کالای مهم اسرائیل

اقدام این تروریست صهیونیست را تنها می توان یک فرصت دیگر نامید که برخی از صهیونیست ها در آن دروغ و نفاق و گمراه سازی دیگران را به نمایش گذاشتند و فرصتی برای جهانیان فراهم کرد تا دروغ و نفاق و گمراه سازی بزرگ ترین مدعیان مبارزه با تروریسم را که چیزی از این جنایت تروریستی از زبان آنان شنیده نشد، برای آنان آشکار شود.
هیأت های رسمی و حزبی اسرائیل در نمایشی جدید به شفا عمرو رفتند تا به خانواده های شهیدان تسلیت بگویند. اویر بنیس وزیر کشور، ایهود اولمرت و شیمون پرز معاونان نخست وزیر، یوسی بلن و بنیامین بن الیعازر از احزاب میرتز و کار و عامیر میرتز از اتحاد کارگران صهیونیست هستدروت ریاست این هیأت ها را بر عهده داشتند. همه آنها با محکوم کردن این اقدام تروریستی تلاش کردند این گونه وانمود کنند که آنچه نتان زاده مرتکب شد فقط یک اقدام فردی و شخصی بوده است و بس و آنان هیچ ارتباطی با این اقدام نداشته اند و به این ترتیب تلاش کردند که رژیم صهیونیستی را از این حادثه تبرئه کنند.
روزنامه های صهیونیستی نیز این جنایت تروریستی را محکوم کردند و از اینکه شاباک که از پیشینه این جنایتکار آگاه بود و ارتش رژیم صهیونیستی هم از فرارش آگاهی داشت، هیچ یک او را پیش از ارتکاب جنایت تعقیب و دستگیر نکردند، ابراز شگفتی کردند. برخی نیز احتمال دست داشتن سازمان امنیت رژیم صهیونیستی شاباک را در این داستان مطرح کردند و کار به تبادل اتهامات میان مسئولان شاباک و فرماندهان ارتش رژیم صهیونیستی رسید. به نظر می رسد که تبادل این اتهامات بخشی از سناریوی مرتبط با این جنایت باشد، زیرا فقط دو روز پیش از رخ دادن این جنایت وزیر سابق فرهنگ در رژیم صهیونیستی خانم شالومیت آلونی در یک گفت و گوی خبری اعلام کرده بود که همه اقدامات شهرک نشینان صهیونیست با هماهنگی شارون و کابینه اش انجام می گیرد.
جنایت در شفا عمرو یک حادثه گذرا نیست، زیرا اولا، نتان زاده اولین کسی نبود که به این چنین جنایتی دست می زد. پیش از او جنایتکارانی مانند نعوم فریدمان در سال 1997، باروخ گلدشتاین در سال 1994م و عامی بوبر در سال 1990میلادی در جنایت هایی مشابه با اندکی تفاوت در جزئیات حوادث، 38 فلسطینی را قتل عام کردند. ثانیا، نتان زاده در دولت عبری یک پدیده جدی تلقی نمی شود، چرا که پدیده ای که نتان زاده نماینده آن است در دولتی رخ می دهد که تروریست های بزرگ و جنایتکاران مهم آن که جنایت هایشان را همه جهانیان دیده اند، به بالاترین مقامات دولتی و مناصب حکومتی دست می یابند و در این میان مناخیم بگین، اسحاق شامیر و آریل شارون تنها چند نمونه از این قاعده است. مضاف بر آنکه این جنایتکار به صورت تصادفی در زمانی که تحریکات گسترده ای همزمان با اجرای طرح جدایی یکجانبه علیه فلسطینیان مطرح می شود، به چنین جنایت وحشیانه ای دست نزده است، زیرا تشویق علیه عرب ها از زمان شیرخوارگی در میان کودکان یهودی تا زمانی که آنان به بالاترین مقامات حکومتی مانند ریاست حکومت دست می یابند، ترویج می شود.
شارون پس از وقوع جنایت شفا عمرو مدعی شد که این جنایت را یک تروریست یهودی که به خون تشنه است، مرتکب شده است! تصادفا این یهودی تشنه به خون یک شهرک نشین و یک نظامی در ارتش اسرائیل بود و لابد شارون هم یکی از مهم ترین پدران معنوی او به شمار می آید. این جنایتکار پیش از فرارش از پادگان نظامی که در آن بود، مطلبی نوشته بود که پس از فرارش آن را در پادگان یافتند. در این مطلب آمده است که  یهودی یک یهودی دیگر را طرد نمی کند! این عبارت یکی از اظهارات مشهوری است که سران رژیم صهیونیستی به ویژه سیاستمداران و فرماندهان نظامی این رژیم از زمان دیوید بن گوریون گرفته تاکنون همیشه آن را تکرار کرده اند و در این میان شارون آن را از همه بیشتر تکرار کرده است! این مشابه همان عبارت است که صهیونیست ها شعار خود قرار داده اند و می گویند غیر یهودیان امین یهودیان نیستند.
عیدن نتان زاده یک پدیده اتفاقی و خارج از جامعه صهیونیستی در فلسطین اشغالی نیست. نتان زاده یکی از نمادهای اصلی معرفی این جامعه و ماهیت نژادپرست و تروریست و جنایتکار این جامعه است. آنچه او انجام داد یک اقدام شخصی نبود، بلکه او عضو یکی از آن بسیار سازمان هایی است که همه آنها تروریست و تندرو هستند و با حزب کار آغاز می شوند و تا حزب لیکود ادامه دارند و همه حزب هایی که در چپ و راست این دو حزب شکل گرفته اند نیز چنین ماهیتی دارند. در همین جا بی مناسبت نیست که بگوییم یک گروه تروریستی با نام گردان های شلهفیت گلعاد مسئولیت جنایت شفا عمرو را بر عهده گرفت. همین گروهک تروریستی در سال 2001 و پس از حادثه تیراندازی به یک خودرو و قتل یک شهروند فلسطینی در اراضی اشغالی 1948م. مسئولیت آن را بر عهده گرفته بود.
استفان دوجاریک سخنگوی دبیر کل سازمان ملل متحد با محکوم کردن جنایت شفا عمرو تعبیر بسیار خوبی درباره آن بکار برد. او گفت: این موضوع فقط به یک معضل بزرگ ارتباط ندارد، بلکه نمونه ای بی رحم از خطرات تعصبی است که حد و مرزی ندارد.
آری، جنایت نتان زاده در دقیق ترین تعبیر اقدامی است که از یک تعصب بی حد و مرز سرچشمه گرفته است. این تعصب هم چیزی نیست جز کالای نژادپرستی یهودی صهیونیستی و شاید هم اولین کالایی باشد که بتوان به صورت جدی نشان ساخت اسرائیل را بر آن نهاد.