اسراییل؛ این ریشه همه مشکلات

مطالعه صورت گرفته برپایه اخبار درج شده در سال 2009 میلادی در روزنامه فاینشنال تایمز صورت گرفته است. بنابراین، ادامه شهرک‌سازی‌های اسرائیل، یکی از مهمترین موانع صلح در خاورمیانه ارزیابی و در 9 سرمقاله این روزنامه در سال گذشته، از شهرک‌سازی اسرائیل در کرانه غربی به عنوان عملی استعماری نام برده شده است. همچنان که معمول بوده است، بلافاصله پس از انتشار این گزارش، نشریات صهیونیستی، روزنامه انگلیسی را هدف حملات خود قرار دادند. برافروختگی نشریات صهیونیستی از افشا شدن برخی از سیاست‌های جنگ‌طلبانه این رژیم و حمله به روزنامه‌ای انگلیسی، نشان‌دهنده بیدار شدن افکار عمومی درباره سیاست‌های جنگ‌طلبانه این رژیم است، به گونه‌ای که حتی نشریات صهیونیستی، خود را به جای مخاطبان فایننشال تایمز گذاشته‌اند و در ادعایی انحصارطلبانه اظهار داشته‌اند که مخاطبان انگلیسی از این گزارش شگفت‌زده خواهند شد، چرا که این یک گزارش جهت‌دار سیاسی است.
یکی از محورهای مطالعاتی که برپایه آن، رژیم صهیونیستی ریشه همه ی مشکلات خاورمیانه دانسته شده است، برنامه های پنهان و مرموز هسته ای این رژیم و در همان حال ادعاها ی آن علیه برنامه های هسته ای تحت نظارت بین المللی ایران و تهدید آن است.
برنامه های هسته ای اسراییل در اساس بر این مبنا و نظر " موشه دایان "‌وزیر جنگ پیشین این رژیم شکل گرفته است که 60سال پیش و در ابتدای استقرار حزب صهیونیستی در اراضی اشغالی فلسطین گفت: "در صورتی که اسراییل در خاورمیانه نتواند با سلاح متعارف قدرت بازدارندگی اش را به منصه ی ظهور برساند، باید به سلاح هسته‌ای پناه ببرد. " گفته ای که پیش از او افرادی مانند بن گوریون و گلدن مایر از رهبران رژیم صهیونیستی نیز منتهی با ادبیاتی دیگر، ابراز داشته بودند. از منظر آژانس بین المللی انرژی هسته ای و مدیر کل پیشین آن محمد البرادعی " دولت غیر مسوول اسراییل حداقل 200 بمب اتمى دراختیار دارد. " که آنها را با فرار از نظارت بین المللی و بی اعتنایی کامل به آن به کمک آمریکا بدست آورده است، که چیزى جز عناد رژیم صهیونیستى با جامعه جهانى نیست. رژیم صهیونیستى در پس برنامه هاى مخفى هسته اى خود، ماهیت تروریستى و متکى بر تجاوز و تهدید به زور علیه دیگر کشورها را پنهان کرده است که خطر این رژیم را براى صلح و امنیت جهانى و رژیم هاى حقوقى تنظیم کننده روابط بین المللى، دوچندان مى کند.
رژیم صهیونیستی در اساس به هیچ یک از پیمانها و پادمانهای بین المللی ناظر بر فعالیت های هسته ای تن نداده است، و آمریکا با آنکه هر روز علیه برنامه های مسالمت آمیز و تحت نظارت ایران تبلیغ می کند و به علاوه با انتقال فناوری هسته ای به کشورهای غیر عضو پیمان ان پی تی موجبات اشاعه غیر قانونی آنرا فراهم می سازد، هنوز پادمانهای ناظر را قبول و امضا نکرده است. آنچه نزدیک به 40 سال پس از امضای پیمان منع تولید، تکثیر و گسترش سلاح های هسته ای موسوم به ان پی تی، برای 188 عضو پیمان سوال است این می باشد که چرا کشورها و رژیم های شروری مانند آمریکا و اسراییل یا از امضای پیمان سر باز می زنند، و یا پس از امضای آن به طرق مختلف به تداوم پیگیری خواسته های نامشروع خود می پردازند ؟ و در چنین شرایطی آیا پیمان در اساس منسوخ نشده ؟ و آیا با چنین تعاملی با آن، تبعیت سایر کشورها از پیمان امری بی فایده نیست ؟ بخصوص که این کشورها هیچ گاه قصد تولید و یا تکثیر این گونه سلاح ها را نداشته اند. به باور اغلب اعضای ان پی تی، آنچه موجب طرح جدی این سوال و به تعبیر " بان کی مون " دبیر کل سازمان ملل در پیام او به نشست دوره ای بازبینی پیمان در وین "بحران عدم اعتماد " میان اعضای آن شده، " ریشه در برخوردهای منفعت طلبانه آمریکا با پیمان " دارد که موجب پدید آمدن فضایی از " بی اعتمادی میان کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته عضو پیمان بخصوص آمریکا، برای مانع تراشی های سیاسی آن در سر راه کشورهای در حال توسعه برای دسترسی به انرژی هسته ای با اهداف صلح آمیز شده است. " پیمان ان پی تی را از این جهت که انتظار بود بتواند مانع از توسعه سلاح های هسته ای در فردای جنگ جهانی دوم شود که در آن آمریکا برای اولین بار این نوع سلاح ها را بر روی ژاپنی ها آزمایش کرد، می شد " محبوب ترین " پیمان های جهانی دانست و با همین آرزو و امید بود که همه ی کشورهای جهان به جز چهار کشور و رژیم صهیونیستی به پای آن امضا گذاشتند.
اساس پیمان ان پی تی، یک معامله جهانی بود که بر طبق آن قرار شد کشورهای دارای سلاح هسته ای به سمت کنار گذاشتن و خلع سلاح هسته ای حرکت کنند و کشورهای خارج از باشگاه دارندگان این دسته از تسلیحات، در صدد دستیابی به سلاح هسته ای بر نیایند، و حال کاملا مشخص است که بنیان های این توافق بین المللی از هر دو جهت توسط کشورها و رژیم های شرور زیر پا گذاشته است و قدرتهای هسته ای که در برابر پیمان متعهد به خلح سلاح و عدم اشاعه آن بودند خود به بزرگترین ناقض آن مبدل شده اند که در راس آنها ایالات متحده آمریکا قرار دارد. سناتور "مک کین " از نامزدهای انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا در سخنانی که سال 1385 در "نیوهمشایر " ایراد کرد، گفت: "آمریکا به رغم ادعاهایش، خود بزرگترین ناقض پیمان ان پی تی بوده است، زیرا نه تنها به خلع سلاح که از شروط اساسی پیمان بوده عمل نکرده، بلکه زرادخانه های هسته ای خود را نیز توسعه داده و به اشاعه سلاح های هسته ای پرداخته است. "