بار دیگر انتفاضه

طی چند روز اخیر ، همزمان با تشدید تهدید صهیونیست های افراطی در حمله به مسجدالاقصی ، بیش از 20 هزار فلسطینی برای حمایت از نخستین قبله مسلمانان در این مکان مقدس حضور یافتند و ضمن ارسال پیام به مردم فلسطین و ملتهای عرب و مسلمان ، در آستانه شروع انتفاضه سوم ، آنان را به حمایت از قدس شریف و مسجدالاقصی فرا خواندند ؛ همزمانی سفر آریل شارون (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) به امریکا نیز بی ارتباط با از سرگیری تهدیدات جدید یهودیان افراطی علیه مسجدالاقصی نیست.
با توجه به نکات فوق الذکر به نظر می رسد ، این سناریو به عنوان یک اهرم فشار از سوی رژیم صهیونیستی در مذاکره با مقامات امریکایی طراحی شده است. تهدید صهیونیست های افراطی در تعرض به مسجدالاقصی واکنش های تندی در میان محافل اسلامی ، دولت ها و ملتهای مسلمان جهان برانگیخته است ؛ گستردگی اعتراضات مسلمانان جهان در محکومیت تعرض به قبله اول مسلمانان نشان می دهد که مسجدالاقصی ، نه تنها متعلق به ملت فلسطین بلکه به تمام مسلمانان جهان تعلق دارد و بی حرمتی به این مکان مقدس ، موضوعی نیست که صرفا بتوان آن را در روابط دولتها پیگیری کرد، بلکه ملل مسلمان جهان ، تکرار دوباره بی حرمتی رژیم صهیونیستی و گروههای افراطی این رژیم را تحمل نخواهند کرد. (نظیر فجایعی که در سال 1967 پس از به آتش کشیده شدن این مکان مقدس به وجود آمد.)
همچنین تهدید دوباره صهیونیست های افراطی و حمایت سردمداران آنها در دولت اسرائیل ، هشداری به دولتها و کشورهای عربی مسلمان برای تجدیدنظر در روابطشان با رژیم صهیونیستی به شمار می آید و این مساله نشاندهنده آن است که هر گونه بی تحرکی کشورهای عربی در برابر جنایات صهیونیستی در سرزمین های اشغالی ، گروههای افراطی و تندروی اسرائیلی را در افزایش تلاشهای خصمانه شان در اراضی فلسطین ، جری تر خواهد کرد و بدین سبب انتظار می رود که به موازات تلاش دولتهای عربی و مسلمان منطقه ، سازمان کنفرانس اسلامی نیز که در سال 1969 پس از به آتش کشیده شدن مسجدالاقصی شکل گرفت ، تحرک جدی تری را برای مقابله با افراطی گری این رژیم از خود نشان دهد و به انعکاس اهداف و اقدامات رژیم صهیونیستی برای تغییر هویت اسلامی قدس شریف -که البته از چند سال پیش و با حمایت دولت امریکا شروع شده است -بپردازد.
آریل شارون ، طی دوران نخست وزیری خود 14بار به امریکا سفر کرده است. او طی سفر اخیر خود به امریکا تلاش می کند با استفاده از نفوذ لابی یهودی در امریکا ، در فضای نسبتا مناسبی که این روزها درخصوص پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران به وجود آمده است ، به نوعی اخلال ایجاد کند.گرچه با توجه به کوشش جدی در مذاکرات ایران و اروپا برای دستیابی به نتایج مشخص ، بعید به نظر می رسد که نخست وزیر اسرائیل در انجام ماموریت خود، موفق شود؛ بویژه آن که در این صورت ، استقلال عمل طرفهای اروپایی نیز زیر سوال خواهد رفت.
چنان که از شواهد پیداست ، شارون طی این سفر ، اهداف زیر را دنبال می کند: الف رکود در مذاکرات و نقض آتش بس بین گروههای فلسطینی و رژیم صهیونیستی و توجیه شکست های خود ب متقاعد کردن امریکا در اجرای مرحله دوم نقشه راه در ازای طرح عقب نشینی از غزه ، تکمیل دیوار حایل و گسترش سیاست شهرک سازی در کرانه باختری الف نقض آتش بس میان گروههای مبارز فلسطینی و ارتش اسرائیل ، از زمان شکست مذاکرات کمپ دیوید در سال 2000 و انتفاضه دوم با شهادت بیش از 3 هزار و 300 فلسطینی و کشته شدن بالغ بر 1000 اسرائیلی ، اکنون وارد پنجمین سال خود می شود.
