عید در فلسطین رنگ و بوی دیگری دارد

پس از اقامه نماز عید، خطبه های نماز قرائت شد. در این خطبه ها مردم به جهاد و عشق به شهادت و تقویت صفوف در برابر دشمن صهیونیستی و پایبندی به فرامین الهی و وحدت ملی در سنگر مقاومت فرا خوانده شدند. در خطبه های نماز عید همچنین از مردم خواسته شد به اظهارات منادیان اندیشه های شکست خورده که منافع شخصی خود را بر حقوق قانونی ملت ترجیح می دهند و خود را بر منافع ملی فلسطینیان مقدم می شمارند، گوش ندهند. خطیب طرح موسوم به توافقنامه سوئیس (یا ژنو) بی ارزش و بی محتوا را به شدت محکوم کرد. او همچنین از ارائه کمکهای ارزشمند و گسترده ملت نیکوکار که به همت مؤسسه خیریه اسلامی جمع آوری شد تا در اختیار ایتام و بیوه زنان و نیازمندان قرار گیرد، قدردانی و تشکر کرد. او یادآور شد که این کمکها برای کنار زدن ابر سیاه فقر از آسمان زندگی تعداد زیادی از فلسطینیان بویژه در ایام عید فطر در بین آنان توزیع گردیده است. این کمکها در حالی جمع آوری شد که تشکیلات خودگردان در اقدامی زشت و غیر موجه اموال و حسابهای مؤسسات خیریه اسلامی را که در طول انتفاضه مبارک نقش اساسی در تقویت پایداری ملت فلسطین ایفا کرده اند، توقیف کرد. تأسف آور این است که تشکیلات خودگردان این جنایت را در پاسخ به درخواست دشمن صهیونیستی و گردن نهادن به دیکته های کینه توزانه آمریکای جنایتکار مرتکب شد تا به مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین لطمه بزند و محبوبیت مردمی جنبش اسلامی را که خود را وقف خدمت به آرمان و ملت فلسطین کرده است، محدود سازد.
هنگامی که نماز و خطبه های آن به پایان رسید، نمازگزاران با نشان دادن صحنه ای بسیار زیبایی از اخوت اسلامی یکدیگر را در آغوش گرفتند و عید و عبادت را به یکدیگر تبریک گفتند. پس از آن همگی به سوی خانه های شهیدان و مجروحان و اسیران به راه افتادند و با بازماندگان آنان دیدار کردند. حتی یکی از آنان هم به این فکر نیفتاد که دیدار با بستگان و نزدیکان خود را بر این کار مقدم شمارد! اینها نشانگر ادای دین به آن قهرمانانی است که جان و آزادی خود را فدای سرزمین و ملت فلسطین و دفاع از شرف و عزت امت اسلامی و دفاع از گذشته، حال و آینده این امت کرده اند.
نکته جالب دیگر آن است که هزاران جوان و نوجوان پس از آنکه نماز عید را اقامه کردند به خیابانها رفتند و با تبریک عید به عموم، شادمانی خود را از فرا رسیدن چنین روز مبارکی اعلام داشتند. بسیاری از این جوانان فرزندان شهدا بودند. در چهره آنان نشانی از اندوه و ناراحتی دیده نمی شد، انگار آنان پدرانشان را از دست نداده اند و در روز عید کمبود محبت احساس نمی کنند. این صحنه ها بسیار شگفت آور بود، اما کسی که روز تشییع پیکر شهدا را دیده باشد از این صحنه ها تعجب نخواهد کرد، زیرا فرزندان شهیدان در فلسطین از آنکه فرزند شهید هستند به خود می بالند و احساس عزت و افتخار می کنند. همین احساس برای از میان رفتن ناراحتیها که گاهی بر دلهای آنان چیره می شود، کافی است. علاوه بر آن فرزند شهید بودن، محبت و تجلیل عموم ملت را در پی دارد و این هم موجب می شود که هیچ یک از آنان تلخی یتیم بودن یا محرومیت را حس نکند.
ستمگری، کینه توزی و ظلمی که ملت مقاوم فلسطین را به محاصره درآورده، نتوانسته است از شادمانی و سرور فرزندان شهدا در روز عید بکاهد.
