مبارزه جهانی با رژیم اشغالگر قدس

پس از پیروزی انقلاب مردم کشورهای اسلامی بویژه در خاورمیانه تحت تاثیر این انقلاب و افکار و اندیشه‌های بنیانگذار آن قرار گرفتند. امام خمینی (ره) در راستای تبیین ایده‌ صدور انقلاب، جهت‌گیری مشخصی را برای انقلاب تبیین نمودند که یکی از مهمترین شاخصه‌های آن «مبارزه با صهیونیسم جهانی و رژیم اشغالگر قدس» بود. ایران که پیش از انقلاب اسلامی یکی از کشورهای حافظ منافع رژیم صهیونیستی بود پس از پیروزی انقلاب، کانون مبارزه با آن رژیم گردید و این کشور قلب تپنده مقاومت اسلامی علیه اشغالگران فلسطین شد و پرچم مبارزه‌ای که سران کشورهای عربی با امضای پیمان کمپ دیوید به زمین گذارده بودند، امام با ابهت و شهامت تمام به دست گرفتند و به مبارزات ملت فلسطین هویت اسلامی بخشیدند(1). وقوع انقلاب اسلامى در سال 57 و جهت‏گیرى ضد صهیونیستی اش پدیده‏اى غیرمنتظره و نگران کننده براى اسرائیل بود. ایران در زمان شاه، بازار واردات انبوه کالاها و محصولات اسرائیلى بود که رونقى به اقتصاد اسرائیل مى‏بخشید و از آن سو با صادرات نفت ‏به آن جان مى‏داد و نفت ایران تبدیل به گلوله و سلاح مى‏شد و بر سینه فلسطینیان مى‏نشست. ایران تبدیل به پایگاهى براى اسرائیل شده بود و همین امر از دلایل دشمنى متقابل اسرائیل با انقلاب اسلامى ایران بود. امام خمینى(ره) مى فرمایند: «یکى از جهاتى که ما را در مقابل شاه قرار داده است کمک او به اسرائیل است. من همیشه در مطالبم گفته‏ام که شاه از همان اول که اسرائیل به وجود آمد با او همکارى کرده و وقتى که جنگ بین اسرائیل و مسلمانان به اوج خود رسیده بود، شاه همچنان نفت مسلمین را غصب کرده و به اسرائیل مى‏داد و این امر خود از عوامل مخالفت من با شاه بوده است»(2). با وقوع انقلاب اسلامى همه این روابط گسسته شد و سفارت اسرائیل در تهران تبدیل به سفارت فلسطین گردید.
امام اسرائیل را ساخته و پرداخته قدرتهای بزرگ دانسته و معتقد بود این رژیم پایگاه نظام استکبار است که در مرکز جهان اسلام احداث شده تا در خدمت تمامی طرح‌های مستکبران در چیره شدن بر کشورها و امت اسلام به کار گرفته شود. امام اسرائیل را غده سرطانی نامید و طبیعی است که غده سرطانی خود و بدن را فاسد می‌کند و به نقطه‌ معینی محدود نمی‌شود بلکه تا آنجایی که می‌تواند پیشروی می‌کند. امام معتقد بود که آرزوها و طمع‌کاریهای اسرائیل فراتر از نیل به فرات است و این توسعه‌طلبیهای اسرائیل همگام با قدرت‌طلبی، کنترل بر منطقه و غلبه بر آن بیشتر و بیشتر می‌گردد. به همین جهت است که امام خطر اسرائیل را به ثروتهای طبیعی و سرزمین محدود ندانسته و معتقد بودند اسرائیل تمامی ارزشهای انسانی، دینی و فرهنگی تمدن اسلامی را نیز تهدید می‌کند. بر اساس همین دیدگاه است که امام شیوه‌ عملکرد با اسرائیل را مشخص کرده و می‌فرماید: «اسرائیل باید از صحنه‌ روزگار محو شود»(3).
از دیدگاه امام مسئله‌ قدس تنها به فلسطینیان و اعراب محدود نمی‌شود بلکه مسئله‌ تمامی امت اسلامی است، مسئولیت ملتها، دولتها و دیگر طبقات جوامع اسلامی است و به همین دلیل است که بزرگترین روز را در بزرگترین ماه یعنی آخرین جمعه‌ ماه مبارک رمضان را برای آن انتخاب کرده و آن را روز جهانی قدس نامیده و فرموده: «این روز، روز فلسطین و روز اسلام است»(4). شهید دکتر فتحی شقاقی؛ دبیر کل جهاد اسلامی فلسطین، در خصوص تاثیر انقلاب ایران و بویژه نقش هدایتگرایانه‌ امام خمینی (ره) در بیداری ملت فلسطین چنین گفته است: «هیچ چیز به اندازه امام خمینی (ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دلهایشان زنده کند. با پیروزی انقلاب اسلامی، ما به خود آمدیم و دریافتیم که آمریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند. ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام می توانیم معجزه بسازیم و از این رو، ملت مجاهدمان در فلسطین، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را به دیده تقدیر می‌نگرد و امام خمینی (ره) را از رهبران جاوید تاریخ اسلام می داند»(5).
امام خمینى همواره بازگشت‏ به اسلام و متحد شدن را شرط نجات فلسطین و جلوگیرى از امیال توسعه طلبانه صهیونیسم دانسته‏ و همواره با تاکید بر اینکه مسئله اصلى اسرائیل نابود کردن اسلام است، خواستار کنار گذاشتن اختلافات از جمله اختلافات مذهبى بود. اگرچه اکثریت اعراب و مسلمانان ساکن فلسطین، پیروان مذاهب اهل سنت‏ بودند اما امام خمینى (ره) به عنوان یک فقیه و مرجع شیعه از هیچ گونه حمایتى نسبت ‏به آنان فروگذار نمى‏کرد. ایشان مسئله فلسطین را نه در چارچوب‏هاى تنگ دعواى شیعه و سنى که مربوط به کیان اسلام مى‏دانست و به همین رو، پیوسته شیعیان لبنان را در کمک به فلسطین تشویق مى‏نمود.
اندیشه‌های امام خمینی درباره‌ مبارزه با رژیم نامشروع اسرائیل، به قدری در تقویت روحیه‌ مبارزان فلسطینی تاثیرگذار بوده که رهبران رژیم صهیونیستی نیز پس از شکل‌گیری انتفاضه فلسطین به تاثیرپذیری فلسطینیان از انقلاب اسلامی ایران اعتراف کرده‌اند. در این خصوص هرتزوک رئیس جمهور وقت رژیم صهیونیستی طی نامه‌ای که در روزنامه نیویورک تایمز به چاپ رسید، نوشته بود: «تظاهر کنندگان فلسطینی مناطق اشغالی از طرفداران تفکر خمینی می‌باشند و هیچ ارتباطی به سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) ندارند. این جوانان می‌خواهند خیابانهای اسرائیل را به خیابانهای تهران و بیروت تبدیل کنند. اگر تظاهرات فلسطینیان با همان تفکرات قبلی بود، خطری در بر نداشت و علت شدت رژیم اسرائیل در مقابل آنها این است که قیام، تغییر ایدئولوژی داده و الهام بخش آن اسلام است»(6).

* پی‌نوشتها در دفتر روزنامه موجود است.