قدس اشغالی در تلاطم طوفان شهرک سازی و محاصره و یهودی سازی

احداث دیوار حایل است که تازه ترین این طرح هاست، پر خطرترین موضوع در پروژه صهیونیستی به شمار می رود.     اسرائیل     از این دیوار به عنوان دیوار امنیتی و حفاظتی یاد می کند.

طرح یهودی سازی که رژیم اشغالگر قدس درصدد ادامه آن در شهر قدس اشغالی است شامل سه محور می باشد:

1 ـ جداسازی شهر قدس از محیط پیرامون، ایجاد فاصله میان فلسطینیان ساکن قدس با نهادها و ارگان های غیر نظامی، ملی، اداری مربوطه و ممانعت از انجام هرگونه فعالیتی که باعث مصون ماندن موجودیتشان می شود.

2 ـ تدوین قوانین و اجرایی ساختن آنها به منظور بیرون راندن ساکنان اصلی قدس

3 ـ پیگیری وضعیت شهرک نشینان یهود و جایگزین نمودن شهرک نشینان یهودی به جای مسلمانان و مسیحیان عرب.

پیگیران سیاست رژیم صهیونیستی در قدس اشغالی دریافته اند که دولت عبری در راستای تحمیل سیاست «واقعیت موجود» در تمامی جوانب و سطوح پیش می رود و با قدرت نمایی در صحنه های بین المللی و منطقه سعی در همگام ساختن کشورهای منطقه و جهان برای پذیرش واقعیت های جدید در شهر قدس دارد، بی شک موافقت جامعه بین الملل با آنچه که دولت عبری ایجاد می کند یک امتیاز و دستاورد برای این رژیم به شمار می رود.
تل آویو در چارچوب تلاش برای به دست گرفتن حاکمیت شهر قدس دست به اقدامات گسترده ای زده است تا از این رهگذر شهر قدس را به لحاظ اقتصادی، سیاسی، جغرافیایی، اجتماعی و بافت جمعیتی از شهرهای اطرافش جدا سازد و برای شکل دهی به این خواسته شومش تمامی نهادها و سازمان های رسمی و غیر رسمی و تجهیزات و امکانات داخلی و خارجی خود را بسیج کرده است و با ساخت دیوار حایل در اطراف شهر قدس، ایجاد کمربندی از شهرک ها، احداث شهرک های یهودی در مرکز محله های عربی این خواسته اش را به پیش می برد.
علاوه بر آن، پاره ای از مقالات صهیونیست ها به مقدمات ایجاد یک زلزله مصنوعی در نزدیکی مسجد مبارک الاقصی و عملیات حفاری در زیر این مسجد اشاره دارد و صهیونیست ها ابتدا خواهند گفت که مسجد الاقصی بر اثر حوادث طبیعی ویران شد و در مرحله بعد مدعی خواهند شد که معبد سلیمان قبل از این مسجد وجود داشته و اکنون باید در جای این مسجد ساخته شود و از نظر ما ساخت یک مصلی در کنار این معبد برای مسلمانان هیچ ممانعتی ندارد و این امر نشانگر حسن نیت ما است.

قدس در محاصره شهرک های یهودی نشین
از همان لحظات نخستین اشغال قدس، طرح های یهودی سازی این شهر نیز شروع شد؛ به طوری که دولت های صهیونیستی یکی پس از دیگری از کابینه     معراخ     گرفته تا     لیکود     ضمن موافقت با این سیاست به تنظیم و تدوین طرح های راهبردی و تاکتیکی به منظور دست یابی به این هدف پرداختند.
گفتنی است که پس از اعلام مرزهای شهرداری قدس و گسترش آن در تاریخ 28/6/1967، همچنین بر اساس سیاست معمول و همیشگی «اسرائیل» برای غصب هر چه بیشتر اراضی فلسطینیان با کمترین تعداد ساکنان عرب،     رحبعام رئیفی     با موشه دایان برای توسعه مرزهای شهرداری طرحی را پی ریزی کردند تا 28 شهر و روستای عربی را ضمیمه رژیم صهیونیستی کنند و ساکنان عرب آن را از این مناطق بیرون کند تا این مرزها وضعیت دیگری به خود بگیرند.
