نقش اطلاع رسانی به شیوه جاسوسان در دستگاه امنیتی اسراییل

در این باره، اسرائیل هسون، نائب رئیس پیشین شاباک بر این باور است که اگر کمک‌های جاسوسان نبود، هرگز برنامه‌های ارتش و دستگاه‌های اطلاعاتی اسراییل در هیچ کدام از کشورهای عربی به نتیجه نمی‌رسید.
این در حالی است که دستیابی به اطلاعات دقیق، می‌تواند میزان نیرو و هزینه‌ای را که ارتش عبری برای هدف قرار دادن مواضعی مشخص در جهان عرب صرف می‌کند، کاهش دهد؛ بنابراین، اطلاعاتی که از این راه در اختیار دولتمردان اسراییلی قرار می‌گیرد، به آنها کمک می‌کند تا در همان لحظه آغاز جنگ با کشورهای عربی ضربات مهلکی به طرف مقابل وارد آورند که این موضوع باعث می‌شود تا مدت زمان جنگ کوتاه شود و به دنبال آن، صهیونیست‌ها بتوانند هر چه سریعتر به زندگی طبیعی خود بازگردند؛ ضمن آنکه این مسأله، به وارد آمدن لطمه ای سنگین به روحیه ملت‌ها و مراکز تصمیم‌گیری عربی می‌انجامد و تمایل نظام‌ها و جنبش‌های مبارز عربی را برای تداوم جنگ با اسراییل کاهش می‌دهد.
اطلاعات امنیتی که در اختیار اسراییل قرار می‌گیرد، این اجازه را به او می‌دهد تا کار خود را با نیرو‌های محدودی ادامه دهد و تنها در صورت نیاز از نیروهای ذخیره بهره ببرد.
طراحان تفکر اطلاعاتی اسراییل بر این باورند که اطلاعات داده شده از سوی جاسوسان در مقایسه با اطلاعاتی که با فناوری‌های پیشرفته همچون دستگاه‌های شنود و تصویربرداری فراهم می‌آید، از قدرت و فراگیری برخوردار است تا جایی که آنها، همتایان آمریکایی خود را به خاطر اعتماد و تکیه فراوان بر فناوری‌های پیشرفته جهت جمع‌آوری اطلاعات به سخره می‌گیرند و شکست برنامه‌های نظامی آمریکا در عراق و افغانستان را به این موضوع نسبت می‌دهند.
همچنین تحقیقات انجام گرفته در غزه و لبنان، حکایت از آن دارد که دستگاه‌های اطلاعاتی اسراییل از جاسوسان خود، تنها برای دستیابی به اطلاعات استفاده نمی‌کنند، بلکه آنها مأموریت‌های گوناگونی دارند؛ از جمله نفوذ در مؤسسات مهم در کشورهای عربی و بهره‌گیزی از پتانسیل‌های موجود در این مؤسسات برای خدمت به منافع اسراییل.
در این باره، اعترافات شماری از افسران عالی‌رتبه دستگاه‌های امنیتی لبنان، نشان می‌دهد که جاسوسان در راستای نفوذ در محافل رهبری مقاومت اسلامی لبنان حرکت کردند و درصدد برآمدند، با جذب اعضای خانواده‌های رهبران حزب‌الله از طرح‌های مقاومت با خبر شوند و هر گونه برنامه‌ای را پیش از انجام، متوقف سازند؛ اعتراف برخی جاسوسان نشان می‌دهد که آنان در یورش‌های ارتش عبری به نوار غزه و نیز حمله به منازل مبارزان فلسطینی دست داشته‌اند تا جایی که شماری از آنها اعتراف کردند که با خنثی کردن مین‌هایی که مبارزان در مسیر حرکت ارتش اسراییل کار می‌گذاشتند، زمینه مناسب را برای حمله متجاوزان فراهم می‌ساختند؛ از بین بردن روحیه اعضای جنبش‌های مبارز فلسطینی و ایجاد تردید در وجود آنها، از جمله دیگر مأموریت‌های جاسوسی است.
بنابراین، هنگامی که مشخص می‌شود در بدنه این گروه‌ها و جنبش‌های مبارز، جاسوس و مزدوری بوده است، اعضا دچار نگرانی و تردید می‌شوند و اعتمادشان نسبت به دیگر اعضا از بین می‌رود و همین سبب می‌شود تا این جنبش‌ها، تدابیر امنیتی خود را افزایش دهند که البته این امر بر پویایی و فعالیت آنها تأثیر منفی می‌گذارد و در عین حال، پرده برداشته شدن از حجم نفوذ جاسوسان در گروه‌های مبارز، روحیه مردم را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و از اعتمادشان نسبت به مقاومت می‌کاهد.