اوایل تابستان سال گذشته نیز ارتش اسرائیل حدود 43 فلسطینی را که بیشتر آنها غیرنظامی بودند به شهادت رساند و حدود 277 خانه را ظرف 3 هفته با خاک یکسان کرد و به این ترتیب ، نزدیک به 3 هزار و 500 فلسطینی بی خانمان شدند. همچنین از زمان انتفاضه دوم ، نزدیک به 5هزار فلسطینی در «رفح» ، سرپناه خود را از دست داده اند و در سرتاسر سرزمین فلسطین ، نیروهای امنیتی اسرائیل به ویران کردن خانه های افراد مظنون و همچنین رزمنده های شناخته شده می پردازند. در همین راستا، گفتنی است که برخی از ساکنان شهرکهای یهودی نشین در اواخر دهه 1940 که بسیاری از آنها ملیت امریکایی اسرائیلی دارند ، معتقدند که خداوند ، مناطقی را که اکنون در نوار غزه است به هواداران مذهب یهود هدیه کرده است و خروج از آنها ، چه به دستور دولت و چه به طور داوطلبانه ، مخالف مذهب و دستور الهی است.
صهیونیست های افراطی در حمله به مسجدالاقصی بر یک ادعای تاریخی استناد می کنند ؛ براساس پروتکل های 24 گانه صهیونیستی ، هیکل (معبد) حضرت سلیمان در محوطه مسجدالاقصی مدفون شده است.صهیونیست ها طی سالهای اخیر ، بارها در جهت یافتن این معبد به حفاری و کاوش پرداخته اند ، اما تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر اثبات نظر آنها بدست نیامده است. آخرین هجوم صهیونیست ها به مسجدالاقصی که سرآغاز انتفاضه مسجدالاقصی نام گرفت همزمان با ورود آریل شارون (6 مهر 1379)به این مکان مقدس بوده است. ورود توطئه انگیز و برنامه ریزی شده شارون به مسجدالاقصی ، حرکتی حساب شده برای متوقف کردن تمامی توافق ها و پیمان های امضا شده میان دولت اسرائیل با تشکیلات خود گردان (و عرفات) بود. شارون پس از ورود به شبستان مسجدالاقصی ، این مکان مقدس را متعلق به یهودیان خواند و تاکید کرد تحت هیچ شرایطی به فلسطینیان بازگردانده نخواهد شد. این حرکت و اظهارات وهن انگیز شارون ، مقدمه یک قیام خونین از سوی مردم فلسطین شد.
این درگیری ها از مسجدالاقصی آغاز شد و به سایر بخشهای شهر بیت المقدس و سپس از آنجا به دیگر شهرهای کرانه باختری رود اردن سرایت کرد و طی روزهای بعد ، تمامی مناطق عرب نشین فلسطین اشغالی و حتی مناطقی که در جریان جنگ 1948 اعراب و اسرائیل به تصرف صهیونیست ها درآمده بودند را فرا گرفت.تظاهرات علیه رژیم صهیونیستی بتدریج به پایتخت و شهرهای بزرگ کشورهای اسلامی سرایت کرد و پرچمهای اسرائیل و امریکا هم به آتش کشیده شد. از دستاوردهای مهم انتفاضه ، انتقال مساله فلسطینی ها از خارج فلسطین اشغالی به داخل آن بود ؛ یعنی انتفاضه به فلسطینیان داخل اسرائیل ، هویت و اعتبار بخشید.
در واقع و با شروع انتفاضه ، فلسطینیان پس از نیم قرن در موضع تهاجمی ، رژیم صهیونیستی در موضع تدافعی قرار گرفت ؛ امنیت داخل اسرائیل به شدت به خطر افتاد و همین مساله ، ضرورت حل مسائل فلسطینی ها را برای رژیم تل آویو مطرح ساخت. انتفاضه توانست فلسطینیان را در موضعی قرار دهد که دیگر تنها حکم طرف مغلوب را نداشته باشند بلکه در عوض ، در بسیاری از مقاطع ، شرایط خاصی را به دشمن خود تحمیل کنند. انتفاضه همچنین به گروههای فلسطینی خارج از سرزمین های اشغالی ، اعتبار بخشید.
این حرکت انقلابی ، صهیونیست ها را مجبور کرد برای آرام کردن اوضاع به سازمان آزادیبخش امتیاز بدهند. در حقیقت ، یکی از علل پیشرفت اولیه روند صلح در خاورمیانه و امضای توافق اولیه بین ساف و رژیم صهیونیستی ، خطرات انتفاضه و گسترش قیام مردمی فلسطینیان بود ، ولی تجربه ثابت کرد این حربه نیز نمی تواند روند مبارزات مردمی ملت فلسطین را متوقف سازد.از دیگر دستاوردهای انتفاضه ، اثبات برتری مبارزه تاثیرگذار در مقایسه با مذاکره بود. طی 13 سال مذاکرات صلح خاورمیانه-که عملا از آبان 1370 در مادرید آغاز شد دولتهای عربی هیچ پیشرفت خاصی که بتوان نام آن را «صلح» نهاد و ویژگی های یک صلح ساده و واقعی را در خود داشته باشد ، بدست نیاوردند. طی این مدت ، اگر چه صهیونیست ها ، بلندی های جولان را به سوریه پس ندادند ، اما در نهایت از جنوب لبنان با جنگ و قیام شهادت طلبانه حزب الله بیرون رانده شدند.
