کشور مستقل فلسطین؛ کابوس رژیم صهیونیستی

البته ابراز نگرانی لیبرمن در رابطه با این مساله که فلسطینی ها می توانند راهپیمایی گسترده ای را همزمان با فعالیت در مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر سازمان دهی کنند، کاملا درست است و رهبران فلسطینی قصد دارند در حمایت از تشکیل کشور مستقل فلسطینی راهپیمایی هایی را در ماه سپتامبر برگزار کنند اما برنامه راهپیمایی فلسطینی ها با اظهار نظر لیبرمن و پیش بینی های او در یک زمینه متفاوت است. این راهپیمایی ها به صورت مسالمت آمیز برگزار خواهند شد. در این طرح، برگزاری تظاهرات و راهپیمایی در داخل شهرهای کرانه باختری پیش بینی شده و محدوده آنها نیز در همین حد خواهد بود. از سوی دیگر تظاهر کنندگان در رابطه با موضوعاتی از قبیل شهرک سازی یهودیان یا پست های بازرسی نیز شعار خاصی نخواهند داد و از این موارد خودداری خواهند کرد. علاوه بر این، پلیس فلسطین در کرانه باختری نیز بر این تظاهرات نظارت داشته و اجازه نخواهد داد فلسطینی ها به صهیونیست ها نزدیک شوند. از سوی دیگر پیش بینی هایی نیز در راستای جلوگیری از نزدیک شدن فلسطینی ها به مرزهای سرزمین اشغالی، صورت گرفته تا از حوادثی که چندی پیش در مرزهای سوریه و لبنان به وجود آمد، جلوگیری شود. فلسطینی ها در تلاش هستند تا خود را با تاکتیک های مورد نیاز پیرامون به رسمیت شناخته شدن سرزمین مستقل فلسطینی در سازمان ملل هماهنگ کنند. مسلما دلیل راهپیمایی آنها نیز بی حاصل بودن ادامه مذاکرات صلح با صهیونیست ها و ناامیدی آنها از به نتیجه رسیدن آن است. تقریبا مدت سه سال است که این مذاکرات متوقف شده و هیچ نشانه ای مبنی بر این که دو طرف با شرایط یکدیگر موافقت کرده و مذاکرات را از سر بگیرند وجود ندارد. طی بیست سالی که از زمان شروع این مذاکرات می گذرد، فلسطینی ها سرزمین های بیشتری را از دست داده اند. صهیونیست ها با اعلام مخالفت خود نسبت به تصویب طرح کشور مستقل فلسطین در سازمان ملل که با حمایت آمریکا و چند کشور اروپایی صورت گرفته بار دیگر تنها گزینه ممکن در این زمینه را ادامه مذاکرات صلح اعلام کرده اند. بنا بر نظر لیبرمن فلسطینی ها باید این نکته را درک کنند که بهای سنگینی را در صورت مستقل شدن می پردازند. در همین زمینه وی هشدار داده است که حمایت وزرای دیگر کابینه رژیم صهیونیستی را برای قطع همکاری با تشکیلات خودگردان فلسطین جلب خواهد کرد. اقدام های تلافی جویانه دیگر در زمینه های مختلف امنیتی، مالی و سیاسی نیز می تواند علیه تشکیلات خودگردان مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر نه تنها آمریکا ممکن است طرح تاسیس کشور مستقل فلسطینی را در سازمان ملل وتو کند بلکه ممکن است کمک ۵۰۰ میلیون دلاری این کشور به تشکیلات خودگردان نیز توسط کنگره کاهش یافته یا قطع گردد. این اقدام ها باعث نگرانی تشکیلات خودگردان شده اما از سوی دیگر صهیونیست ها از مسئله بزرگتر و مهم تری نگران هستند. فلسطینی ها اعلام کرده اند که راهپیمایی خود را تا حد ممکن در آرامش و بدون هیچ اقدام تحریک آمیزی برگزار خواهند کرد اما مسلما هیچ تضمین صد درصدی در این زمینه وجود ندارد. ممکن است همه چیز از کنترل خارج شده و باعث ایجاد موجی عظیم در فلسطین و سرزمین های اشغالی شود. بیشترین نگرانی صهیونیست ها از ایجاد قیام و ناآرامی که بسیاری از کشورهای خاورمیانه طی چند ماه اخیر با آن مواجه بوده و به نام بهار عربی شناخته می شود، است. از این رو هر تصمیمی که در ماه سپتامبر توسط فلسطینی ها و صهیونیست ها اتخاذ شود یا نشود نه تنها می تواند تاثیر گسترده ای بر مناقشه فلسطینی ها و صهیونیست ها داشته باشد بلکه می تواند کل منطقه را نیز تحت تاثیر قرار دهد. مسلما فلسطینی ها طالب خشونت نبوده و همواره تنها از حقوق خود دفاع کرده اند اما صهیونیست ها باید به این نکته توجه داشته باشند که قیام های اخیر در کشورهای مختلف خاورمیانه و شمال آفریقا در نتیجه به سر رسیدن صبر مردم جهان عرب پس از سالیان متمادی تحمل ظلم و ستم به وجود آمد. این مساله می تواند در رابطه با فلسطینی ها پس از ۲۰ سال از گذشت مذاکرات صلح و ۶۳ سال از تبعید آنها از سرزمینشان نیز صادق باشد.