رژیم غاصب صهیونیستی از همان ساعات نخست اشغال فلسطین به منظور یهودی سازی شهر بیت المقدس اشغالی به تخریب آثار اسلامی شهر قدس روی آورد و شرایط ژئو سیاسی جدیدی را در این شهر ایجاد کرد، تا کارشناسان مسائل سیاسی و جغرافیایی در تقسیم بندی های مجدد سیاسی و جغرافیایی قدس با مشکل مواجه شوند و در همین رابطه اشغالگران صهیونیست عملیات فنداسیون ساخت محله های یهودی در قدس شرقی را آغاز کردند تا بدین تربیب شهرک های یهودی نشین قدس را از هر سو در بر بگیرند.
آمارها نشانگر این است، فلسطینیانی که در سال 1967 در شهر قدس اشغالی یک اکثریت به شمار می رفتند، اما در سال 1995 به یک اقلیت مبدل شدند. آری! فلسطنییانی که بر تمامی این شهر حاکمیت داشتند اکنون فقط 21 درصد اراضی این شهر را در اختیار و حاکمیت خود دارند و این اقدام پس از آن صورت گرفت که صهیونیست ها 35 درصد مساحت قدس شرقی را مصادره کردند.
رژیم اشغالگر قدس برای یهودی سازی شهر قدس اشغالی یک شیوه نژاد پرستانه جدید (قانون برنامه ریزی و نقشه کشی) را در پیش گرفت که اجرای این شیوه منجر به بروز پاره ای مقررات اداری و قانونی در حوزه مذکور شده است؛ به گونه ای که این رژیم قوانین و مقررات بسیاری جائرانه ای در زمینه اعطای مجوز ساخت به فلسطینیان تصویب کرده است که این امر موجب تبدیل بیش از 40 درصد از مساحت قدس به مناطق سبز شد که مانع از ساخت و ساز فلسطینیان در این مناطق شد تا صهیونیست ها از آن به عنوان وسیله ای برای ایجاد شهرک های آتی فراهم سازند.
افزون بر آن اجرای این سیاست باعث مهاجرت بسیاری از فلسطینیان ساکن قدس به محله های اطراف این شهر شد و این به دلیل سهولت و آسانی ساخت و ساز و پایین بودن هزینه های آن در این محله ها بود. از سوی دیگر با اجرای این سیاست سرمایه گذاری فلسطینیان در بخش زیر ساخت ها کاهش یافت. به رغم این که مبلغ مالیاتی پرداختی فلسطینیان ساکن قدس شرقی با مبلغ مالیاتی پرداختی صهیونیست ها یکی بود، ولی 50 درصد این مالیات ها از آن ساکنان بخش قدس شرقی است که یک منطقه فلسطینی نشین است که این امر موجب تاسیسات و زیرساخت های شهر را با مشکل مواجه می کند ؛ به نحوی که شهر قدس شرقی به یک شهر ضعیف از نظر زیر ساخت مبدل شود، چرا که شهرداری تمامی فعالیت های خود را محدود به خدمات رسانی روزانه کرده است.

پس از اینکه رژیم اشغالگر قدس با احداث شهرک ها و واحدهای مسکونی بخش غربی قدس را از همه جهات به محاصره خود درآورد مرحله جدیدی از مراحل طرح یهودی سازی و فلج کردن اقتصاد را در پیش گرفت و این اقدام از رهگذر اعلام طرح های جدید با هدف محدود ساختن فعالیت های تجاری فلسطینیان جهت نابودی تجارت و صنعت شهر قدس صورت گرفت؛ به طوری که مسئولان رژیم صهیونیستی درصدد ایجاد تغییرات بنیادین در این منطقه تجاری و تبدیل مرکز شهر به یک منطقه ارواح هستند.
