طرح جامع قدس
بخش غربی به مناطقی کم‌جمعیت تبدیل خواهد شد. سهم ساکنان عرب شهر قدس از این طرح ظرف 20 سال ساخت، حدود 13 هزار واحد مسکونی است که از هم اینک، تردیدهای زیادی درباره آن وجود دارد. هدف اساسی این طرح، ایجاد اکثریت مطلق یهودی در شهر و بیرون کردن ساکنان قدیمی فلسطینی آن است.
جناح لیکود که هم اینک قدرت را در دست دارد و با چند حزب دیگر حکومت می‌کند، چندی قبل رأی داد که باید شهرکسازی ادامه یابد. البته شهرکسازی هیچگاه متوقف نشده، ولی نتانیاهو موافقت کرده است که طرح‌های بزرگ به مدت 10ماه متوقف شود که موعد آن 2 ماه دیگر به سر می‌رسد. خبرهایی هم اخیراً درباره انهدام منازل چندین خانواده فلسطینی در قدس شرقی منتشر شد که صدای دبیرکل سازمان ملل متحد و کمیسر عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا را هم در آورد.
اسرائیل در سال 1346 جولان سوریه را اشغال کرد. روستایی مرزی به نام «غجر» هم به اشغال درآمد که رفته رفته توسعه پیدا کرد و به خاک لبنان رسید. جنوب لبنان هم از سال 1356 به تصرف اسرائیل در آمد. زمانی که اسرائیل در سال 1379 از جنوب لبنان فرار کرد، سازمان ملل متحد خطی وسط روستا کشید و نیمی از آن را متعلق به لبنان دانست، ولی اسرائیل همچنان آن را در اشغال خود نگه داشت. براساس قطعنامه‌ای که به 33 روز حمله اسرائیل به لبنان در سال 1385 پایان داد، اسرائیل باید از بخش لبنانی روستای غجر خارج شود. بخش سوریه‌ای آن هم جزو جولان است و تکلیف آن با سرنوشت این بلندی‌ها روشن می‌شود.
رژیم اسرائیل دوباره بحث درباره عقب‌نشینی از این روستا را مطرح کرده است و اینکه چگونه این عقب‌نشینی با هماهنگی آمریکا و سازمان ملل متحد و لبنان انجام گیرد که امتیازی برای حزب‌الله لبنان به حساب نیاید. البته خودشان هم می‌گویند که عقب‌نشینی مدت‌ها کار دارد و به سرعت صورت نمی‌گیرد.
طرح جامع شهر قدس و تخریب خانه‌ها و تصویب ادامه شهرکسازی در جناح لیکود خبرهایی منفی است که در برابر اخباری چون احتمال عقب‌نشینی از روستای غجر و سبک شدن محاصره باریکه غزه قرار دارد. قرار است نتانیاهو سه‌شنبه همین هفته در کاخ سفید با باراک اوباما ملاقات کند. اسرائیل دور قضیه قدس شرقی و شهرکسازی خط قرمزی کشیده است و به هیچ وجه حاضر به تعدیل و تغییر آن نیست، حتی اگر سفرهای جرج میچل بیهوده شود؛ ولی برای تضمین موفقیت سفرش به آمریکا، عقب‌نشینی از غجر و سبک شدن محاصره غزه را مطرح می‌کند تا در کنگره لیکودی آمریکا برایش کف بزنند. این اقدامات به ظاهر مثبت که معلوم نیست کی به اجرا در آید و اجرای آن چه نفعی برای مردم غزه داشته باشد، بخشی از سیاست و روابط عمومی است.
واقعیت این است که اسرائیل در صحنه افکار عمومی جهانی باخته است. تحول در این صحنه اینک بیش از هر زمانی حس می‌شود. حمایت‌های سیاسی و تبلیغاتی آمریکا نیز مردم را قانع نمی‌کند. ممکن است شبکه‌های راستگرای خبری آمریکا همین دو موضوع غجر و محاصره را چنان بزرگ جلوه دهند که افکار عمومی را در آمریکا تحت تأثیر قرار دهند، ولی تفکر مردم در اروپا و آسیا تغییر کرده است. پایتخت‌های مهم کشورهای این دوقاره و حتی آمریکا ظرف سه‌سال اخیر شاهد تظاهرات بزرگ و مکرری در اعتراض به سیاست‌های اسرائیل است.