قطعنامه های مهم سازمان ملل در مورد فلسطين

1ـ تروریسم و تجاوزات رژیم صهیونیستی، در این مورد سازمان ملل پنج قطعنامه به شماره های 59، 101، 106، 242 و 338 صادر کرده است. سازمان ملل با صدور این قطعنامه ها ضمن محکوم کردن تهاجمات و تجاوزات رژیم صهیونیستی به سرزمین های اشغالی از جمله حمله به غزه در تاریخ 28 فوریه 1955 خواستار توقف این حملات شده است. همچنین سازمان ملل در این قطعنامه ها بارها از رژیم صهیونیستی خواسته است که به آتش بس پایبند باشد، اما این رژیم هیچ توجهی به این قطعنامه ها و هشدارهای سازمان ملل نکرده است.
2ـ محور دوم قطعنامه های سازمان ملل درباره حق بازگشت و تعیین سرنوشت است. سازمان ملل در این خصوص 14 قطعنامه به شماره های 194، 394، 1604، 2154، 2452، 2649، 2672، 2787، 2792، 2955، 3070، 3089، 3236، 3246 صادر کرده است. سازمان ملل در این قطعنامه ها بخصوص قطعنامه 194 بر حق بازگشت آوارگان به فلسطین و تشکیل کمیته ای برای دادن گزارش به سازمان ملل در این خصوص و درباره پایبندی به آتش بس و عدم هتک حرمت به مقدسات در قدس شریف تاکید کرده است. همچنین سازمان ملل بر این نکته نیز تاکید کرده است که ملت فلسطین باید خود سرنوشتش را بدون دخالت دیگران تعیین کند. اما با وجود همه این تاکیدها رژیم صهیونیستی همچنان خودسرانه به اعمال خود و نقض این قطعنامه ها ادامه داد و عملا هیچ ارزشی برای آن ها قائل نشده است. از سوی دیگر، سازمان ملل سازمان امداد و کمک رسانی به آوارگان فلسطینی "آنروا" را برای کمک به آوارگان تشکیل داد.
3ـ محور سوم قطعنامه های شورای امنیت در مورد قدس است که مجموعا 8 قطعنامه به شماره های 185، 250، 251، 252، 267، 271، 2253 و 2254 در این باره صادر کرده است. سازمان ملل در این قطعنامه ها بر حفظ نظم و امنیت قدس و محافظت از مقدسات این شهر و خودداری صهیونیست ها از انجام رژه نظامی در آن تاکید کرده است اما رژیم صهیونیستی عملا با برپایی رژه های نظامی و هتک حرمت مقدسات و شکنجه و آزار ساکنان قدس همه این قطعنامه ها را زیر پاگذاشته است. همچنین در این بیانه ها اقدامات "اسرائیل در نقض قوانین بین الملل و قطعنامه های سازمان ملل محکوم شده و بارها از رژیم صهیونیستی خواسته است که به این قطعنامه ها احترام بگذارد.
4ـ اما محور چهارم قطعنامه های در مورد دیگر مسائل مربوط به فلسطین است که در مجموع سه قطعنامه به شماره های 181، 3034 و 3103 است که یکی از آن ها یعنی شماره 181 به قطعنامه تقسیم فلسطین مشهور است. سازمان ملل در این قطعنامه و در اقدامی بی سابقه و مغایر با عرف بین الملل فلسطین را میان یهودیانی که به این سرزمین مهاجرت کرده و فلسطینیان یعنی ساکنان اصلی آن تقسیم کرد. اما يهوديان به این قطعنامه راضی نشده و در سال 1948 میلادی در یک حمله همه جانبه و تمام عیار بقیه مناطق فلسطین را نیز به اشغال خود درآورد و عملا این قطعنامه را نیز زیر پا گذاشت. در بقیه قطعنامه ها هم سازمان ملل مجددا بر حق تعیین سرنوشت و استقلال فلسطین تاکید کرده است.