راجع به روابط پستي بين دولت شاهنشاهي و حكومت اسرائيل به استحضار مي‌رساند كه در اين خصوص البته طبق دستور هيأت وزيران كه طي نامه شماره 3506، مورخ 23/6/27 آن وزارت اطلاع داده شده بود بايد رفتار گرديد[گردد] و از طرف دولت شاهنشاهي به اين قبيل مراجعات پاسخي داده نشود.
رونوشت نامه بالا بازگشت به نامه شماره 574، مورخ 20/6/28 سركنسول شاهنشاهي در بيت‌المقدس ارسال و ضمناً متذكر مي‌گردد كه فعلاً صدور جواب به اين قبيل مراجعات مقتضي نمي‌باشد.
نامه بعدي وزارت پست و تلگراف خطاب به وزارت امور خارجه، با اشاره به تقاضاهاي مكرر اسرائيلي‌ها مبني بر برقراري ارتباط پستي بين طرفين، حاوي پيشنهادهايي درباره چگونگي و شيوه‌هاي ارسال محموله‌هاي پستي از ايران به تل‌آويو است:
بازگشت به نامه شماره 1344/33262، [مورخ] 12/7/28، از موقع بروز جنگ بين كشورهاي عربي و اسرائيل رابطه پستي بين ايران و فلسطين قطع گرديد و پس از برقراري حكومت اسرائيل اداره پست آن حكومت كراراً از پست ايران تقاضا نموده رابطه پستي مجدداً برقرار گردد چون از طرفي ارسال پست از ايران به تل‌آويو منحصراً از سرزمين‌هاي عرب صورت‌پذير بوده و از طرف ديگر طبق پرونده موجوده و مكاتباتي كه در اين مدت بين اين وزارت و آن وزارت به عمل آمده است، ايران حكومت اسرائيل را هنوز به رسميت نشناخته و پست آن سرزمين تا به حال داخل در اتحاد پستي نشده است، با موافقت آن وزارت در برقراري رابطه پستي تاكنون خودداري شده است ولي حال كه سركنسولگري شاهنشاهي در بيت‌المقدس نظر داده ممكن است مراسلات پستي از ايران براي سرزمين حكومت اسرائيل از راه تركيه و مراسلات هوايي به وسيله هواپيماهاي ماوراء بحار كه در قبرس فرود مي‌آيند فرستاده شود، معلوم مي‌شود رابطه پستي بين كشور تركيه و حكومت اسرائيل برقرار شده است و چنانچه قرار شود رابطه پستي مزبور از اين راه برقرار گردد ممكن است به نحو ذيل اقدام شود. به طور كلي مراسلات زميني به وسيله دپش‌هاي سربسته فعلاً مقدور نيست زيرا آنها را بايد منحصراً توسط پست بغداد به تركيه ارسال داشت تا توسط پست آن كشور به تل‌آويو فرستاده شود ولي چنانچه مراسلات زميني منحصر به نام و كارت‌هاي پستي باشد و عده آن هم زياد نباشد، مي‌توان آنها را به طور مكشوفه جزء دپش‌هاي تهران به اسلامبول ارسال مقصد داشت براي مراسلات هوايي چنانچه عده آنها به ميزاني باشد كه دپش مستقيم ايجاد كند مي‌توان با دپش سربسته به وسيله طيارات پستي كه در قبرس فرود مي‌آيند به قبرس ارسال داشت تا از آنجا به تل‌آويو فرستاده شود[...] در هر حال ارسال پست از ايران به تل‌آويو به هر نحوي كه صورت پذيرد مستلزم اين است كه در اين باب مكاتبه مستقيم بين پست ايران و پست اسرائيل باز شود و چنانچه در اين قسمت مانعي نباشد ارسال پست از ايران به تل‌آويو به نحو فوق ميسر است. خواهشمند است نظر آن وزارت را مرقوم دارند تا از همان قرار رفتار شود.
در هامش نامه وزير پست از سوي مقامات وزارت (احتمالاً وزير) امور خارجه چنين تصريح شده است:
آقاي فهيمي اقدام فرمايند و تا موقعي كه دستور شناسايي دولت اسرائيل از طرف دولت تصويب نگرديده مكاتبه با دولت مزبور امكان‌پذير نخواهد بود.