در سال 1993 مرحله ای از مراحل یهودی سازی قدس و مرزبندی آن موسوم به ترسیم مرزهای قدس بزرگ (المرتوبولتیان) آغاز شد که بر اساس این مرزبندی مساحت اراضی قدس بزرگ به 840 کلیومتر یعنی 15 درصد مساحت کرانه اختری می رسد و مرحله جدیدی احداث شهرک های یهودی نشین در خارج از محدوده شهرداری آغاز می شود، اما هدف آن ایجاد ارتباط جغرافیایی میان شهرک های کرانه باختری و شهرک های خارج محدوده شهرداری و همچنین ایجاد شبکه ارتباطی میان شهرک ها بود. با توجه به این مسئله نقشه شهرک سازی رژیم صهیونیستی در منطقه قدس اشغالی شامل شهرک های گوش عتیصون، افرات، معالیه ادومیم و جبعات زئیف می باشد و ساخت و ساز در آنها با سرعت فزاینده ای ادامه دارد.
رژیم اشغالگر قدس با اجرای این اقدامات در پی تحقق اهداف ذیل است: حفاظت از جاده آزاد تجاری، تقویت جایگاه قدس به عنوان پایتخت دولت عبری، ایجاد ارتباط میان ساکنان یهودی اش، ممانعت از شکل گیری مناطق فلسطینی نشین مرتبط به هم و به هم پیوسته، قطع ارتباط میان صهیونیست ها و فلسطینیان، ایجاد حلقه ارتباطی میان شهرک های یهودی معالیم ادومیم، جبعات زئیف، گوش عتصیون و بیتار و شهر قدس اشغالی.
خطرناک ترین کمربندهای شهرک سازی همان کمربندی است که در داخل محدوده وسیع شهرداری قدس یا آنچه که محله یهودی خوانده می شود، قرار دارد. ایجاد این کمربند از سال 1967 با تخریب محله الشرف قدس آغاز شد و در سال 1968 یک محله جدید یهودی نشین ایجاد شد. وزارت دارایی رژیم صهیونیستی طی مصوبه ضمیمه نقشه شماره 5 ب ـ/أ/108/322 و منتشره در روزنامه رسمی شماره 1443، دستور مصادره 116 دونم از زمین های فلسطینیان ساکن این منطقه را صادر کرد که در این مساحت مصادره شده 595 ساختمان وجود داشت که شامل 1058 باب مغازه، 5 دانشگاه، 4 مدرسه، یک بازار تاریخی     باشوره     و خیابان تجاری بود که بخشی از خیابان باب السلسلة به حساب می آید و در امتداد این خیابان چندین بنای تاریخی وجود دارد که قدمت آنها به عصر مملوکی باز می گردد.
گفتنی است که در این منطقه 6000 فلسطینی در سه محله سکونت داشتند که یکی از این محله ها المغاربه است که پس از جنگ به طور کلی با خاک یکسان شد و دیگری محله السریان و محله الشرف است.
این محله حدود 20 درصد مساحت بخش قدیمی شهر قدس یعنی 868 دونم مساحت بخش قدیمی را شامل می شود. مسئولان رژیم صهیونیستی علاوه بر تلاش های گسترده، سرمایه گذاری فراوانی را به منظور بازسازی این محله انجام دادند تا از جدیدترین شیوه های معماری برای ساخت خانه های و ساختمان های این بخش استفاده کنند و از این طریق این محله را به یک منطقه گردشگری شهر قدس مبدل سازند و علاوه بر آن شرایط ساخت و ساز و توسعه شهرک های یهودی نشین را تسهیل کنند؛ به گونه ای در پی این اقدامات تعداد ساکنان این محله در سال 1998 به 2600 نفر رسید.
مسئولان رژیم صهیونیستی پروژه 2185 در زمینه ایجاد شهرک صهیونیستی را تدوین کردند. این پروژه در مساحت 105 دونم به اجرا درآمد و در چارچوب آن 650 واحد مسکونی با 2100 اتاق در مساحتی بالغ بر 80 دونم احداث شد، اما تعداد واحدهای طراحی شده 2122 باب بود. در این محله مراکز، نهادهای آموزشی، باشگاه، بیمارستان و مهد کودک نیز احداث شد.

