سرب گداخته در کام اسرائیل

رژیم صهیونیستی در حالی پس از ۲۲ روز جنگ و جنایت بی سابقه در حمله به نوار غزه آتش بس یک‌جانبه اعلام کرد که تا پیش از این، از ادامه‌ی حملات تا نابودی کامل حماس دم می‌زد.
از نکات قابل توجهی که در موضع گیری‌های سران این رژیم به وضوح دیده می‌شد عدم جسارت در اعلام هدف یا اهدافی معین برای جنگ بود. برخی از سران اسرائیل در آغاز جنگ از نابودی کامل غزه و مقاومت در این منطقه دم می‌زند اما با ادامه‌ی مقاومت مردم غزه و ناتوانی نظامیان اسرائیلی مجبور به تغییر و کاهش دائمی اهداف شدند تا حدی که قصد خود را از جنگ کاهش حملات موشکی مقاومت اسلامی(حماس) اعلام کردند. اما در دستیابی به این هدف نیز ناکام ماندند چرا که تا آخرین روز جنگ نه تنها حملات موشکی حماس کاهش نیافت بلکه هر چه از جنگ می‌گذشت بر تعداد، برد و دقت موشک‌ها افزوده می‌شد.تا جایی که همزمان با سخنان اولمرت در پایان جنگ در حالی‌که او جنگ را جنگی موفقیت آمیز برای اسرائیل می‌نامید بخش‌هایی از سرزمین‌های اشغالی هدف موشک مبارزین مقاومت قرار می‌گرفت.
جنگ ۲۲ روزه در حالی پایان یافت که هیئت حاکمه اسرائیل در آغاز می‌پنداشتند که جنگی آسان و کوتاه مدت را پیش رو دارند مسئله‌ای که از سخنان نخست وزیر مستعفی این رژیم مبنی بر اینکه عملیات در غزه بیش از حد انتظار طول می‌کشد به روشنی پیداست. اسرائیلی ها حتی برنامه‌هایی برای ساخت کمپ اسرا و آوارگان نیز تدارک دیده بودند. حتی برخی منابع خبر دادند رژیم صهیونیستی قصد دارد با کوچاندن ساکنان غزه را به مناطق جنوبی این باریکه رانده و اسکان اسرائیلی‌های درجه‌ی دو بافت جمعیتی منطقه‌ را نیز به نفع خود تغییر دهد.
از سوی دیگر این رژیم در ابتدا این جنگ اعلام کردند که این جنگ را جنگی متفاوت با جنگ 33 روزه‌ی لبنان است چرا که تصور می‌کردند به توجه به حضور 38 ساله خود در غزه و منابع اطلاعاتی خود از نظر اطلاعت اشراف کاملی بر غزه و به ویژه حماس دارند. اما روند جنگ در این زمینه نیز شکست صهیونیست‌ها را رقم زد.
دولت اسرائیل قصد داشت با حمله به غزه و شکست مقاومت مردم و گروه‌های مبارز به بازسازی چهره خود بپردازد و شکست‌های پی‌در‌پی سالیان اخیر خود را در پس این پیروزی پنهان نماید. اسرائیل گمان می‌کرد که در این جهت با ضعیف‌ترین حلقه مقاومت منطقه یعنی حماس روبرو است؛ چرا که حماس نه مانند حزب‌الله لبنان در کشوری مستقل قرار دارد و نه از عقبه‌ی نظامی، استراتژیک و پشتیبانی بر‌خوردار است در ضمن با هماهنگی انجام شده با دولت نا‌مبارک مصر و بستن گذرگاه رفح تنها شریان حیاتی حماس را نیز قطع کرده‌ است؛ با این تمهیدات گمان می‌کرد که طی سه تا چهار روز مقاومت را در هم خواهد شکست.اما مقاومت بی نظیر مردم مقاوم غزه این گمان را نیز به یأس تبدیل کرد.
در طول 22 روز جنگ در غزه عرصه‌ی بین‌الملل شاهد ظهور فصل جدیدی از واکنش‌ مردم در اعتراض به جنایات وحشیانه‌ی رژیم صهیونیستی بود. اعتراضاتی که دامنه خود را به همه‌ی کشورها گسترش داد. امروز هیچ پرچمی در دنیا مانند پرچم اسرائیل در اهتزاز نیست و در مقابل هیچ پرچمی به عدد پرچم اسرائیل به آتش کشیده نمی‌شود. شکل گیری جبهه‌ای به این گسترده‌گی در طول تاریخ بی‌نظیر است و تا کنون چنین اجماعی در ضد اسرائیل وجود نداشته است؛ این مهم نوید تحولی عظیم را در آینده روابط بین‌الملل می‌دهد.
جنگ غزه بار دیگر نا‌کار آمدی مجامع بین‌المللی به خصوص سازمان ملل متحد را به منصه ظهور رساند و نشان داد این سازمان‌ تنها ابزاری در دست قدرت‌ها در جهت تحمیل اراده‌شان بر مردم سایر کشور‌ها هست. این وقایع بار دیگر مشروعیت این چنین سازمان‌هایی را در اذهان عمومی دنیا زیر سوال برد.
اما تاریکترین قسمت تراژدی غزه موضع گیری سران برخی کشور‌های عربی در همراهی و تشویق اسرائیل به نابودی مقاومت اسلامی است. در حالی که کودکان، زنان و غیر نظامیان در غزه زیر باران گلوله‌های ممنوعه‌ی اهدایی آمریکا می‌سوختند سران عربستان و مصر در دیدار‌های پیدا و پنهان، سران این رژیم را به ادامه حملات تا نابودی مقاومت ترغیب می‌کردند. اعتراضات مردمی در عربستان، مصر و اردن نشان داد که سران این کشورها بیش از اینکه نماینده‌ی مردم خود باشند در فکر حفظ پست و مقام و جلب رضایت آمریکا و اسرائیل هستند که این نشان از ایجاد شکاف بین ملت‌ها و دولت‌های عربی دارد.
روزنامه‌ی صهیونیستی یدیعوت آحارونوت به نقل از یکی از افسران عالی رتبه‌ی ارتش که از طراحان حمله به غزه نیز بوده است می‌نویسد:«آنچه در نوار غزه جریان داشت، بزرگترین عملیات نظامی تاریخ ارتش اسرائیل و بزرگترین شکست ارتش اسرائیل بود.»
همچنین روزنامه‌ی ها‌آرتص می‌نویسد: «عملیات سرب گداخته حماس را نابود نکرد ولی اثرات آن اسرائیل را نابود خواهد کرد.»
اسرائیل را باید بزرگ‌ترین بازنده‌ی جنگ ۲۲ روزه‌ی خواند. این شکست پس از ناکامی‌های سالیان اخیر میخی دیگر بر تابوت این رژیم غاصب کوبید و صهیونست‌ها که این عملیات را سرب گداخته نام نهاده بودند باید در انتظار اثرات سرب گداخته در کام خود باشند.