وزارت پست و تلگراف و تلفن كه همچنان پي‌گير برقراري ارتباط پستي بين ايران و اسرائيل به نحو ممكن بود، سرانجام پس از اعلام عضويت رژيم صهيونيستي به دفتر اتحاديه بين‌المللي پست مستقر در برن سوئيس، طي نامه‌اي به وزارت امور خارجه نوشت:
دنباله نامه شماره 71/16589-19/10/28 اين وزارت به استحضار مي‌رساند كه دفتر بين‌الملل اتحاد پستي برن بخشنامه شماره 223 مورخ 30 دسامبر 1949 كه رونوشت آن پيوست مي‌باشد اطلاع مي‌دهد كه كشور اسرائيل از تاريخ 24 دسامبر 1949 به عضويت اتحاديه پستي پذيرفته شده است. متمني است دستور فرمايند با مراجعه به سابقه امر و قسمت اخير نامه فوق‌الذكر اين وزارت، نظر آن وزارت را در برقراري روابط پستي با حكومت اسرائيل اطلاع دهند.
در هامش نامه وزارت پست و تلگراف و تلفن، از سوي يكي از مقامات بلندپايه وزارت [احتمالاً وزير] امور خارجه چنين تأكيد شده است:
آقاي فهيمي جواب با مراجعه به نامه‌هاي قبلي صادر شود و موضوع شناسايي دولت اسرائيل چيزي نيست كه در اداره عهود حل شود بلكه بايد نظر هيأت وزيران جلب شود كه تاكنون با شناسايي آن موافقت نشده، ما به هر حال وزارت پست و تلگراف اگر بخواهد مي‌تواند مستقيماً به هيأت وزراء مراجعه نمايد.
بر مبناي مكاتبات مستمر يادشده، سرانجام وزارت پست به دستورالعمل وزارت امور خارجه گردن نهاد و در پاسخ به آن وزارت خارجه نوشت:
اكنون با وجود مانعي كه شرح آن در نامه مزبور مرقوم شده بديهي است از برقراري روابط پستي با حكومت اسرائيل خودداري خواهد شد [...].
از ديگر تلاش‌هاي رژيم تازه‌تأسيس صهيونيستي، تلاش براي ارائه چهره‌‌اي طبيعي از دولت خود بود؛ براي همين مثل همة دولت‌هاي طبيعي و مشروع در كليه قراردادها و كنوانسيون‌هاي بين‌المللي در زمينه‌هاي مختلف مثل پست، كشتيراني، هواپيمايي و... مشاركت مي‌كرد. سند زير حكايت از اقدامات رژيم صهيونيستي براي كسب اجازة سوختگيري در فرودگاه‌هاي ايران دارد:
از وزارت خارجه عراق راجع به هواپيماهاي شركت هواپيمايي اسرائيلي كه سوخت خودشان را از شركت نفت ايران و انگليس دريافت مي‌نمايند، يادداشتي به سفارت رسيده است كه ترجمه آن را به پيوست ايفاد مي‌نمايد. متمني است مقرر فرمايند از هر تصميمي كه نسبت به تقاضاي وزارت خارجه عراق راجع به جلوگيري از فرود آمدن هواپيماهاي نامبرده در ايران و گرفتن بنزين و روغن اتخاذ مي‌شود اين سفارت را مستحضر فرمايند.
وزارت خارجه [عراق] تعارفات خود را به سفارت شاهنشاهي ايران در بغداد اظهار و توقيراً اشعار مي‌دارد كه شركت نفت ايران در لندن با شركت هواپيمايي يهودي Israili Aviation co قرارداد بسته كه بنزين و روغن به هواپيماهاي شركت مزبور بدهد و روي اين اصل شركت نفت نامبرده بخشنامه به تمام شعبه‌هاي خود در تهران و آبادان فرستاده كه در موقع فرود آمدن هواپيماهاي شركت مزبور در فرودگاه‌هاي ايران، بنزين و روغن مورد احتياج آنها را تأمين كند.