قدس در محاصره شهرک های یهودی نشین
محله     نفی یعقوب     یکی دیگر از محله های یهودی نشین است که در داخل محدوده شهرداری قدس قرار دارد که رژیم اشغالگر قدس به منظور ساخت آن 1835 دونم از اراضی فلسطینیان این منطقه را مصادره کرد و به موجب طرح احداث معبد سلیمان شماره 1542 این محله 3800 واحد مسکونی و 19300 نفر جمعیت دارد که در مساحتی بالغ بر 862 دونم زندگی می کنند. گذشته از آن، 4 دونم اراضی در مناطق سبز وجود دارد که اراضی احتیاطی برای توسعه شهرک های یهودی نشین در آینده به شمار می رود.
این رژیم همچنین به منظور احداث محله یهودی نشین     راموت     4840 دونم از اراضی فلسطینیان ساکن شهر قدس اشغالی را مصادره و 8000 واحد مسکونی در آن احداث کرد. این محله 37200 نفر جمعیت دارد.
گفتنی است که مسئولان رژیم صهیونیستی با توسعه محدوده این شهرک محله یهودی جدیدی با 200 واحد مسکونی به نام     راموت 6     احداث کردند.
جیلو یکی از شهرک های بزرگ یهودی نشین است که پس از مصادره 2700 دونم از اراضی فلسطینیان احداث شد. این شهرک 7484 واحد مسکونی و 30200 نفر جمعیت دارد.
خاطر نشان می شود که این شهرک، بزرگ ترین شهرک یهودی نشین واقع در جنوب غربی شهر قدس محسوب می شود؛ به طوری که اراضی و ارتفاعات مشرف بر بیت جالا، بیت لحم و شهر قدس در بر می گیرد.
از سوی دیگر رژیم اشغالگر قدس جاده عریضی که مرکز قدس را به شهرک     بات ـ جیلو     متصل می کند، احداث و بیت صفافا را به دو بخش مجزا تقسیم کرد.
شهرک صهیونیستی     تلبیوت شرقی     با 2240 دونم مساحت و 4400 واحد مسکونی و 15000 نفر جمعیت یکی دیگر از شهرک های بزرگ قدس اشغالی قلمداد می شود. شهرک مذکور و شهرک جیلو واقع در جنوب شرقی قدس یکی از کمربند های مهم شهرک سازی اطراف قدس را تشکیل می دهند. شایان ذکر است که بخش عمده ای از این شهرک در اراضی الحرام واقع در مرزهای میان اردن و «اسرائیل» قرار دارد.
رژیم غاصب صهیونیستی با صدور مصوبه شماره (هـ/فـ/111/322) زمین های چندین خانواده فلسطینی ساکن قدس را مصادره و محله یهودی نشین     معلوت دفنا     را در آن احداث کرد. بر اساس طرح احداث معبد سلیمان شماره 1439 مساحت این شهرک به 389 دونم می رسد که 1184 واحد مسکونی بر روی آن احداث شده است. احداث این واحدها در سال 1973 در مناطق الحرام واقع در مرزهای میان بخش شرقی و بخش غربی قدس اشغالی آغاز شد.
گفتنی است که جاده شماره (1) در نزدیکی این شهرک ایجاد شد. این شهرک از شهرک های مرکزی یهودی نشین در داخل محله های عربی به شمار می رود. رژیم غاصب صهیونیستی به منظور جدا سازی محله های عربی یک پایگاه بزرگی را برای مقر مرزبانی احداث کرد.
از سوی دیگر «اسرائیل» نیز بر اساس طرح شارون ( ایجاد 26 دروازه در اطراف قدس) برای توسعه واحدهای مسکونی در اماکن خالی اطراف برنامه ریزی می کند.
دانشگاه عبری: رژیم صعهیونیستی در سال 1924 ساختمان دانشگاه عبری و یک بیمارستان در زمین های روستای عیسویه احداث شد. این دانشگاه در منطقه غیر نظامی تحت حاکمیت سازمان ملل باقی ماند. این رژیم پس از سال 1967 مساحت زیادی از زمین های روستای عیسویه و لفتا را مصادره کرد و مرزهای آن را تا مناطق الحرام و مناطق عربی گسترش داد، به طوری که این شهرک از طریق شهرک های یهودی احداث شده در نزدیک آن (التلة الفرنسیة- جبعات همفتار- رامات اشکول) به قدس غربی متصل شد. بر اساس طرح احداث معبد سلیمان شماره 3203 مساحت آن به 740 دونم می رسد. دانشگاه عبری به لحاظ سیاسی و امنیتی از موقعیت استراتژیک و حساسی برخوردار است، زیرا بر شمال قدس و چندین روستای اطراف این شهر و دشت اردن، کوهستان های غربی و السلط مشرف است.
