تنها با قلم انتفاضه می‌توان چهره استقلال را در فلسطین ترسیم کرد
در حالی که برگه‌های دفتر انتفاضه الاقصی یکی پس از دیگری ورق می‌‌خورد، ملت فلسطین نیز به عنوان جزیی از جهان اسلام و عرب از این انتفاضه مقدس که در واقع تداوم دفاع از سرزمین فلسطین و مقدسات مسلمانان و خنثی سازی طرح‌های شیطانی دشمن صهیونیستی برای یهودی سازی شهر قدس است، پشتیبانی می‌کند. بی‌گمان انتفاضه سال‌های 1929 ، 1935، 1936، 1939، 1988 و 1996 فلسطین مقدمه‌ای برای ظهور انتفاضه الاقصی بود ؛ انتفاضه‌ای که در پی ورود نامیمون شارون جنایتکار و باند تبهکار نظامی‌اش به حرم پاک الهی و مسجد مبارک الاقصی شعله ور شد. آری! این انتفاضه نتیجه تمامی جنبش‌های پیشین است و در واقع افتخاری همیشگی برای تمامی نسل‌های بعدی است.
نخستین جرقه‌های انتفاضه در تاریخ 28 سپتامبر سال 2000 و پس از ورود شارون و باند تبهکارش به حرم پاک الهی زده شد، البته دولت باراک در تحلیل خود از این انتفاضه دچار اشتباه شد. دولت وقت رژیم صهیونیستی گمان می کرد که انتفاضه یک حرکت زودگذر است و به سرعت رو به سکون می رود ؛ ولی وقتی این معادلات به هم خورد، صهیونیست‌ها در فوریه سال 2001 زمام امور را به دست یکی از جنایتکارترین چهره‌های تاریخ یعنی شارون سپردند. شارون نیز که ابتدا با شعار خاموش کردن شعله انتفاضه در صد روز روی کار آمده بود، وقتی که خود را در انجام این امر ناکام یافت، دست به کشتار بی‌رحمانه ملت مظلوم فلسطین و ویرانگری زد و برای اولین بار برای پاسخ دادن به چند قلوه سنگ از هواپیماهای "اف ـ 16" استفاده کرد.
انتفاضه سال 2000 با وجود تمامی جنایت‌هایی که شارون در یورش به روستاها، شهرها و مناطق مسکونی مرتکب شد، باز هم توانست واقعیت جدیدی را در سرزمین فلسطین بیافریند. آری! امروز دیگر انتفاضه به منظور تحقق آرمان‌های ملت فلسطین با تکیه بر شیوه واکنش متقابل، دیگر هیچ وقعی به بیانیه بالفور، وعده‌های بوش مبنی بر برپایی دولتی فلسطینی در سال 2005، وعده های کنگره آمریکا و دیگر نهادهای بین‌المللی نمی نهد و این وعده ها و پیمان ها را جز تکه‌پاره‌های کاغذ نمی داند.
انتفاضه تغییری بنیادین در معادلات قدرت که سال هایی مدید در اذهان نظامیان صهیونیست جای گرفته بود، پدید آورد. ضمن این که جنگ اکتبر نظریه "مرزهای امن اسرائیل" را بر هم زد ؛ نظریه ای که هنوز هم جای خود را در تفکر و خیال سرکردگان حکومت ائتلافی رژیم اشغالگر قدس حفظ کرده است. مقامات تل آویو تاکنون از ماجرای 6 اکتبر درس عبرت نگرفته و بلایی را که بر سر خط دفاعی "بارلیو" آمد، به فراموشی سپرده و در حال حاضر کار ساخت دیوار حائل را ادامه می‌دهد.
بدیهی است که رای دیوان لاهه درباره ساخت دیوار حائل جایگاه رژیم اشغالگر قدس را دچار تزلزل کرد و معرفی این دولت به عنوان یک نیروی اشغالگر که مشغول ساخت دیوار حائل در مناطق فلسطینی می باشد، پیامدهای قانونی سنگینی را برای صهیونیست ها به دنبال خواهد داشت.
با وجود پایداری و تداوم انتفاضه، ماشین جنگی شارون امروز با دست زدن به اقداماتی سرکوبگرانه علیه مقاومت ملی مردم فلسطین، به راه انداختن کشتارها و ارتکاب مجازات‌های دسته جمعی در حق مردم فلسطین تاکنون ددمنشانه ترین و تروریستی‌ترین اقدامات را به ثبت رسانده است ؛ اقدامات وحشیانه‌ای که در تاریخ دولت‌های صهیونیستی از "بن گوریون" تا "باراک" بی نظیر بوده است. در اثبات این مدعا کافی است بگوییم که شارون در جنگ خود بر ضد ملت فلسطین از به کارگیری هواپیماهای جنگی، تانک، زره پوش و کشنده‌ترین انواع بمب‌ها ابایی نداشت.
ملت فلسطین با انتفاضه خود که از خصایص آن تداوم، پایداری و فداکاری است و با خون شهدای خود چهره استقلال را در فلسطین ترسیم خواهد کرد و دیوار امنیتی رژیم صهیونیستی را خواهد شکافت.
ذکر این نکته ضروری است که اگر ایالات متحده آمریکا از ضعف و ناتوانی "اسرائیل" در رویارویی با انتفاضه مقدس مردم فلسطین آگاه بود، به هیچ وجه به خود اجازه نمی‌داد که تا این اندازه از این همپیمان استراتژیک خود حمایت کند، ضمن این که متوسل شدن شارون به طرح جداسازی یک جانبه تنها برای فرار از باتلاق غزه صورت می‌گیرد. از سوی دیگر، مردم فلسطین با مقاومت‌ها و مبارزات قهرمانانه خود شکافی عمیق در امنیت "اسرائیل" ایجاد کردند و ماشین جنگی رژیم صهیونیستی را با مشکل مواجه ساختند و شاید این مساله صهیونیست‌ها را بر آن داشت که جنایت‌های اخیر را در نوار غزه مرتکب شوند و به کشتار فلسطینیان بی‌گناه دست زنند.
با وجود تمامی مشکلات انتفاضه باز هم تداوم خواهد یافت.