اسرائیل ، جایی برای زندگی نیست

اسرائیلی ها مدعی اند نسبت میان افراد تحصیلکرده به سایر اقشار جامعه در سرزمین های تحت تسلط آنان بیش از دیگر کشورهاست.
این ادعا عمدتا توسط رسانه های تحت مالکیت صهیونیست ها مطرح شده است اما آماری که اخیرا از مهاجرت معکوس اقشار تحصیلکرده یهودی از اسرائیل سخن می گویند نشان می دهد ادعای دولت اسرائیل و رسانه های صهیونیستی چندان پایه ای ندارد.
گزارش پیش رو که توسط لوسی اش از پژوهشگران «بی بی سی» ( 12 دسامبر 2004) تهیه شده است روند مهاجرت معکوس از اسرائیل را نشان می دهد.
در بین مهاجرانی که در اسرائیل زندگی می کنند، روس ها بزرگترین گروه مهاجر این کشور را تشکیل می دهند. از سال 1990 تاکنون یک میلیون روسی به اسرائیل مهاجرت کرده اند؛ اما مشکل یافتن کاری مناسب و فضای متشنج اسرائیل موجب گردیده که بسیاری از این افراد به روسیه بازگردند.
ایرنا، طراح لباس است و در تل آویو اقامت دارد. او درحالی که عکس هایی از کارهای خود را به ما نشان می دهد، می گوید: «این لباس ها را من طراحی کرده ام اما در اینجا کسی برای مهارت های حرفه ای شما ارزشی قائل نیست.
اسرائیلی ها با دیده تحقیر به ما می نگرند؛ آنها فکر می کنند روس ها به اینجا آمده اند تا فقط خانه های آنها را تمیز کنند، از سالمندان مراقبت کنند یا خیابان های آنها را جارو بکشند.»
این روزها ایرنا برای امرار معاش خود لباس رفو می کند، در حالی که زمانی در کاخ فرهنگی شهر سوچی ، سمت طراح اصلی را برعهده داشت.
سقوط بهای روبل در سال 1998، اوضاع اقتصادی را به شدت تحت تاثیر قرار داد، از این رو ایرنا و 16تن از اعضای خانواده اش مجبور شدند به اسرائیل بروند. در حال حاضر 12تن از آنها، ازجمله همسرش به روسیه بازگشته اند. اکنون همسر ایرنا موفق شده دومین رستوران خود را در شهر سوچی باز کند.
در مقایسه ، اسرائیل با مشکل بیکاری و اقتصاد راکد روبه رو است. ایرنا از یک سو از حملات بمبگذاری های انتحاری در وحشت است و از سوی دیگر، نگران پسرش است که در ارتش خدمت می کند.
او تصمیم دارد به محض تمام شدن خدمت سربازی پسرش به روسیه بازگردد. او می گوید: «نمی دانم چرا دولت (اسرائیل) ما را تشویق به مهاجرت از محل سکونتمان می کند.
آنها به ما وعده آینده ای روشن را می دهند در حالی که زندگی در اینجا بسیار سخت است ، آنها می بایست حقیقت را به ما می گفتند و ما را از وضعیت زندگی در اینجا آگاه می کردند.»
ویتا مارتینوا، روزنامه نگار هفته نامه روسی زبان «ناواستی ندلی» می گوید: «روس ها رفاه و زندگی بهتری می خواهند؛ آنها پول ، ماشین و کار بهتر می خواهند. اکنون آنها دریافته اند که در کشور روسیه موقعیت های بهتری به آنها پیشنهاد می شود.»
نتیجه تحقیقات اخیر نشان می دهد که بین سالهای 2001 و 2003، حداقل 50هزار روسی از اسرائیل بازگشته اند. طبق اظهارات الیزر فلدمن ، یک جامعه شناس ساکن تل آویو، روس هایی که از اسرائیل به روسیه و اتحاد شوروی سابق بازگشته اند را می توان به 3 گروه مشخص تقسیم کرد.
در گروه اول ، افرادی مانند ایرنا هستند که انتظارات بسیار زیادی داشتند اما مایوس و سرخورده شده اند. اگرچه آنها اینقدر خوش شانس بوده اند که بیکار نباشند اما هزینه های بالای زندگی در اسرائیل آنها را به ستوه آورده و به خاطر داشتن محیط امن تر و زندگی بهتر و ارزانتر به زادگاه خود یا یکی از جمهوری های شوروی سابق بازمی گردند.
به گفته فلدمن ، گروه دوم آن دسته از افرادی هستند که اسرائیل را سکوی پیشرفتی برای رفتن به کشور دیگر می دیدند اما نه تنها اجازه رفتن به امریکا، کانادا یا دیگر کشورهای اروپایی به آنها داده نشد بلکه حتی دیگر نتوانستند خود را با نحوه زندگی در آنجا وفق دهند؛ در نتیجه راهی جز بازگشت به وطن نمی یابند.
ساشا دانیلو که زندگی موفقی در اسرائیل داشته به گروه سوم تعلق دارد. دانیلو 18ساله بود که از سنت پترزبورگ به اسرائیل آمد و چیزی جز یک گیتار و کیف دستی کوچک به همراه نداشت.
