جنگ شش روزه
اين جنگ كه سومين نبرد رژيم صهيونيستي عليه ارتش‌هاي عرب خاورميانه محسوب مي‌شد در شرائطي به وقوع پيوست كه دولتهاي عرب در اوج اختلافات سياسي خود با يكديگر به سر مي‌بردند و مبارزه با «ناصريسم» در بعضي كشورهاي عرب منطقه تا حد قابل توجهي ميان جمال عبدالناصر به عنوان فرمانده جبهه خط مقدم نبرد عليه رژيم صهيونيستي با ساير دولتهاي عرب فاصله ايجاد كرده بود. سياست ناصر قريب 10 سال پس از بحران كانال سوئز خودداري از درگيري نظامي با رژيم اشغالگر فلسطين بود. زيرا وي معتقد بود قبل از تحقق «وحدت عربي» نبايد با اسرائيل وارد جنگ شد.
اما در روز دهم ماه مه 1967 به مصر خبر رسيد كه اسرائيل قصد حمله به سوريه را دارد. ناصر پس از آنكه از صحت اين گزارش مطمئن شد، نيروهاي نظامي خود را در مرز اسرائيل به حال آماده باش در آورد. در پي اين اقدام روز 19 مه نيز نيروهاي كلاه آبي سازمان ملل كه در مرز مشترك دو كشور طي 10 سال پس از جنگ كانال سوئز مستقر بوده‌اند، به دستور اوتانت دبير كل اين سازمان فراخوانده شدند. روز 22 مه ناگهان خبرگزاريها گزارش دادند كه خليج عقبه و تنگه تيران به دستور جمال عبدالناصر به روي كشتيهاي اسرائيلي اعم از باربري، نفتي و يا جنگي بسته شده است .اين اقدام، اوضاع را به مراتب بحراني‌تر كرد و وقوع يك جنگ تمام عيار ميان مصر و رژيم صهيونيستي را حتمي ساخت. روز 31 مه نيز يك موافقت‌نامه دفاعي ميان اردن و مصر به امضا رسيد و به اين ترتيب رژيم شاه حسين نيز كه خود در داخل كشور خويش با «ناصريسم» در مبارزه به سر مي‌برد به پيمان نظامي دمشق و قاهره پيوست.
روز اول ژوئن 1967 كابينه صهيونيستها تشكيل جلسه داد و در پايان آنان ناگهان اعلام شد كه «موشه دايان» به وزارت جنگ اسرائيل منصوب گرديده است.
سرانجام ساعت 7 بامداد روز دوشنبه 5 ژوئن 1967 بمب‌افكن‌هاي رژيم صهيونيستي به فرودگاههاي سه كشور سوريه، اردن و مصر حمله بردند و تعداد قابل توجهي از هواپيماهاي نظامي اين سه كشور را منهدم كردند. صهيونيستها در اين حمله هوائي اكثر باندهاي پرواز را در اين سه كشور مورد حمله قرار دادند و آنها را غيرقابل استفاده ساختند. سپس با اطمينان از انهدام قدرت هوائي دولتهاي عرب، تهاجم زميني خود را به سه كشور مذكور آغاز كردند. صحراي سينا از مصر، جولان از سوريه و كرانه باختري رود اردن از جمله بخش شرقي بيت‌المقدس، در اين تهاجم به تصرف نيروهاي اسرائيلي درآمد.
در روز هفتم ژوئن سوريه و مصر با آتش‌بس اعلام شده از سوي سازمان ملل موافقت كردند و ناصر اعلام كرد كه قصد استعفا و كناره‌گيري از رياست جمهوري را دارد. روز هشتم ژوئن جنگ در صحراي سينا فروكش كرد اما در جبهه سوريه همچنان ادامه يافت. بنا به تقاضاي سوريه، شوراي امنيت سازمان ملل جلسه اضطراري براي خاتمه بخشيدن به جنگ تشكيل داد و آتش جنگ نهايتاً روز دهم ژوئن در همه جبهه‌ها خاموش شد. جمال عبدالناصر نيز بر اثر فشار توده‌هاي مردم كه مخالف استعفاي وي بودند، استعفاي خود را پس گرفت.
جنگ 6 روزه به موجب آمارهاي رسمي حدود 21 هزار نفر تلفات از طرفين بر جاي گذاشت.