سلطه صهیونیسم بر رسانه ها و دستگاه قانونگذاری آمریکا

از چند دهه پیش و به طور خاص از جنگ 1967 اعراب و اسراییل، رابطه با اسراییل به مساله اساسی ایالات متحده در خاور میانه تبدیل شده و تاثیر بسزایی بر امنیت آن داشته است. تا به امروز لابی صهیونیست، چنان تأثیری بر سیاست خارجی ایالات متحده گذاشته است که هیچ لابی دیگری توان رقابت با آن را ندارد.
منظور از لابی صهیوینیستی مجموعه گروه ها، افراد و سازمان هایی هستند که فعالانه به طور مستقیم و غیرمستقیم سیاست های ایالات متحده را به نفع رژیم صهیونیستی جهت دهی می کنند. به طور مثال مهم ترین گروه همان آیپک است که به طور رسمی سیاست های دو طرف را سازماندهی می کند.
سازمان آیپک، قدرتمندترین و پر آوازه ترین سازمان های صهیونیستی است. مجله فورچن در سال 1997، نظرسجی ای را میان اعضای کنگره و کارمندان آن، درباره تأثیر گذارترین سازمان ها انجام داد. نتیجه نشان می داد که آیپاک در سطح ایالات متحده، دومین سازمان تأثیر گذار است. در سال 2005 نیز همین نتیجه تکرار شد.
تا به امروز لابی صهیونیستی توانسته است سیاستمداران این کشور را به این نکته اقناع کند که منافع هر دو یکی است. کمک های مالی آمریکا به رژیم اسراییل، از سال 1973 تاکنون فراتر از حجم تمام کمک مالی خارجی این کشور به همه کشورهای دیگر بوده است. همچنین تأثیر گروه فشار بر کنگره به اندازه ای است که اجازه هیچ گونه انتقادی را نسبت به سیاست اسراییل نمی دهد؛ حتی متن بسیاری نطق های اعضای کنگره را اعضای آیپاک می نویسند و به تدوین قوانین کمک می کنند.
بعد دیگر تأثیر این گروه، آرا و کمک های یهودیان است. با اینکه یهودیان یک درصد ساکنان ایالات متحده را تشکیل می دهند، کمک های مالی هنگفتی به نامزدهای حزبی می کنند. علاوه بر چنین کمک هایی، آمریکا سالانه به هر یک از ساکنان صهیونیست سرزمین های اشغالی پانصد دلار می پردازد که رژیم صهیونیستی آن را در جهتی مخالف با منافع ایالات متحده به کار می گیرد.
از راهبردهای اساسی لابی آیپک این است که به هیچ عنوان به مخالفان و منتقدان خود اجازه تصدی مناصب مهم در مؤسسات تصمیم سازی در زمینه روابط خارجی را نمی دهند. در دولت کلینتون کسانی که سیاست ایالات متحده را در خاور میانه تدوین می کردند، از حامیان اسراییل بودند؛ مانند مارتین اندیک که پیش تر نایب رییس آیپاک بود، یا دنیس راس (فرستاده آمریکا به خاور میانه) یا هارون میلر که دوره ای در فلسطین اشغالی زندگی می کرد؛ این افراد از نزدیک ترین مشاوران کلینتون در کمپ دیوید بوده اند.
همواره لابی صهیونیستی در تلاش است تا سیطره خود بر رسانه ها را بگستراند. اریک الترمان، روزنامه نگار آمریکایی، در اظهار نظری گفته است: 'حدود شصت روزنامه نگار و تحلیل گر برجسته را می شناسد که در حمایت از اسراییل، هیچ تردیدی به خود راه نمی دهند و تنها پنج روزنامه نگار هستند که جرأت انتقاد از اسراییل را دارند.'
شایان ذکر است که لابی صهیونیست، به یهودیان محدود نمی شود و از مسیحیان صهیونیست و نو محافظه کاران نیز عضوگیری کرده است. این لابی همانند هر لابی دیگری است؛ با این تفاوت که دو راهبرد متمایز دارد: اول اینکه فشاری مؤثر و فوق العاده بر مسئولان اجرایی دولت و کنگره وارد می آورد و دوم اینکه تلاش های طاقت فرسایی را برای مثبت نشان دادن چهره رژیم اسراییل در افکار عمومی از خود نشان می دهد.
به گزارش پرس تی وی، فیلیپ جرالدی مدیر اجرایی شورای صندوق منافع ملی آمریکا چندی پیش در اظهار نظری تاکید کرده است که 'لابی‌های اسراییلی مبالغ سنگینی را در انتخابات‌های آمریکا سرمایه‌گذاری می‌کنند تا افراد مدنظر این رژیم بر سر کار آیند.'