شب ها در فرودگاه ، باربری می کرد و در طول روز درس می خواند؛ 7سال بعد او صاحب موسسه مشاوران با تکنولوژی پیشرفته بود. در حال حاضر، دانیلو دفتر خود را در تل آویو بسته است تا تعطیلات خود را در نوووسیبیرسک بگذراند.
ساشا، سیبری را به عنوان استراتژی خروج خود از بحران اقتصادی اسرائیل در نظر دارد. او معتقد است در آنجا امکان ترقی وجود دارد و امیدوار است که بتواند تکنولوژی اسرائیل را در مراکز تجاری آنجا بفروشد. او قصد دارد پل ارتباطی بین 2 کشور شده و کار خود را توسعه دهد.

ساشا متعلق به نسل جدیدی از روس هاست که به زبان اسرائیلی صحبت می کنند، با مهارت فنی و رموز کاری غربی ها آشنا هستند و دیدگاهی جهانی دارند؛ توانایی هایی که در سراسر شوروی سابق متقاضیان زیادی دارد. آنتون ناسیک ، نمونه دیگری از این نسل است که به طریقی باعث رشد و ترقی تجارت اسرائیل بوده است اما او در سال 1996از اسرائیل فرار کرده و به مسکو بازمی گردد و به فعالیت در پایگاه های اینترنتی مشغول می شود.
در روسیه بیش از 14 میلیون نفر از اینترنت استفاده می کنند در حالی که این تعداد در اسرائیل ، تنها 2/2میلیون نفر است. یوری اشترن ، یکی از 12 عضو روسی در پارلمان اسرائیل ، معتقد است از آنجایی که روس ها تحت نمایندگی بخش دولتی اسرائیل هستند چنین مشکلاتی دارند.
اشترن در نظر دارد قانون تبعیض منصفانه را به مجلس پیشنهاد کند تا روس ها فرصت بیشتری را جهت رسیدن به مشاغل رده بالا داشته باشند. او می گوید: «من عمیقا از روند چنین مهاجرت هایی متاسفم ، بدین صورت ما تیزهوش ترین افرادمان را از دست می دهیم.»
هنوز هم افرادی از اتحاد شوروی سابق به اسرائیل می آیند اما آنها در مقایسه با افراد تحصیلکرده ای که در حال ترک کشور هستند از تحصیلات بالایی برخوردار نیستند.
علاوه براین براساس قانون مذهبی ، تنها یک سوم از موج اخیر مهاجران ، یهودی هستند. طبق «قانون بازگشت» کسانی که اجداد یهودی دارند می توانند متقاضی تابعیت اسرائیل باشند. مساله ای که باعث نگرانی برخی گردیده این است که آژانس های یهودی اقدام به استخدام پیگیرانه و مصرانه افراد کرده اند تا از این طریق ، مهاجران را به اسرائیل بازگردانند ولی چنین حرکتی موجب ترغیب افرادی خلافکار و تبهکار به مهاجرت شده است.
زلمان گیلیچنسکی که در اورشلیم معلم است ، ادعا می کند در بین افرادی که تشویق شده اند به اسرائیل بیایند کسانی هستند که اجداد بسیار دور یهودی دارند و حتی در بین آنها، مهاجران سامی ستیز نیز وجود دارد.
گیلیچنسکی مدارکی در دست دارد که نشان می دهد بیش از 500 مورد درگیری و اقدام سامی ستیزی در طی سال گذشته روی داده و او برای کنترل آنها یک شبکه اینترنتی راه اندازی کرده است.
این درگیری ها شامل نوشتن شعار و کشیدن علامت مخصوص حزب نازی بر روی دیوار کنیسه ها و همچنین خشونت های کلامی و فیزیکی است.
گیلیچنسکی معتقد است تنها راه متوقف کردن این حملات ، تغییر سیاست مهاجرت است : «من مشکلی با آمدن افراد غیریهودی به اینجا ندارم اما نمی دانم چرا ما افرادی را به کشور وارد می کنیم که در نهان از ما متنفرند.
مهاجرانی که در آینده وارد کشور می شوند باید ثابت کنند که با تاریخ ما آشنایی دارند و به آداب و رسوم و عرف ما احترام می گذارند؛ اما دولت همه سعی خود را می کند تا این مسائل را لاپوشانی کند و مخفی نگه دارد چرا که این درگیری ها، وجهه عمومی اسرائیل را خدشه دار می کنند.»
با این وجود وزیر دادگستری اسرائیل ، تحقیقی جنایی را در مورد یک پایگاه اینترنتی آغاز کرد که خود را انجمن اسرائیلی سفید نام نهاده بود.
این جریان بعد از پدیدار شدن عکس هایی صورت گرفت که در آنها شخصی در یونیفورم نظامی اسرائیلی دست خود را به نشان سلام نظامی «های هیتلر» بالا برده بود؛ اما از آن به بعد، پایگاه های اینترنتی روسی زبان دیگری نیز با همین مضامین دیده شده اند.
یوری اشترن اذعان می دارد تنها تعداد معدودی از روس ها در درگیری ها دست دارند. این جریان واقعا یک یهودی ستیزی آگاهانه و هدفمند نیست ؛ این افراد تنها یک تعداد نوجوان از طبقه پایین جامعه اند که دست به یک بازی احمقانه زده اند.