گسترش ناامیدی درجبهه صهیونیست ها در شصتمین سال «یوم النکبه»

جشن شصتمین سالگرد تاسیس رژیم جعلی و اشغالگر اسراییل در حالی برگزار می شود که اختلافات درونی اسراییل رو به افزایش است. تعارضات درون حزبی احزاب اسراییل و منتقدان رژیم از یک سو و عدم تحقق وعده های ایهود اولمرت نخست وزیر اسراییل که اکنون با اتهامات گسترده فساد مواجه است مبنی بر افزایش ضریب امنیت شهرک نشینان یهودی و خاموش کردن شلیک موشک های گروه های مبارزفلسطینی ساماندهی امور اقتصادی اسراییلی ها از سوی دیگر باعث کاهش شدید اعتماد ملی به دولتمردان وتقلیل اتحاد بین شهروندان اسراییلی شده است که این مساله شکنندگی رژیم جعلی اسراییل را افزایش می دهد.

تاریخچه اشغال
گرچه رژیم صهیونیستی در 1327 تنها یک روز پس از خروج آخرین سرباز انگلیسی از فلسطین تشکیل شد اما این اقدام زمینه هاو ریشه هایی داشت که به گذشته هاو افکار نامقدس باز می گشت. زمینه سازی برای تشکیل این رژیم به نیم قرن قبل از روز اعلام تشکیل این رژیم یا روز نکبت باز می گردد.
پس از برپایی نخستین کنگره صهیونیسم در سال 1865 ش در شهر بال سویس و تصویب تشکیل دولت یهود در سرزمین فلسطین مهاجرت صهیونیست هابه این سرزمین تحت حمایت استعمارانگلیس توسط سازمان جهانی صهیونیسم آغاز گردید. چهار سال پس از این تاریخ سازمان جهانی صهیونیسم با هدف تسریع در روند مهاجرت یهودیان شرکتی تحت عنوان صندوق ملی یهود تشکیل داد تا برای سکنی گزیدن یهودیان مهاجر در فلسطین زمین بخرد. زمینهای خریداری شده توسط این صندوق به عنوان دارایی غیر قابل انتقال مردم یهود محسوب می شد. پس از پایان جنگ جهانی اول مهاجران یهودی به سمت فلسطین روانه شدند. در این تاریخ آژانس یهود برای هماهنگ سازی و تسریع در روند مهاجرت یهودیان تشکیل شد.
با روی کار آمدن هیتلر در آلمان نازیسم بهانه ای شد تا روند مهاجرت یهودیان به فلسطین شدت یابد به گونه ای که شمار یهودیان ساکن در فلسطین به بیش از 650000 نفر در سال 1327 رسید. در حالی که تنها 12 درصد از خاک اشغالی فلسطین در تصرف یهودیان بود. از این زمان به بعد باحمایت علنی استعمار انگلیس خشونت برنامه ریزی شده صهیونیسم با هدف فراری دادن فلسطینی ها واسکان یهودیان مهاجر آغاز گردید. جنبش عزالدین قسام در این دوران آغاز شد اما توسط انگلیسی ها سرکوب شد. در سال 1326 سازمان ملل که تازه توسط طرف های پیروز جنگ جهانی تشکیل شده بود وکاملا دراختیار آنان قرار داشت قطعنامه ای صادر کرد وسرزمین فلسطین را به دو بخش یهودی و فلسطینی تقسیم کرد. بلافاصله پس از صدور قطعنامه 181 کشتارهای خونین گروههای ترور صهیونیستی آغاز شد. از سال 1326 تا اردیبهشت 1327 چند کشتار وسیع از جمله بلده الشیخ سعسع الجلیل قطار قاهره حیفا دیر یاسین و ناصرالدین توسط گروههای ترور صهیونیستی هاگانا اشترون انجام گرفت که در این قتل عام ها هزاران فلسطینی اعم از مرد و زن و پیر و جوان کشته شدند و صدها هزار نفر از ساکنان بی پناه فلسطینی مجبور به رها کردن خانه و کاشانه خود شدند. تنها در کشتار دیریاسین که توسط دو گروه ایرگون و اشترون انجام شد 254 تن از افراد غیر نظامی کشته شدند. روز 15 می 1948 برابربا 26 اردیبهشت 1327 یعنی دقیقا یک روز بعد از پایان یافتن استعمارانگلیس برمنطقه و خروج سربازان انگلیسی ازخاک فلسطین رژیم صهیونیستی اعلام موجودیت کرد واز آن به بعد فلسطینیان این روز را « یوم النکبه یا روز نکبت » نامیدند.
... و سرانجام در چهاردهم ماه مه میلادی انگلستان استعمارگر از حضور خود در فلسطین چشم پوشید و همزمان با خروج کمیسر عالی انگلیس از فلسطین صهیونیست هابه سرکردگی دیوید بن گوریون موجویت رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی را با نام اسرائیل اعلام کردند و ساعت هابعداز این اقدام آمریکا و شوروی سابق این رژیم را به رسمیت شناختند و آژانس یهود نیز از قطعنامه 181 سازمان ملل متحد به عنوان سند شناسایی این رژیم نام برد.

