نگاه راهبردی به حقوق آوارگان فلسطینی
سازمان مرکزی آمار فلسطین طی گزارشی اعلام کرد جمعیت فلسطینیها در سراسر جهان 11 میلیون نفر است. این درحالی است که 63 سال پیش در روز تشکیل رژیم اشغالگر صهیونیستی، جمعیت فلسطینیها 4/1 میلیون نفر بوده است. همین گزارش تعداد فلسطینیهای ساکن نوار غزه و کرانه باختری را به تفکیک 5/1 و 4 میلیون نفر و جمعاً 5/5 میلیون نفر ذکر نموده و جمعیت یهودیان را 7/5 میلیون نفر تخمین زده است. این درحالی است که صهیونیستها اثرات وخیم جنگهای 33 روزه علیه لبنان و جنگ 22 روزه علیه غزه در مهاجرت منفی صهیونیستها و فرار آنها از فلسطین اشغالی را در کاستن از جمعیت واقعی یهودیان منظور نکردهاند.
برخی گزارشها نشان میدهد که طی سالهای اخیر، روند مهاجرت و "کوچ اجباری" به فلسطین اشغالی، بسیار کمتر از روند فرار صهیونیستها بخاطر ترس از جنگ و نومیدی از آینده رژیم صهیونیستی بوده است.
موسسه آمار فلسطین همچنین پیشبینی کرده است که طی 10 سال آینده، حتی در همین آمار ظاهری هم جمعیت ساکن فلسطین حداقل 4 درصد بیشتر از جمعیت یهودی خواهد بود، مشروط بر آنکه روند خروج صهیونیستها از فلسطین اشغالی و انصراف آنها از ماندن در اسرائیل، "صفر" در نظر گرفته شود، در غیر اینصورت باز هم رقم فلسطینیها به مراتب افزونتر خواهد شد.
اکنون بهتر میتوان درک نمود که چرا مقامات صهیونیستی تا این اندازه با طرح بازگشت فلسطینیها به خانه و کاشانه خود در فلسطین مخالفند. آنها میدانند که با تحقق بازگشت آنها، "اکثریت عددی" به طرز انکارناپذیری به نسبت 2 بر یک به نفع فلسطینیها خواهد شد و در عین حال طرحهای "آژانس یهود" برای کوچ اجباری صهیونیستها و تشویق یهودیان برای مهاجرت به فلسطین اشغالی، نقش بر آب میشود. در همین حال، حدود 5/5 میلیون فلسطینی در سایر کشورهای جهان زندگی میکنند و نسلهای جدید حتی در خارج از فلسطین متولد شدهاند و از دیدن سرزمین مادری خود محرومند.
آنچه در این میان اهمیت دارد اینست که پس از تحقق طرح آشتی ملی، محمود عباس و تشکیلات خودگردان از این فرصت برای تجدیدنظر در "تعهدات یکطرفه" به صهیونیستها بهره گیری کنند و طرحهای تحمیلی اشغالگران را خنثی و عقیم سازند. نباید از نظر دور داشت که در مذاکرات حاشیه اجلاس "آناپولیس"، بنیامین نتانیاهو سعی کرد سیاست رژیم صهیونیستی مبنی بر نفی "حق بازگشت فلسطینیها به شهرها و روستاهای خود را تحمیل نماید و مانع بازگشت 5/5 میلیون فلسطینی به سرزمین مادری شود.
جنبش "حماس" در بیانیهای به مناسبت شصت و سومین سالگرد تشکیل رژیم صهیونیستی ضمن اعلام وفاداری به آرمان فلسطین تصریح نمود: حق بازگشت مهاجرین فلسطینی به سرزمین خود که به اجبار از آن بیرون رانده شده اند، حق فردی و اجتماعی غیرقابل تصرف و انکار است و با مرور زمان ساقط نمیشود و هیچ مرجعی نیز نمیتواند آنرا لغو یا معاوضه کند. این نکته اشاره به طرحی دارد که سعی میکند حق بازگشت فلسطینیها را با پرداخت مبلغ ناچیزی به عنوان "غرامت"، خریداری و با پول معاوضه کند.