تأمین اطلاعات لازم درباره نگرش‌ها و رویکردهای جوامع عربی در قبال مسائل امنیتی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و تقدیم آنها به اسراییل، روی دیگر این سکه است؛ در نظر تل‌آویو، آگاهی نسبت به این رویکردها و نگرش‌ها، عنصری مهم و اساسی برای شکل‌دهی به سیاست‌های عربی اسرائیل به شمار می‌رود. جاسوسان با پخش شایعات هدفمند، نقش اساسی در جنگ روانی اسراییل علیه ملت‌های منطقه بازی می‌کنند و در این باره باید افزود، تحقیقاتی که به همت گروه‌های مبارز و دستگاه‌های امنیتی فلسطینی انجام گرفته، بازگو کننده این مطلب است که جاسوسان، نقش مهمی در انتقال زمین‌های فلسطینیان به یهودیان ـ در کرانه باختری و قدس ـ دارند.
این افراد به دستور سازمان اطلاعات اسراییل، به سراغ فلسطینیانی که قصد فروش املاک و اراضی خود را دارند، می‌روند و پس از خرید، آنها را به یهودیان واگذار می‌کنند. این امر گویای این است که سازمان اطلاعات اسراییل تا اندازه بسیاری ابزارها و راهکارهای جذب جاسوس را متحول ساخته است تا اینکه با شرایط جدید نوار غزه همخوانی داشته باشد، زیرا هم‌اکنون امکان ارتباط مستقیم میان فلسطینیان و ارتش عبری ـ به ویژه پس از اجرای طرح جداسازی ـ نیست.
همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که سازمان‌های اطلاعاتی اسراییل از اینترنت و سایت‌های گوناگونی همچون فیس بوک، تویتر و ... برای جذب جاسوس استفاده می‌کنند و در این راستا از اطلاعاتی که کاربران اینترنتی فلسطینی از خود و دوستانشان می‌دهند، بهره می‌گیرند و ضمن تماس با آنها، شکارشان می‌کنند.
در این باره باید گفت که اساس کار صهیونیست‌ها در جذب و به خدمت گرفتن افراد تا حد بسیاری وابسته به شرایط سیاسی فلسطین دارد. برای نمونه، شاباک از حس انتقام جویی افرادی که از حاکمیت قانونی حماس بر نوار غزه متضرر شده‌اند، استفاده می‌کند و آنها را به دام خویش می‌کشد.
هر کدام از سازمان‌های اطلاعاتی اسراییل یعنی شاباک، موساد و سازمان اطلاعات نظامی به نام «امان»، مراکز پژوهشی ویژه خود را دارند که یکی از وظایف این مراکز، یافتن شیوه‌های مناسب برای در دام انداختن افراد است. اسراییل با خدمت گرفتن شمار زیادی از شهروندان عرب، اهدافی دارد که بخشی از آن نتیجه اقدامات نظامی صهیونیست‌ها و برخی دیگر نیز دستاورد فضای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موجود در جهان عرب است.
«شفتای شفیت»، رئیس پیشین سازمان موساد و راوی ایتان، فرمانده پیشین بخش جذب جاسوس در این سازمان و دیگر مسئولان پیشین دستگاه‌های امنیتی اسراییل بر این باورند که وجود نظام‌های دیکتاتوری در کشورهای عربی تا اندازه بسیاری، بستر مناسب برای تسهیل در امر جذب عناصر مزدور فراهم ساخته است.
«راوی ایتان» می‌گوید: مشارکت و همکاری نظام‌های مستبد جهان عرب، مرزی نمی‌شناسد. با وجود آنکه صهیونیست‌ها جاسوسانی را از سطوح گوناگون تحصیلاتی جذب کرده و به خدمت گرفته‌اند، با بررسی پرونده آنها مشخص می‌شود که رابطه معکوس میان سطح تحصیلات افراد و احتمال فریبشان از سوی صهیونیست‌هاست.
«یاکوف بیری» که وی نیز سابقا ریاست شاباک را بر عهده داشته است، می‌گوید: انگیزه‌های دینی جوانان فلسطینی، یکی از موانع جدی در راه جذب آنان برای انجام فعالیت‌های اطلاعاتی است. ضمنا اگر هم تلاش‌ها به نتیجه برسد، باز هم به زمان و نیروی بسیاری نیاز است؛ البته بماند که گاه نتایج نیز مشکوک است و امکان دارد، فرد به سود مقاومت کار کند!
اما با وجود همه کارهایی که اسراییل در میدان اطلاعاتی انجام می‌دهد، برنامه‌های این رژیم هرگز نمی‌‌تواند موفقیت نهایی برای دستگاه امنیتی‌ ـ اطلاعاتی تل‌آویو فراهم آورد.