وی افزوده که 'اعضای این شورا همچنین بر این باورند که بسیاری از نمایندگان کنگره آمریکا نگرانند که در صورت جانبداری‌نکردن از رژیم اسراییل، به هنگام مبارزات انتخاباتی خود برای راه‌یافتن مجدد به کنگره، با اقدامات تلافی‌جویانه لابی اسراییل روبه‌رو شوند.'
جرالدی که از اعضای سابق سازمان جاسوسی آمریکا سیا در واحد مبارزه با تروریسم بوده است، اکنون این سوال را مطرح کرده که 'چرا سران واشنگتن باید به اسراییل کمک نقدی ارایه دهند در صورتی که تل‌آویو بیش از هر متحد دیگر امریکا علیه این کشور اقدامات جاسوسی انجام می‌دهد؟'
کارن کتسکی سرهنگ بازنشسته وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، گفته است: 'اسراییل براساس انگیزه‌های سیاسی امتیازات و کمک‌های ویژه‌ای را از آمریکا دریافت می‌کند. کتسکی تاکید کرده که 'مردم آمریکا می‌خواهند بدانند که پول مالیات آنان به کجا سرازیر می‌شود و علت این امر چیست؟'
به اعتقاد این سرهنگ بازنشسته آمریکایی، با توجه با بحران اقتصادی گسترده در آمریکا، سران این کشور با اتخاذ سیاست خارجی فعلی خود در خاورمیانه، بیش از هر زمان دیگری از منابع این منطقه سواستفاده می‌کنند.
بنیامین، از بنیانگذاران 'سازمان بین المللی حقوق بشر مبادلات جهانی' در مصاحبه با پرس تی وی گفت: 'آیپک با سازمان‌هایی در ارتباط است که به نمایندگان کنگره پول می‌دهند.' وی در ادامه افزود: 'بنابراین ما شاهد هستیم که کنگره از سیاست‌هایی حمایت می‌کند که در راستای منافع اسراییل هستند؛ نه منافع آمریکا.'
همچنین مارک دانکوف، سناتور سابق آمریکایی، اظهار داشت: 'قدرت لابی یهودی در آمریکا به قدری است که دولت آمریکا در دستان این لابی است.' وی معتقد است که 'جایگاه و تصویر آمریکا در جهان در حال حاضر جایگاهی بد است و قصور دولت آمریکا در انجام کار درست برای مردم فلسطین بعد از چندین دهه تراژدی، دلالت بر این خواهد داشت که جایگاه این کشور در جهان همچنان سقوط خواهد کرد.'
سناتور سابق آمریکایی در ادامه خاطر نشان کرده 'سیاست‌های آمریکا در خاورمیانه که از جانب رژیم اسراییل هدایت می‌شوند، از هر نظر در حال آسیب رساندن به آمریکا است.'
وی تصریح کرده 'آرتش امریکا بیش از اندازه گسترش پیدا کرده است و دلیل این امر این است که رژیم اسراییل سیاست‌های این کشور را هدایت می‌کند. '
مسلما هر تصمیمی که در آمریکا به خصوص در سیاست خارجی گرفته می شود باید به تایید لابی صهیونیستی برسد. به واقع به دلیل حضور و تاثیر گسترده این گروه در آمریکا حیات گروه ها، احزاب و شخصیت های سیاسی منوط به همراهی سیاست های ایشان با آیپک است.
موضع دولتمردان آمریکایی در مقابل پیشنهاد دولت فلسطین از طرف تشکیلات خود گردان فلسطین دومین آزمون حیاتی سیاسیون آمریکا بعد از بیداری اسلامی در سال جدید است. این پیشنهاد که به شدت وضعیت نابسامان رژیم اسراییل در منطقه را آشفته تر می کند، اتفاق مهم و تعیین کننده در سرنوشت رژیم اشغال گر این رژیم است. هر چند که بسیاری از کشورها با اعلام موضع مثبت، موافقت خود را با این طرح نشان داده اند، مقامات آمریکایی در موضعی موافق با سیاست های اسراییل، اعلام کرده اند که این طرح را وتو خواهند کرد. لذا وتوی احتمالی آمریکا خود نشانه دیگری از حمایت آشکار و بدون چون و چرای آمریکا از اسراییل خواهد بود.

منبع:
رسانه ها،لابی صهیونیست / دست پنهان سیاست خارجی آمریکا، جعفر هادی، 12 خرداد 1386، شماره 208