موضوع مهم دیگر به ناکامی صهیونیستها در اجرای طرحهای مهاجرت و اسکان یهودیان در سرزمینهای اشغالی مربوط است که تحت نظر "آژانس یهود" برای بیش از 95 سال به اجرا درآمده و عملاً بخاطر تفاوت نرخ زایش فلسطینیها و یهودیان، به طرحی ناکارآمد و بیهوده تبدیل گردیده است. علاوه بر این، آژانس یهود و رژیم صهیونیستی با تشویق یهودیان به زادوولد بیشتر و اعطای جوایزی برای ازدواج و توالد و تناسل بیشتر، سعی داشته "برتری جمعیتی" برای یهودیان تدارک نماید که آن طرح نیز شکست خورده است.
موضوع دیگر به تلاش صهیونیستها برای "تغییر بافت جمعیت" در سرزمینهای اشغالی مربوط میشود که با ایجاد حلقههای بسته، سعی بر این بوده است که یهودیان در فضاهای جداگانهای در شهرکهای صهیونیستی مستقر شوند تا اولاً از اختلاط آنها جلوگیری شود و تدابیر امنیتی، از یهودیان اشغالگر محافظت بیشتری شود و ثانیاً یهودیان با مشاهده جمعیت افزونتر فلسطینی احساس ترس و دلهره بخاطر کمبود جمعیت، نداشته باشند و به همین دلیل به مهاجرت منفی و بازگشت به زادگاه خود در غرب، روسیه و... دست نزنند.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که تقریباً تمامی نسل اول یهودیان مهاجر بخاطر عدم تطابق وضعیت عینی با شرایط ادعائی آژانس یهود، احساس کردهاند فریب خورده و اکثراً به زادگاه اولیه بازگشتهاند برای مهار همین "بحران جمعیتی"، آژانس یهود تصمیم به ایجاد شهرکهای صهیونیستی گرفت که اکثریت عددی یهودیان را درون یک حلقه بسته و داخل شهرکهای صهیونیستی ثابت کند!
انتشار آمار جمعیت فلسطینیها و برتری مطلق آنها از نظر جمعیتی در مقایسه با یهودیان به خوبی نشان میدهد سیاستهای صهیونیستی در مقیاس جهانی، حتی از دیدگاه "جمعیت شناسی" نیز ناکام و عقیم بوده است. امروز بهتر میتوان دریافت که اصرار بر حق بازگشت مهاجرین فلسطینی، چه معنی و مفهوم عظیم و عمیقی را بهمراه دارد و توطئههای صهیونیستی برای نادیده گرفتن این حق طبیعی و طرح معاوضه حقوق فلسطینیها با یک غرامت ناچیز، چه اهداف پلیدی را دنبال میکند و پذیرش آن چه خیانت بزرگی محسوب میشود.
موضوع حیاتی در مقطع کنونی، شتاب گرفتن فرار صهیونیستها از سرزمینهای اشغالی در پرتو تحولات اخیر منطقه است که ابرهای ناامیدی و بیاعتمادی به سران جنایتکار رژیم صهیونیستی را در سراسر فلسطین اشغالی در نزد یهودیان مهاجر پراکنده ساخته است. یهودیان مهاجر به امید واهی فریب خوردند و به سرزمینهای اشغالی کشانده شدند و امروز با احساس ناکامی و شکست، همچنان ترجیح میدهند به جائی بروند که امیدی برای زنده ماندن آنها وجود داشته باشد. این پدیده، عامل دیگری برای کاهش جمعیت صهیونیستها در سرزمینهای اشغالی فلسطین است که اتفاقاً هر روزه تشدید میگردد.