سیاست یک بام و دو هوای رژیم صهیونیستی در زمینه "هولوکاست"!

جامعه بین المللی مساله نسل کشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه را کاملا نادیده گرفت و این در حالی بود که در این حمله بیش از 130 فلسطینی به شهادت رسیدند که نیمی از این افراد را زنان و کودکان تشکیل می دادند، انجامید.
اما در مقابل عملیات شهادت طلبانه قدس را که در واکنش به جنایت رژیم صهیونیستی در شهرک جبالیا واقع در شمال نوار غزه صورت گرفت، به شدت محکوم کرد. علاوه بر این، آمریکا و رژیم صهیونیستی موجی از مخالفت های جهانی در مقابل عملیات شهادت طلبانه را آغاز کرده و حتی سکوت کشورهای میانه روی عربی در قبال این عملیات را نیز محکوم کردند. در همین راستا، کاخ سفید خوشحالی ساکنان نوار غزه پس از عملیات شهادت طلبانه قدس را ناراحت کننده خوانده و از سکوت کشورهای میانه روی عربی در برابر این مساله انتقاد کرد.
"تونی فراتو" سخنگوی کاخ سفید نیز به نوبه خود طی اظهاراتی که در شماره تاریخ 8/3/2008) روزنامه الخلیج چاپ امارات منتشر شد، تصریح کرد که «لازم بود که همه کشورها این اقدام را محکوم می کردند و این کشورها هیچ توجیهی برای عدم محکومیت این عملیات ندارند. » این موضع جانبدارانه و خصمانه جامعه بین المللی در قبال فلسطینیان و کشورهای عربی، یادآور دوگانگی و جانبداری همیشگی آن از رژیم صهیونیستی و افسانه "هولوکاست" است که از جمله آنها می توان به محاکمه جنجال برانگیز یک مورخ انگلیسی به نام "دیوید ایرفنگ" در دانمارک اشاره کرد که به اتهام "انکار هولوکاست یهودیان... و احیای سیاست نازیسم" مورد محاکمه قرار گرفت.
مساله جالب توجه در این میان این است که این اقدامات در حالی در دانمارک و اتحادیه اروپا صورت می گیرد که این کشورها مدعی "آزادی کامل بیان و تفکر و عدم نقض این حق تحت هر شرایطی" هستند و از سوی دیگر، بر "آزادی روزنامه های دانمارکی و اروپایی در انتشار مطالب خود که از جمله آنها می توان به انتشار تصاویر موهن اخیر نسبت به ساحت مقدس رسول گرامی اسلام اشاره کرد" تاکید می کنند، اما در همین حال، با وجود اعتراف "ایرفنگ" مورخ انگلیسی به "اشتباه سال 1989 خود در زمینه انکار وجود اتاق های پر از گاز در اوشوتز" وی را به اتهام بحث درباره صحت و سقم اطلاعات مربوط به افسانه "هولوکاست" مورد محاکمه قرار داده و او را محکوم به 3 سال زندان می کنند.
کشورهای عربی و اسلامی اعتراض خود نسبت به انتشار تصاویر موهن در روزنامه های دانمارکی را که تقریبا اقدامی در راستای نظریه "هانتینگتون" مبنی بر "برخورد فرهنگ ها و تمدن ها" و جنگ تمام عیار فرهنگی و تمدنی میان کشورهای غربی ـ عربی و اسلامی بود، اعلام کردند، اما با این وجود تنها واکنش اتحادیه اروپا به این مساله این بود که «این اتحادیه در راستای احترام به آزادی تفکر و بیان به خود اجازه دخالت در این مساله را نمی دهد. »
علاوه بر این، اتحادیه اروپا از امضای قطعنامه ای در محکومیت توهین به ادیان و پیامبران الهی خودداری کرد. با این توصیفات، چگونه می توان برخوردهای دوگانه اتحادیه اروپا را که ظلمی آشکار علیه ادیان دیگر و پیروان آنها به شمار می رود توجیه کرد.