ششصتمین سال اشغال
و امروز در سالروز شصتمین سال اشغال فلسطین و تاسیس رژیم صهیونیستی هستیم اما شاهدیم شصت سال ترور جنایت سرکوب نسل کشی توطئه غصب و اشغال انهدام خانه ها در سرزمین فلسطین بدست صهیونیست جنایتکار و علیرغم حمایت های ظالمانه آمریکا و برخی کشورهای غربی و نیز خیانت و سکوت برخی رهبران کشورهای عربی هنوز هم نتوانسته امنیت و آرامش رابرای صهیونیست ها به همراه داشته باشد. و اکنون جهان شاهد آن است که صهیونیست ها هر روز ناامیدتر می شوند و رژیمی که اساس خود را بر روی خون و ویرانه فلسطینی های مظلوم بنا نهاده در حال زوال و در سراشیبی سقوط است.
امروز رژیم صهیونیستی که در سال های اخیر بشدت دچار بحران هویت شده و روند معکوس مهاجرت را طی می کند در نظر دارد با برگزاری جشن هایی تحت عنوان جشن استقلال و دعوت کردن از سران جبهه کفر ضمن مشروعیت بخشی بین المللی به خود بحران هویت خود را در داخل این رژیم بویژه در میان کودکان صهیونیست تا حدودی رفع نماید. و در جبهه فلسطین نیز شاهدیم امیدواری نسبت به بازیابی حقوق خودبیش از گذشته شده و شصت سال مقاومت جهاد و شهادت و تغییر دراستراتژی نبرد با سنگ در مقابل سلاح های مرگبار به شلیک موشک های قسام در حال به بار نشستن است.
از آنجا که مقوله امنیت با هستی و بقای رژیم اشغالگر اسراییل مترادف است لذا تمام امکانات داخلی و خارجی اسراییل برای حفظ امنیت ملی بسیج شده و روند امنیت ملی و عوامل ذاتی آن پیوسته در حال تغییر تحول و ارتقا یافتن است. 3 تهدید امنیتی اسراییل را می توان در عنوان های زیر مورد بررسی قرار داد:

تهدیدات ناشی از عدم مشروعیت
بعد از گذشت 60 سال اسراییل به دلیل ماهیت اشغالگر خود همچنان از سوی اغلب کشورهای منطقه خاورمیانه مورد تحریم و عدم شناسایی می باشد و به همین دلیل یافتن هم پیمانان وفادار در منطقه در راس سیاست خارجی این رژیم قرار دارد. نزدیکی به ترکیه آذربایجان و قطر از جمله تلاش های اسراییل در سال های گذشته جهت نیل به این مقصود به شمار می رود حضور رجال سیاسی کشورهای مختلف در مراسم مربوط به شصتمین سالگرد رژیم صهیونیستی جز مهمترین دغدغه های دولتمردان این رژیم جعلی در حوزه مورد اشاره است.