از طرف دیگر ، روابطشان با اردن به بهای چشمپوشی دولت امان از پهنه کرانه باختری رود اردن ، برقرار شد ؛ به عبارت دیگر، صهیونیست ها در قبال اردن ، امتیاز گیرنده بودند، نه امتیاز دهنده. به هر حال با توجه به تلاش گروههای جهادی و پافشاری آنها در ندادن امتیاز به رژیم صهیونیستی ، امید می رود این حرکت درونی تحت نام انتفاضه به موفقیت استراتژیک آن برای تاسیس کشور و دولت مستقل منجر شود و اجازه ندهد خارجی ها با تدوین طرحهایی مانند نقشه راه، وعده دروغین تشکیل چنین دولتی را به ملت فلسطین بدهند.
ب: به نظر می رسد شارون در پی سفرش به امریکا، حامل توطئه ای از قبل طراحی شده است. او قصد دارد تهدیدهای جدید علیه مسجدالاقصی را به صورت اهرم فشار در مذاکره با مقامات امریکایی تبدیل کرده و آنها را متقاعد کند ضمن اعطای امتیازهایی به تل آویو با طرح جدید این رژیم برای احداث حدود 28 هزار واحد جدید مسکونی برای یهودیان در بیت المقدس ، موافق کنند ؛ البته اجرای این طرح مانند دیگر طرحهای اشغال خزنده که در پوشش شهرک سازی دنبال می شود ، با اصول و قوانین بین المللی از جمله کنوانسیون ژنو، قطعنامه های سازمان ملل ، حکم دیوان بین المللی لاهه و حتی مفاد طرح نقشه راه که امریکا یکی از طراحان و مجریان آن است - مغایرت دارد.امتیازاتی که آریل شارون در سفر قبلی خود به ایالات متحده بدست آورد درحدی بود که از آن به عنوان بالفور دوم یادشد. این در حالی است که عقب نشینی اسرائیل از نوار غزه باید در چارچوب قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد ، زمین در مقابل صلح و نیز اصل مجاز نبودن تسلط بر سرزمین ها با توسل به زور باشد. از سوی دیگر دولت اسرائیل همچنان بر تکمیل ساخت دیوار حایل با وجود حکم دیوان بین المللی لاهه مبنی بر ممنوعیت ساخت این دیدار ، تاکید دارد.
لازم به ذکر است که دیوان لاهه در پی شکایت فلسطینی ها نسبت به ساخت این دیوار 700 کیلومتری که اوضاع اجتماعی آنان را بویژه در کرانه باختری رود اردن مختل کرده است ادامه ساخت آن را غیرقانونی اعلام کرده است ؛ این دیوار که از بتون است و طول آن در برخی مناطق به 8 متر می رسد به بهانه جلوگیری از نفوذ فلسطینیان شهادت طلب ساخته شده است و از بسیاری از اراضی فلسطینیان عبور می کند.این دیوار ، کرانه باختری رود اردن را به 3قسمت تقسیم و عملا زندگی عادی مردم فلسطین را مختل کرده است ؛ به گونه ای که فلسطینیان حتی برای تردد روزانه خود مجبورند از پست های متعدد بازرسی اسرائیل عبور کنند.
در پی بی اعتنایی رژیم صهیونیستی به حکم دیوان بین المللی لاهه ، این موضوع در مجمع عمومی سازمان ملل متحد هم مورد بررسی قرار گرفت (19 جولای گذشته) و اکثریت قاطع اعضا ، این حکم را بار دیگر مورد تایید قرار دادند.اگرچه مقامات اسرائیلی با برخورداری از پشتیبانی امریکا بر این باورند که در بدترین حالت و در صورت ارجاع پرونده این کشور به شورای امنیت ، در نهایت قطعنامه ای علیه این کشور تصویب خواهد شد که با وتوی امریکا ، خنثی می شود، دیوان عالی قضایی اسرائیل و مشاور حقوقی دولت این کشور هشدار می دهند ادامه این وضعیت می تواند به تحریم اسرائیل از سوی جامعه جهانی نظیر آنچه که در زمان آپارتاید در آفریقای جنوبی انجام گرفت) منجر شود. به هر حال آنچه که طی چند روز گذشته در فلسطین اشغالی اتفاق افتاده است ، چیزی نیست جز ثمره مقاومت ها و مبارزات مردم فلسطین تحت عنوان انتفاضه مسجدالاقصی (انتفاضه سال2000.)
با وجود مخالفت های گسترده احزاب داخلی رژیم صهیونیستی جهت اجرای تصمیم آریل شارون مبنی بر خروج اجباری یا بهتر بگوییم فرار از نوار غزه ، تحت فشار قیام مردمی ، این رژیم مجبور شده است همانند خروج از جنوب لبنان از برخی سرزمین های فلسطینی نیز عقب نشینی کند.