مساحت شهرک     ریخس شعفاط     (جبعات هاشعفا) بر اساس نقشه طرح احداث معبد سلیمان شماره به 1198 دونم می رسد این منطقه پس از سال ها کشت و زرع به یک زیستگاه مبدل گشت. در سال 1990 ساخت شهرک های یهودی اعلام شد که متجاوزان صهیونیست قبل از ساخت این شهرک درختان این منطقه را ریشه کن و 2165 واحد مسکونی برای یهودیان مذهبی کانادایی تبار در آن احداث کردند. در حال حاضر این شهرک به شهرک های واقع در شمال شرقی از جمله نفی یعقوب، بسجات زئیف و بسحات عومر واقع در جاده شماره 1 متصل شده است.
شهرک های رامات اشکول و جبعات همفتار که در اطراف قدس احداث شده است حلقه ارتباط میان محله های قدس غربی و قدس شرقی به شمار می رود. رژیم غاصب صهیونیستی به منظور ساخت این شهرک ها 3345 دونم از اراضی این شهر را مصادره و 2200 واحد مسکونی احداث کرد که 6600 نفر در آن سکونت دارند. این شهرک و شهرک جبعات همفتار بخش غربی محله های شهرک نشینی به شمار می روند که به منظور کنترل جاده ارتباطی میان قدس و رام الله و کنترل شهر قدس احداث شد.
شهرک های بسجات زئیف و بسجات عومر در زمین های روستاهای بیت حنینا، شعفاط، حزما و عناتا احداث شده است.     اسرائیل     به منظور ساخت این دو شهرک 3800 دونم از اراضی فلسطینیان را مصادره و 12000 واحد مسکونی در آنها احداث کرد. این شهرک ها 100000 نفر جمعیت دارد. بر اساس نقشه های اعلام شده این شهرک به یکی از بزرگ ترین شهرک بخش شمال شرقی قدس و دومین کمربند شهرک سازی پس از کمر بند شهرک سازی نخست واقع در اطراف این شهر مبدل خواهد شد. بر پایه آمارهای ارائه شده در سال 1988 میلادی 3500 نفر در این شهرک زندگی می کردند. 
خاطر نشان می شود که با تکمیل احداث این دو شهرک و شهرک (نفی یعقوب) ساخت دیوار شمال شرقی شهرک واقع در مرزهای گسترده شهرداری قدس پایان می یابد. در یک منطقه خالی مانده نیز ساخت و سازهایی صورت گرفت و تمامی شهرک های کمربند دوم با کمربند نخست به هم مرتبط شد و به همین منظور 728 دونم از اراضی فلسطینیان در چارچوب طرحی موسوم به ورودی شرقی مصادره شد و بخش شمال شرقی با دیوار دوم و محاصره محله های عربی بسته شد. مصادره هر چه بیشتر اراضی اشغالی و اخراج فلسطینیان به صورت غیر مستقیم جهت جلوگیری از ساخت و ساز در زمین های فلسطینی می باشد.
عطورت یک منطقه صنعتی به شمار می آید که در 1200 دونم احداث شده است و در آنجا کارخانه های تولید لوازم خانگی و صنایع فلزی ساخته شده است. بیشتر کارخانه های از قدس غربی به این منطقه انتقال داده است. به منظور نزدیک بودن این منطقه به فرودگاه پروژه جدیدی با هدف گسترش مساحت باند فرودگاه و تأسیسات آن جهت استفاده از آن در انتقال کالاها به خارج از اراضی اشغالی در صورت اجازه پرواز به هواپیماها از آن تدوین شد.