تهدیدات ناشی از موقعیت ژئوپلتیک
امنیت ملی رژیم غاصب اسراییل تحت تاثیر منفی عامل جغرافیای سیاسی قرار گرفته است فقدان عمق استراتژیک قابل قبول برای اسراییل به عنوان یک آسیب پذیری استراتژیک مطرح است. قلمرو محدود اراضی اشغالی و انزوای جغرافیایی از دیگر مسایل ژئوپلیتیکی است که اسراییل همواره با آن مواجه بوده و استراتژی های انتقال جنگ به خارج از اراضی اشغالی و رفتارهای هجومی اسراییل پس از 60 سال به هیچ روی از بار تهدیدات مذکور نکاسته است. رژیم صهیونیستی در حالی به استقبال شصتمین سالگرد اشغال فلسطین می رود که سیاست های غاصبانه این رژیم در تصرف خاک همسایگانش همچنان ادامه داشته و موجب همجواری مداوم این رژیم با بحران شده است.
اسراییل شصتمین سالگرد اشغال فلسطین را با نگرانی شدید از ناحیه حملات موشکی قسام از نوار غزه و تهدید بزرگی به نام حزب الله در شمال کشور که بازخوردی از فشارهای نظامی و اقتصادی اسراییل به مرزهای همجوار است جشن خواهد گرفت و قطعا میهمانان دعوت شده به این مراسم نیز فقدان امنیت لازم در این کشور را مورد توجه قرار خواهند داد. سیاست های توسعه طلبانه اسراییل تنها متوجه همسایگانش نیست و تلاش این رژیم در خصوص جلوگیری از ایجاد یک دولت فلسطینی مستقل همواره رعب و وحشت از مقاومت فلسطینی را در میان شهروندان اسراییلی تقویت می کند. حوادثی که در حال حاضر در اسراییل جریان دارد موید متزلزل بودن امنیت ملی اسراییل در آستانه شصتمین سال اشغال اراضی فلسطینیان است.
شایان ذکر است از مولفه های دیگر ژئوپلیتیک می توان به کمبود منابع مشکل رودهای سطحی و منابع آشامیدنی اشاره کرد که سیاست های کسب منابع انرژی غیرنفتی مانند انرژی هسته ای تسلط بر بلندیهای جولان و تمامیت طلبی در حوزه منابع آبی دریاچه طبریه از نشانه های تلاش رژیم اشغالگر برای رفع مسایل ناشی از عوامل استراتژیک است.

تهدیدات ناشی ازمسایل جمعیتی
تمرکز جمعیتی در چند شهر خاص و کمی جمعیت نسبت به دشمنان منطقه ای عامل دیگری در تزلزل امنیت ملی اسراییل به شمار می رود. نزدیک به 80 درصد ساختار اقتصادی و جمعیتی اسراییل در سه شهر بیت المقدس حیفا و تل آویو قرار گرفته است که با توجه به حساسیت تلفات انسانی برای این رژیم در صورت تهاجم ضربه شدیدی به موجودیت اسراییل وارد خواهد آمد. اما مشکل بزرگتری که در این حوزه امنیت ملی اسراییل را تهدید می کند بافت ناهمگون همین جمعیت اندک است. صهیونیسم بین الملل که با شعار سرزمینی بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین فلسطین را اشغال کرد با توسل به ادعاهای تاریخی و داعیه تلفات انسانی یهود در جریان جنگ جهانی دوم به توجیه مهاجرت یهودیان به فلسطین و اشغال آن پرداخت.
و امروزه با گذشت 60 سال از اشغال فلسطین مسایل و پیامدهای ناشی از بافت ناهمگون فکری اجتماعی و اقتصادی اسراییل ـ که برخاسته از ماهیت مهاجرنشین جمعیت یهودی است ـ خود به عامل تهدیدآمیز جدیدی تبدیل شده که راهبردهای کابینه های پیشین برای مواجهه با آن تاکنون بی نتیجه بوده است.

جمع بندی
60 سال پیش بنیانگذاران رژیم صهیونیستی با متوسل شدن به بهانه هایی چون مظلومیت قوم یهود آوارگی از ارض موعود و پراکندگی چند هزار ساله این قوم اقدام به اشغال سرزمین فلسطین کردند و از همان ابتدا با وعده های مختلف مبنی بر ایجاد سرزمینی امن برای یهودیان درصدد انتقال یهودیان به فلسطین اشغالی برآمدند.. تمهیدات توسعه طلبانه فوق از زمان استقرار این رژیم در فلسطین تا به امروز همچنان ادامه دارد اما اسراییل امسال در حالی مراسم بزرگداشت شصتمین سالگرد تاسیس غیرقانونی خود را جشن می گیرد که نه تنها در تحقق وعده خود به شهروندان یهودی در خصوص ایجاد سرزمینی امن و آرام ناکام بوده بلکه به علت سیاستهای غاصبانه و توسعه طلبی ارضی این رژیم جوی از ترس و ناآرامی از داخل و خارج از مرزهای اشغالی برجامعه اسراییل حاکم شده است. در زمان حاضر شهروندان اسراییلی روزی را بدون هراس از ناحیه اقدامات تلافی جویانه مقاومت فلسطینی به اتمام نمی رسانند و این واقعیت برخلاف امنیتی است که دولتمردان اسراییل در آستانه شصتمین سالگرد اشغال فلسطین به استقبال آن می روند.