در سال 1985 نیز، آلمان اولین کشوری بود که "قوانین مخالف سامی ستیزی و انکار هولوکاست" را به تصویب رساند و حتی خود رژیم صهیونیستی نیز پس از آلمان و در سال 1986این قانون را تصویب کرد. از دیگر کشورهایی که قانون مخالف سامی ستیزی را به تصویب رساندند می توان به کشور فرانسه اشاره کرد که در سال 1990 این قانون را به تصویب رساند و پس از فرانسه در سال 1992 اتریش، در سال 1995 بلژیک، در سال 1996 اسپانیا و در سال 1997 لوکزامبورگ این قانون را در پارلمان های کشورهای خود تصویب کردند. در کشورهای لهستان، چک، اسلواکی و لیتوانی اشاره کرد و بالاخره اتحادیه اروپا هم در سال 2005 قانونی را به تصویب رساند که بر اساس آن هر کسی که بحث "هولوکاست یهودیان" را مطرح بکند مورد تعقیب و بازداشت قرار می گیرد. اینکه اتحادیه اروپا در مقابل اعتراضات ملت های عربی و اسلامی به انتشار تصاویر موهن نسبت به ساحت مقدس رسول گرامی اسلام و مسلمانان در روزنامه های دانمارکی، به بهانه احترام به آزادی بیان و اندیشه اقدام به حمایت از اقدام روزنامه های دانمارکی می کند، اما هر کسی را که حتی در مورد افسانه هولوکاست بحثی کرده باشد مورد تعقیب و محاکمه قرار می دهد، واقعا تناقض زیاد مواضع و قضاوت های این اتحادیه را نشان می دهد که نمونه دیگر آن همین برخورد دوگانه میان هولوکاست یهودی و نسل کشی رژیم صهیونیستی در شمال نوار غزه است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ 1/11/2005 و با اکثریت 191 کشور از کشورهای عضو این مجمع از جمله کشورهای عربی قانون بزرگداشت "قربانیان هولوکاست" در 27 ژانویه هر سال را که روز جهانی بزرگداشت قربانیان هولوکاست" نامگذاری شد، به تصویب رساند و اعلام کرد که باید از تکرار چنین فجایعی جلوگیری کرد. حال سوالی که مطرح می شود این است که چرا در حالی که بسیاری از دانشمندان و پژوهشگران برجسته اروپایی و آمریکایی در صحت افسانه هولوکاست تردید می کنند، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد بدین شکل و به صورت ویژه هولوکاست و فاجعه یهودی را مورد توجه و اهتمام خاص خود قرار می دهند و حال اینکه یهودیانی که در جنگ جهانی دوم به دست نازی ها کشته شدند تنها بخش ناچیزی از کشته های نازی ها را تشکیل می دهند... پس با این شرایط، چرا سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی جنایت های 60 ساله رژیم صهیونیستی در فلسطین و نسل کشی نظامیان آمریکایی در عراق را نادیده می گیرد و هیچ قانونی در این زمینه صادر نمی کند.
تبعیض و برخورد دوگانه در زمینه احترام به آزادی بیان و افکار و تبعیض میان "هولوکاست یهودیان" و "جنایت ها و نسل کشی های آمریکا و رژیم صهیونیستی در فلسطین و عراق" و نیز تجاوزات روزمره به مقدسات اسلامی و عربی در همین کشورهای اروپایی مساله قابل قبولی نیست.
ملت های عربی در این موارد نیازمند موضع گیری قاطعانه و مسئولانه دولت های عربی هستند تا سرزمین، مقدسات و ادیان و پیامبران آنها از برخورد دوگانه آمریکایی ـ غربی و سازمان ملل متحد و جانبداری آشکار آنها از رژیم صهیونیستی که حتی در برخی موارد بر روی نسل کشی ها و جنایت این رژیم سرپوش می گذارند، در امان بمانند.