جبعات هماتوس در زمین های روستای بیت صفافا و شهر بیت جالا ایجاد شد که مساحت آن به 170 دونم می رسد. ساخت این شهرک در سال 1991 و از طریق نصب خانه های پیش ساخته آغاز شد. به موجب نقشه مذکور مجموع مساحت آن به 980 دونم می رسد ساختمان های موقت نیز در آینده به ساختمان های دائمی مبدل می شوند و 4600 واحد مسکونی در آن احداث خواهد شد. شهرک مذکور با شهرک جیلو کمربندی بخش جنوب غربی اطراف قدس را تشکیل می دهند تا ضمن جلوگیری از گسترش منطقه جغرافیایی عربی و محاصره روستاهای داخل شهرداری قدس آنها را از شهرهای کرانه باختری جدا سازد.
شهرک جبل ابوغینم در سال 1990 ساخته شد و رژیم صهیونیستی به منظور ساخت آن 1850 دونم از مساحت روستاهای صور باهر، ام طوبا و بیت سلحور را مصادره کرد و هم اکنون نیز به عنوان یک زیستگاه به شمار می آید.
بر اساس طرح احداث معبد شماره 5053 مساحت این شهرک به 2085 دونم می رسد که 6500 واحد مسکونی در آن ساخته شده است. پس از اینکه این شهرک به شهرک های جنوب غربی متصل شد جنوب قدس بسته شد رژیم صهیونیستی کنترل جاده ارتباطی میان شهر قدس اشغالی و بیت لحم را به دست گرفت. آری! رژیم صهیونیستی هر وقت که دوست دارد آن را می بندد. گفتنی است فار اول این پروژه در سال 1999 به اجرا درآمد.
شهرک     التلة الفرنسیة     از نخستین شهرک های یهودی نشین به شمار می رود که با هدف تکمیل کمربند شهرک سازی در اطراف شهر قدس اشغالی احداث شدند این شهرک ها در اراضی روستاهای لفتا و شعفاط احداث شده است از بزرگ ترین محله های مسکونی در کمربند شهرک نشینی قلمداد می شود. بر اساس نقشه آ شماره 1541 مساحت این شهرک به 822 دونم می رسد که 5000 واحد مسکونی در آن احداث شده است و تعداد ساکنان آن به 12000 نفر می رسد.
پروژه مامیلا در روستای داوود واقع در بخش غربی باب الخلیل در محله شماعه که 130 دونم از اراضی فلسطینی را به خود اختصاص داده، قرار دارد. این منطقه بخشی از طرح مربوط به ادغام قدس شرقی به قدس غربی قدس و تغییر مجدد بافت جغرافیایی این دو منطقه به شمار می رود. اجزاء مصادره شده بخشی از املاک عربی به شمار می رود. ساخت و ساز در روستای جدید به سبک معماری خاصی و با هدف تجاری و گردشگری احداث می شود.
کمربند شهرک نشینی در قدس نشانگر این است که مقامات رژیم غاصب صهیونیستی یک واقعیت سیاسی و بافت جمعیتی جدیدی را در شهر بیت المقدس ایجاد کرده اند. تغییر بافت جمعیتی صهیونیستی با توجه به مصادره اراضی فلسطینی و احداث شهرک های یهودی نشین و اعلام مناطق سبز و تخریب اراضی و خانه ها به ضرر بافت جغرافیایی فلسطین تمام شد و این تجاوزات رژیم اشغالگر قدس منجر به شکل گیری یک خلل و آسیب بافت جمعیتی شد. این رژیم درصدد بر آمد تا از این موضوع به عنوان اهرم فشار در مذاکراتش با طرف فلسطینی (مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین) برای دست یابی به توافقاتی که تأمین کننده منافع این رژیم باشد استفاده کنند.
بر پایه تحقیقات انجمن پژوهش های عربی، سیاست مذکور باعث افزایش شمار شهرک نشینان و کاهش جمعیت فلسطینیان که یک سوم جمعیت قدس یعنی 220 هزار نفر را تشکیل می دهند، می شود.
افزودنی است که شمار یهودیان ساکن در شهرک های بخش شرقی قدس با شهرک نشینان واقع در کرانه باختری برابری می کند.
