رژیم صهیونیستی از چه چیزی می هراسد

رژیم صهیونیستی نمونه یک رژیمی است که با ترس و نگرانی همیشگی دست و پنجه نرم می کند. با وجود آنکه "اسرائیل" به رژیمی تبدیل شده است که قدرتش بیش از تمامی کشورهای عربی اطرافش می باشد و در بالاترین پله های نردبان قدرت نسبت به آنها قرار دارد ؛ ولی در عین حال، در میان کشورهای مختلف جهان حتی آنهایی که فقیرترین ها در جهان به شمار می روند و با مشکلاتی همچون فقر و بیکاری رنج می برند، تنها «کشوری» است که همیشه از کشورهای اطرافش، از خودش و از همپیمانی های بین المللی اش در هراس است که البته این موضوع نتیجه طبیعی شرایط پیدایش رژیم صهیونیستی به عنوان یک «کشور» است. این رژیم برآمد عامل قدرت و نتیجه ائتلافات بین المللی و وضعیت کفه های ترازوی قدرت می باشد که البته تمامی اینها عواملی متغیر هستند. رژیم اشغالگر قدس از خیلی چیزها هراس دارد که این امر دلیل رفتارهای سیاسی اش در بسیاری از مسائل به ویژه شروط لازم برای صلح فراگیر می باشد. رژیم مذکور نگران آن است که روابط راهبردی و نیز همپیمانی اش با ایالات متحده پایدار نماند. اشغالگران صهیونیست می دانند که قطع، کمرنگ شدن و ضعف ائتلاف و همپیمانی شان با کاخ سفید چه معنایی دارد. شاید یکی از مولفه های بقای رژیم عبری همان حفظ روابط راهبردی و همپیمانی با کشور قدرتمند و بزرگی همچون ایالات متحده باشد و از این رو، از بروز هر گونه تشنج یا تنش در روابطش با کاخ سفید هراس دارد و از سوی دیگر نگرانی اش از بابت رشد فشارهایی است که از سوی ایالات متحده و به طور مشخص رئیس جمهور این کشور وارد می آید و می تواند روابط راهبردی یادشده را تحت تاثیر قرار دهد که البته همین موضوع مبین دلیل نگرانی اشغالگران قدس از باراک اوباما است. نباید فراموش کرد این نگرانی در حالی همچنان وجود دارد که رئیس جمهور آمریکا بر ضرورت امنیت رژیم صهیونیستی و برتری آن تاکید می نماید.
نگرانی صهیونیست ها از بر هم خوردن روابط راهبردی شان با آمریکا باعث شده است تا لابی صهیونیستی در مقابل بروز هر گونه تحول در سیاست های ایالات متحده بایستد و در ایجاد موازنه میان قدرت رئیس جمهور آمریکا و قدرت مخالفانش در کنگره بکوشد و از این رو است که رژیم صهیونیستی نسبت به موفقیت جمهوری خواهان در کسب اکثریت کرسی های مجلس نمایندگان آمریکا که در زمینه موضوع حمایت های مالی از این رژیم و نیز به راه انداختن جنگ تصمیم گیری می کنند، احساس خرسندی می نماید.
این امکان وجود دارد که هراس رژیم عبری از بروز مشکل در روابطش با کاخ سفید، باعث شود تا در نهایت این رژیم فاصله خود را با دیدگاه ها و نظرات آمریکا به ویژه در موضوعی همچون شهرک سازی کم کند. صهیونیست ها این نکته را درک می کنند که تحول در سیاست ها موضوعی حائز اهمیت است و از سوی دیگر می دانند ایالات متحده نیز به عنوان یک کشور قدرتمند دیدگاه های امنیتی مخصوص به خود را دارد و "اسرائیل" نباید دست به کاری بزند که منافع آمریکایی ها را به خطر بیاندازد ؛ زیرا این امر بقا و امنیت شان را به خطر می اندازد.
صهیونیست ها از اینکه کشور فلسطینی تشکیل شود و شورای امنیتی قطع نامه ای را در حمایت از شکل گیری این کشور صادر نماید، بسیار هراس دارند ؛ زیرا این موضوع ساده ای نیست. 
اگر شورای امنیت از تشکیل کشور فلسطینی حمایت کند، دیگر صهیونیست ها نمی توانند مانع از شکل گیری این کشور شوند ؛ زیرا در این حالت، حتی اگر ایالات متحده از حق وتوی خود استفاده کند، می توان با استفاده از قانون "اتحاد برای تحقق صلح" گام های بلندی را در این مسیر برداشت و مجمع عمومی نیز می تواند قرار الزام آوری را در رابطه با این موضوع صادر کند که این امر پیامدهای خطرناکی را برای آینده رژیم صهیونیستی دارد و می تواند این رژیم را در برابر فشارها و مجازات های اقتصادی و غیر اقتصادی فراوانی قرار دارد که همین امر مبین آن است که چرا رژیم صهیونیستی دست به اقدامات یک جانبه می زند تا مانع از تشکیل کشور فلسطینی گردد. چیزی که امروز بر هراس بیشتر رژیم مذکور دامن می زند، همدردی باراک اوباما با ملت فلسطین و درکی است که ایشان از ظلم و ستمی دارد که بر سر این ملت رفته است. این مقام آمریکایی همچنین معتقد است که تشکیل کشور فلسطینی می تواند برون رفتی مهم برای مناقشه اعراب و رژیم صهیونیستی باشد. اشغالگران از شکل گیری کشور فلسطینی می هراسند ؛ زیرا این امر بازتاب خود را بر تمامی اصول و پایه های شکل گیری رژیم مذکور خواهد گذارد و هیچ کس نمی تواند برای تل آویو تضمین کند که کشور مذکور در آینده چگونه خواهد بود.
صلح یکی دیگر از گزینه هایی است که صهیونیست ها از آن وحشت دارند. یکی از اصولی که دانش مدیریت مناقشات بین المللی بر آن تاکید دارد آن است که اجتماع قدرت و زورگویی با صلح غیر ممکن است و رژیم اشغالگر قدس نیز به خوبی می داند که صلح به معنای دست برداشتن از تمامی اشکال زورگویی و اعمال قدرت است و از سوی دیگر، تحقق صلح با خود وظایفی را برای این رژیم که به عنوان اشغالگر به شمار می رود، به دنبال دارد که از جمله این وظایف باید به پایان اشغالگری در اراضی فلسطینی و ادغام شدن در محیطی اشاره نمود که اکثریت ساکنان آن را عرب ها و مسلمانان تشکیل می دهند که البته این امر خود نگرانی دیگر صهیونیست ها است.
دلواپسی دیگر رژیم صهیونیستی از آن است که وضع قوانین فراوانی که در آنها تبعیض علیه عرب های ساکن اراضی اشغالی 48 مشهود است، باعث بر ملا شدن چهره واقعی اش برای همگان گردد و مشخص شود که تمامی حرف هایش درباره دموکراسی دروغ بوده است.
آنچه گفته شد، نگرانی ها و دلواپسی های اشغالگران قدس را تشکیل می دهد و در نوع خود نقاط ضعف آنها به شمار می روند ؛ ولی آیا فلسطینی ها اهمیت این مسائل و شیوه استفاده از آن را درک می کنند.