نظر به اين كه فرود آمدن هواپيماهاي نامبرده در فرودگاه‌هاي مزبور بسته به عبور آنها از آسمان عراق مي‌باشد و چون به شركت مزبور اجازه قانوني براي پرواز در آسمان عراق داده نشده و اين امر خلاف تصريحاتي است كه در مقررات قرارداد هواپيمايي بين‌المللي ذكر گرديده از اين رو دولت عراق براي مراقبت هواپيماهاي شركت مزبور و جلوگيري از عبور آنها بر فراز عراق اقدامات لازمه را اتخاذ نموده است و خوشوقت مي‌شود چنانچه مقامات وابسته ايران از نظر اين كه هواپيماهاي مزبور به آسمان كشور هم‌جوار تجاوز و برخلاف قرارداد هواپيمايي بين‌المللي عمل كرده، اقدامات مشابهي از طرف خود اتخاذ نمايند كه از فرود آمدن هواپيماهاي شركت نامبرده در فرودگاه‌هاي ايران براي تحصيل مواد سخت از شعبه‌هاي شركت نفت ايران – انگليس واقع در ايران جلوگيري لازم به عمل آيد. موقع را مغتنم شمرده احترامات فائقه را تجديد مي‌نمايند.
پاسخ وزارت امور خارجة ايران به موارد فوق چنين است:
پاسخ گزارش شماره 3313 مورخ 3/7/28 راجع به جلوگيري از گرفتن سوخت و فرود هواپيماهاي حكومت اسرائيل در فرودگاه‌هاي ايران، خواهشمند است مقامات مربوطه دولت عراق را مستحضر فرمايند به فرض اين كه شركت نفت ايران و انگليس قراردادي با شركت هواپيمايي يهودي J.A.U براي دادن بنزين و روغن منعقد كرده و به شعبات خود در تهران و آبادان دستور داده باشد هنگام فرود سوخت موردنياز هواپيماهاي شركت نامبرده را تأمين نمايند چون تا به حال از طرف حكومت اسرائيل براي كسب اجازه پرواز يا فرود هواپيماهاي شركت مزبور در ايران تقاضايي به عمل نيامده است و به فرض اين كه چنين اجازه تقاضا شود با وضعيت فعلي دولت شاهنشاهي موافقت نخواهد كرد. بنابراين عملاً اجراي قرارداد دو شركت نامبرده در ايران بلااثر بوده و هواپيماهاي شركت يهودي J.A.U در كشور شاهنشاهي نمي‌توانند از تسهيلات آن برخوردار شوند.
وزارت امور خارجه در نامه جداگانه ديگري به سفارت عراق اطلاع مي‌دهد:
وزارت امور خارجه شاهنشاهي تعارفات خود را به سفارت پادشاهي عراق اظهار و محترماً در پاسخ به يادداشت شماره 1294 مورخ 4 اكتبر 1949 [...] به استحضار مي‌رساند كه تاكنون دولت شاهنشاهي از طرف حكومت اسرائيل تقاضايي دائر بر اجازه پرواز و فرود هواپيماهاي شركت فوق به ايران دريافت نداشته است و به فرض اين كه قراردادي در اين زمينه بين دو شركت فوق منعقد شده باشد، چون هواپيماهاي شركت J.A.C تاكنون اجازه پرواز و فرود در ايران داده نشده جاي نگراني نخواهد بود.
درضمن سفارت ايران در بغداد به وزارت امور خارجه ايران اطلاع مي‌دهد:
در پاسخ نامه شماره 627/26015، مورخ 23/7/1328، راجع به درج خبر روزنامه الزمان در خصوص هواپيماهاي اسرائيل و قرارداد شركت نفت ايران و انگليس به عرض مي‌رساند، خبر مزبور به نظر سفارت صحيح مي‌باشد. زيرا در تاريخ 3/7/1328، ضمن گزارش 3313 ترجمه يادداشتي كه از وزارت امور خارجه عراق راجع به همين موضوع رسيده بود به وزارت امور خارجه ارسال نمود و تقاضاي دستور كرد و در ضمن نامه شماره 1310/19679، مورخ 14/7/1328 وزارت امور خارجه دستور فرموده بودند كه يادداشتي در جواب يادداشت وزارت خارجه عراق مبني بر عدم شناسايي حكومت اسرائيل و برخوردار شدن هواپيماهاي اسرائيلي از مقررات شركت نفت ايران و انگليس صادر شود كه بنا به دستور مزبور يادداشتي به وزارت خارجه عراق فرستاده شد و رونوشت آن در ضمن گزارش 3674، مورخ 1/8/1328 نيز براي استحضار وزارت جليله تقديم گرديد.