طبق آمارگیری های صورت گرفته از سوی مرکز زمین شناسی، 29 شهرک در قدس وجود دارد که 14 شهرک در بخش الحاقی به قدس یعنی در مرزهای قدس شرقی قرار دارد و این شهرک ها اراضی مسکونی عربی را در بر می گیرد به گونه ای که این شهرک ها در منطقه قدس به صورت مجتمع های مسکونی گسترده دایره ای شکل در اطراف شهر قدس و حومه آن منتشر شده است.
خاطرنشان می شود که تعداد مراکز شهرک نشینی در سال 2002 به 40 مرکز رسیده است که مساحت آن به 88000 می رسد و 230000 صهیونیست در آن ها سکونت دارد. بخش عظیمی از شهرک ها و شهرک نشینان در منطقه ( (J1 قرار دارند طوری که شهرک نشینان در مرزهای شهرداری قدس بیشترین تمرکز را دارند.
بدین ترتیب تعداد شهرک های موجود در سال 2002م به 22 شهرک می رسد که 180000 یهودی در آن سکونت دارند.

تخریب منازل
گزارش های سازمان های حقوقی حاکی از این است که رژیم غاصب صهیونیستی طی شش سال گذشته نزدیک به 650 باب خانه را به بهانه نداشتن مجوز ساخت تخریب کرده است. مسئولان این رژیم همچنین از طریق دریافت جریمه های نقدی که گاهی ده ها هزار شیکل می رسد اقدام به تشدید مجازات علیه این افراد کرده اند و گذشته از آن این مقامات آئین نامه ای را صادر می کنند که بر اساس آنها باید فلسطینیان ساکن بیت المقدس باید برای ساخت خانه سند مالکیت ارائه دهند و موافقت همسایگانشان را به دست آورند از جمله ریش سفید روستا یا محله.
طبق گزارش مذکور، این اقدامات در چارچوب توطئه صهیونیستی برای اخراج 180 هزار فلسطینی ساکن بیت المقدس جهت تضمین اکثریت یهودیان در مقایسه با تعداد فلسطینیان ساکن بیت المقدس صورت می گیرد به گونه ای که تعدادشان تا سال 2020 از 30 نفر بیشتر نباشد.
بر پایه داده های رسمی شهرداری قدس، 88 درصد اخطاریه هایی را مسئولان ذیربط رژیم صهیونیستی در سال 1999 در زمینه تخریب صادر کرده اند به فلسطینیان ساکن بیت المقدس مربوط می شود. حال آنکه اخطاریه هایی را که این مسئولان علیه صهیوینست ها صادر می کند فقط به ایوان ها یا تراکم خانه های ساخته شده مربوط می شود.
آمارگیری های دیگر نشان دهنده این است که مقامات رژیم صهیونیستی طی سال 1967 تا 2002 بیش از هزار واحد مسکونی فلسطینی را به دلایل و بهانه های واهی و پوشالی ویران کرده اند که پاره ای از این دلایل به شرح زیر است:
نداشتن مجوز ساخت، به پایان رسیدن مدت مجوز، قرار گرفتن ساخت در منطقه مورد استفاده عموم، قرار گرفتن در خارج از طرح احداث معبد سلیمان، قرار گرفتن در نزدیکی خیابان ها و غیره. علاوه بر آن دشمن صهیونیستی چندین خانه فلسطینی را به خاطر فعالیت سیاسی و مسائل امنیتی صاحب خانه ویران کرده اند.
متجاوزان صهیونیست در سال 2002 میلادی 123 باب خانه با مساحتی بالغ بر 10352 متر و با جمعتی بالغ بر 471 از جمله 237 کودک را ویران کردند. اشغالگران صهیونیست در سال 2000 چهار واحد مسکونی در استان قدس را مصادره کردند که بر پایه داده ها مساحت 3 باب از این واحدها به 325 م2 می رسد که 11 اتاق 19 نفر جمعیت داشت که 5 نفر آنها کودک بودند.
موسسه مرمت و بازسازی مقدسات اسلامی «الاقصی» اخیراً از توطئه شوم مسؤولان تندرو و افراطی یهودی که قصد خریدن املاک فلسطینیان ساکن قدس را داشتند، پرده برداشت.