اقدامات تروریستی یهودیان و ریختن خود هزاران تن از فرزندان ملت فلسطین نتوانسته است، تبسمهای فرزندان قربانیان تروریسم یهودیان صهیونیست را از آنان بگیرد. این بدان سبب نیست که ما عاشق مرگ هستیم، چرا که ما در حالی که از مرگ در راه خداوند متعال نمی ترسیم، زندگی را نیز دوست داریم، اما چیزی هست که از شمشیر آخته برای نفس دشوارتر است؛ آری زندگی در ذلت بسیار سخت و جانفرساست، زیرا آزادگان فلسطینی به خود اجازه نمی دهند که اشغالگران صهیونیست با اشغال میهن و سیطره بر ملت، شرف و کرامتشان را از آنان بگیرند. از همین رو، ما احساس می کنیم این جهادی که آغاز کرده ایم تنها مهر شرفی است که بر پیشانی هر کودک، جوان، پیر و زن و مردی در فلسطین نقش بسته است. ما همچنین احساس می کنیم که فضل و رحمت خداوند ما را در آغوش خود گرفته و پروردگار مهربان از خزانه رحمت و محبت خویش بر ما منت نهاده است، زیرا که خود می فرماید، إن الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کأنهم بینان مرصوص(صف/4){خداوند کسانی را که در صفوف به هم پیوسته در راه او جهاد و مبارزه می کنند، دوست دارد} همچنین یقین داریم که مشقتها و مشکلاتی را که در این راه تحمل می کنیم تنها راه دستیابی به پیروزی و بازپس گیری حقوق ملی غصب شده ماست.
پس عجیب نیست که در فلسطین اشکها با هلهله و سرود شادمانی همراه شود. شگفت آور نیست که در اینجا احساس عزت بر احساس تلخی و درد غلبه کند. هر کس که شادمانی عموم مردم را در صبح روز عید ببیند، هیچ گاه به این فکر نمی افتد که اینها همان مردمی هستند که هر روز یک یا چند تن از بهترین فرزندان خود را در مراسمهای باشکوه تشییع می کنند و به خاک می سپارند. نمی تواند باور کند که در هر یک از خانه های ما رازی نهفته است که دلها را آزار می دهد. آری، در بسیاری از خانه ها مردان نان آور خانواده به شهادت رسیده و زن و فرزندانشان بیوه و یتیم مانده اند. هیچ خانه ای در فلسطین نیست که پدر، پسر یا برادر یا خواهر یا مادر به دست صهیونیستهای وحشی و جنایتکار به شهادت نرسیده یا اسیر زندانهای مخوف و سیاه چالهای اشغالگران غاصب صهیونیست نشده یا مجروح و معلول نگردیده باشد. آری، این همین معلولان روزی سالم به هرجایی که می خواستند می رفتند، اما کینه سیاه اشغالگران یا پای آنها را گرفته یا دستشان را قطع کرده یا چشمهایشان را کور کرده است. هزاران خانواده اکنون از یافتن لقمه نانی هم عاجز شده اند. کمتر خانه ای در فلسطین است که یهودیان جنایتکار و وحشی در فلسطین ده ها سال است که یک یا چند تن از عزیزانش را به تبعیدگاه های دور نفرستاده باشد.
آری، این وضع فلسطین است. هر خانه ای دردی دارد و هر گوشه ای از این سرزمین فاجعه یا مصیبتی به خود دیده است. اینها اقدامات صهیونیستهای یهودی شروری است که ملت ما را به زور اسلحه از سرزمینش بیرون کرده اند. فقط به این سبب که این ملت بی گناه ابزاری برای دفاع از خود و سرزمین خود نداشت. تروریستهای صهیونیست بدترین جنایتها را در حق این ملت مرتکب شدند و هزاران کودک و زن و پیر و جوان را قتل عام کردند. آنان چندین میلیون نفر از صاحبان این سرزمین را از میهنشان کوچاندند.
اینها تصاویر و صحنه های عید در فلسطین است. بهترین درودها بر ملت مقاومی که در وطن یا مرزهایش به جهاد مشغول است. درود و سلام بر ارواح شهیدان و اسیران قهرمان. درود فراوان بر مجروحان، و بهترین درودها بر میهن از دریا تا رود.