ریشه اعتراضات در رژیم صهیونیستی

در کشورهای عربی علت و انگیزه های زیادی برای تغییر ساختار سیاسی وجود دارد اما علت و انگیزه تظاهرات شهرک نشینان صهیونیست، فقر و فاصله طبقاتی شدید در جامعه صهیونیستی است. آنها مورد استثمار واقع می شوند و اوضاع معیشتی بسیار سختی دارند. به همین دلیل مشاهده می شود که تظاهرکنندگان خواستار برقراری عدالت اجتماعی هستند. به روشنی می توان گفت این تبعیض محدود به فقرا و اغنیا و مسئولان و غیرمسئولان نمی شود.
حاکمیتی که رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی پیاده کرده، یک نوع حاکمیتی خاص و محکوم به اراده نظامیان است. در این رژیم، دموکراسی به معنای واقعی و مردمی آن وجود ندارد بلکه یک نوع دموکراسی نظامی! است. شهرک نشینان خواست هایی مانند تحقق عدالت اجتماعی دارند و این موضوعی است که تل آویو تاکنون به آن توجه نکرده است. واقعیت آن است که رژیم صهیونیستی در مناطق تحت حاکمیت خود به شدت اعمال تبعیض می کند. این تبعیض فقط به فلسطینیان محدود نمی شود و یهودیان را نیز دربرمی گیرد. تبعیض میان یهودیان "اشکنازی" و "سفاردی" است. یهودیانی که از غرب به فلسطین اشغالی آمده اند، اشکنازی نامیده می شوند و بیشتر پست های دولتی و نظامی دراختیار آنهاست و از سوی صهیونیست های مقیم آمریکا که از سرمایه های هنگفتی برخوردارند، مورد حمایت قرار می گیرند. رفتار اشکنازی ها با یهودیان سفاردی یا شرقی بر اساس نژاد، غنی و فقیر و حاکم و محکوم است. آنان بر همین اساس یهودیان سفاردی را تحقیر می کنند و اجازه نمی دهند مسئولیت های بالا را در رژیم صهیونیستی داشته باشند. همین موضوع موجب شاکی شدن یهودیان سفاردی و ناخرسندی و احساس حقارت آنها شده است.
شاید در نگاه اول اینگونه به نظر آید که این یهودیان مورد تبعیض می توانند از ناآرامی های کنونی در فلسطین اشغالی استفاده کرده و آن را به سود خود تمام کنند اما تل آویو همواره این نکته را به ذهن جامعه صهیونیستی تزریق کرده که عده ای اعم از عرب یا غیر عرب تلاش می کنند قوم یهود را از بین ببرند و یهودیان همیشه در معرض خطر قرار دارند و لذا شهرک نشینان باید با یکدیگر در برابر این تهدیدات متحد باشند.
البته باید اذعان کرد که رژیم صهیونیستی در حال فروپاشی است و تنها چیزی که تاکنون این رژیم را سرپا نگه داشته، ایجاد رعب و وحشت است. شاید به همین دلیل است که شهرک نشینان نیز به رغم همه مشکلات اجتماعی و معیشتی که با آن مواجه هستند و حتی به رغم اعتراضات کنونی آنها، بر یک نکته اتفاق نظر دارند و آن حفظ اسراییل در برابر تهدیدات اعراب است. از نظر آنان موجودیت رژیم صهیونیستی باید به هر قیمت حفظ شود و درگیری ها صرفا به درگیری با دولت محدود بوده و حداکثر به تغییر دولت خواهد انجامید نه تغییر رژیم. در هر حال باید منتظر ماند و دید آیا اعتراضات کنونی به سقوط دولت نتانیاهو خواهد انجامید یا دولت مجبور به تمکین در برابر خواست معترضان خواهد شد؟